Allemaal bloggers op een hoopje!

Als je er gisteravond weinig van mee hebt gekregen, dan zijn de berichten je vandaag waarschijnlijk al om de oren gevlogen: hardloopbloggend Nederland (of zeg je hardlopende bloggers. Of bloggende hardlopers…) was dinsdagavond op het hoofdkantoor van Runner’s World te vinden voor de uitreiking van de award van Hardloopblog van het jaar.

[heading size=4 style=underline]Genomineerd[/heading]Ik werd het in ieder geval niet. Niet dat ik het verwacht had, maar stiekem hoop je er toch stiekem wel een beetje op he. Samen met nog tig andere bloggers was ik namelijk genomineerd voor het Runner’s World hardloopblog van het jaar. Deze verkiezing werd door Runner’s World voor de zomer in het leven geroepen en de afgelopen maanden kon je stemmen op je favoriete blog. Dinsdagavond dus de grande finale wat eigenlijk gewoon vooral een weerzien was met bekenden en kennismaking met onbekende bloggers. Oftewel: veel te gezellig! (wie ging er weer als laatste weg….).

[heading size=4 style=underline]Volle agenda[/heading]Aan het begin van de avond arriveerden we bij RW HQ, waar we werden ontvangen met een fruitige alcoholvrije cocktail. Langzaam druppelde iedereen binnen, met of zonder Metro (‘ik neem hem vanavond mee voor je’). Terwijl iedereen nipte van zijn fruitcocktail of met veel zuigkracht een blauwe bes of stukje braam door het rietje probeerde te zuigen namen we plaats. Of we die avond maar zoveel mogelijk op social media wilden knallen! Het verzoek van Runner’s World was duidelijk, maar het duurde even voordat we daar gehoor aan gaven, want we werden door speaker Vivianne meteen de avond in getrokken. Die avond stond namelijk behoorlijk bol van presentaties, een interview, een lezing, testen van goodies èn een stukje open. O ja en de bekendmaking van wie nu blogger van het jaar was geworden.

[heading size=4 style=underline]Goodiiieess![/heading]Garmin trapte af met een presentatie over hun sporthorloges ‘forerunner for runners’. Voor ieder wat wils, welk niveau of welke wensen je voor een sportwatch je ook hebt. Garmin is zich tevens verder aan het ontwikkelen met smartfncties in horloges (Vivio Active) tot digitale beelden van je sportavonturen aan toe. Vervolgens was Skechers aan de beurt om hun lijn van loopschoenen te presenteren. Nu ken ik Skechers vooral van de fitnessschoenen met een ronde zool, je weet wel, die rare schoenen. Dus hardloopschoenen van Skechers… Wat moet ik me daarbij voorstellen. Dat werd me al snel duidelijk. Denk voorvoet-/middenvoet landing en lichtgewicht. Mijn oren waren gespitst.
Zo snel als we zaten, vlogen we bijna ook weer als ongeleide projectielen de ruimte in om een passende Garmin te scoren. Garmin had een aantal testexemplaren klaar liggen, waarvan ieder even tijdelijk eigenaar mag worden. Ik koost voor de Forerunner 225, waarbij de hartslagmeting via de pols verloopt en niet meer met een hartslagband. Vervolgens door naar Skechers, die voor ieder een paar loopschoenen beschikbaar stelde. Alleen een probleempje, de maatvoering kwam niet overeen met de door ons opgegeven maten, waardoor iedereen zo’n twee maten kleiner nodig had dan de reguliere maat. Ik wist het: ik HEB gewoon poezelige voetjes in maat 38!
[heading size=4 style=underline]Wereldtopper[/heading]Een lopend buffet stond voor ons klaar en terwijl iedereen zich te goed deed aan de heerlijke salades, broodjes, etc. maakte Anton-Jan zich op voor het voorlezen van zijn langste blogpost ooit. Niet alleen houdt hij dus van lange stukken hardlopen (dit weekend werden 101 kilometers aangetikt voor zijn #DeRandvanhetLand), maar schrijven en voordragen kan hij dus ook! Welgeteld 25 minuten in de generale repetitie en zo ook deze avond. Waarbij de nadruk vooral lag op de toekomst van het bloggen met hier en daar wat in de rondte schoppen, pijnlijke plekken masseren en DE top 10 die je als blogger gouden bergen zal brengen. Of niet. Zeker even lezen!
Maar hoogtepunt van de avond was toch eigenlijk wel het interview met Susan Kuijken. Vers uit Bejing, met een welverdiende 8e plek op de 5000m op het WK atletiek en nog stramme kuiten. Een kijkje in het leven van een topatleet, die eigenlijk ook gewoon mens is is en na een wedstrijd net zo gek loopt als dat wij dat doen. Een inspiratiebron voor iedereen! Het bleef niet alleen bij een interview. Nadat iedereen zich om had gekleed ging Susan ons voor naar buiten waar we (nadat onze Garmins eindelijk het GPS signaal hadden opgepikt; we werden al gewaarschuwd dat dat de eerste keer even kan duren) na een groepsfoto het Strava segment van Runner’s World onder de Skechers door lieten gaan. Susan verzorgde nog een leuke, nuttige en vooral leerzame warming up, waarbij aandacht was voor de hele keten aan spieren in de benen die gerekt en geactiveerd werden. Dit onder toeziend oog van een kleine grijze kitten achter het raam, dat alles gade sloeg en nog net niet in de gordijnen klom. Bij terugkomst vlogen de Garmin notificaties ons om de oren: snelste km EVER, langste afstanden (wooooohoooo 2 kilometers), etc.

[heading size=4 style=underline]Last, but not…[/heading]Dan…. de uitslag van de verkiezing Runner’s World hardloopblog van het jaar. Was de spanning te snijden? Nee, eigenlijk niet. Vivianne lukte het niet iemand voor de microfoon te krijgen die stotterde van de zenuwen. Verrassend werden er naast een winnaar ook twee runner ups gekozen: Annemerel en Runninglau. Als winnaar kwam Girls love 2 run uit de bus. De confetti knalde door de lucht, de taart niet. Gaby en ik verdwenen in de krochten van HQ voor een geheime missie, de drankjes vloeiden rijkelijk, het lopende buffet werd nog even aangedaan en voor ik er erg in had bleken vriendlief en ik de laatsten te zijn… Oeps… Tijd om ook maar te gaan. Met een goed gevulde goodybag verlieten we HQ.
Runner’s World bedankt voor de gezellige avond, de leuke presentaties, de topsfeer en de leuke verkiezing!

Foto’s en film: Jasmine Janissen en Ramiro Ameneiro