SportOptimaal Run

Hoe kun je je dag goed besteden? Door te sporten, uiteraard, of door als vrijwilliger mee te helpen met het in goede banen leiden van een wedstrijd. Of beide natuurlijk! Zondag was zo’n dag. Niets vind ik leuker dan zelf te trainen of wedstrijden te lopen. Maar met het oog op komend weekend en de afgelopen trainingen moest ik mezelf even tot de orde lopen: dit weekend loop ik geen wedstrijd. Maar een wedstrijd niet lopen, betekent niet dat ik er niet  bij kan zijn. Als vrijwilliger en supporter wel te verstaan. Ik vond het zonde om met het mooie weer binnen te gaan zitten en als ik me buiten dan ook nog eens nuttig kan maken… Nou graag!

[heading size=4 style=underline]De paden op…[/heading]Zondagmorgen vertrok ik, met de mountainbike achter in de auto, naar Amerongse Tennis Vereniging waar de SportOptimaal Run plaats zou vinden. In de auto schrok ik me rot!! Het was 0 graden! Ik, die absoluut nooit never in de kou wil fietsen, ga nu vrijwillig op de mountainbike het bos in? In het zonnetje was het gelukkig niet te voelen dat het rond het vriespunt was en na een kopje koffie merkten we dat de zon vandaag goed werk zou gaan verrichten. Nu was het eerst onze beurt om goed werk te verrichten, namelijk het uitzetten van het parcours voor de 5 en de 10 kilometer. Samen met Roberto en Chris trok ik er op uit met de zakken met pijlen. De gps ging aan en zo fietsten we door het bos. Paaltje voor rechtdoor de grond in meppen, een kilometerbordje, bordje linksaf… Het was ongelooflijk droog in het bos. Bordjes wilden soms niet zo makkelijk de grond in en Chris stond maar met de hamer er op te hengsten. Ook leuk: mul zand… Ik ben geen zandfietser en dat resulteerde in 2 hele mooie schwalbes op precies dezelfde plek… Ik bleef er op, maar mijn liefde voor mul zand is er niet beter op geworden…

[heading size=4 style=underline]Prepare…[/heading]Terug gekomen op het tenniscentrum begonnen de deelnemers en supporters al binnen te stromen. Heel veel bekenden van de loopgroepen van LGAS en Hardlopenisleuk, lopers uit de omgeving, maar ook van verre wisten dit evenement te vinden. In totaal liepen op alle afstanden 181 lopers mee en 16 honden. Honden? Ja, er was ook een canicross over 5 kilometer. Ik had dat nog niet eerder gezien, maar wat gaat dat hard!
Ondertussen aten we een broodje en kwam ik ook een oud-collega tegen. Oftewel, de tijd ging supersnel en ik moest het bos in om op mijn punt te gaan staan. Op de fiets reed ik naar het afgesproken punt waar ik de lopers de goede kant op zou leiden/verkeer zou regelen. Daar stond ook trainingsmaatje Harrie, met zijn voet in knalgeel gips. Dit in combinatie met mij in mijn knalroze jasje was perfect voor de zichtbaarheid. De canicrossers startten omstebeurt voor de ‘gewone’ lopers uit. Door de trekkracht van de honden gaan ze zo hard, heel indrukwekkend om te zien! Ondertussen had zich al een file aan fietsers gevormd die dit spektakel stond te bekijken.

[heading size=4 style=underline]SportOptimaal Run[/heading]Om 14 uur was het de tijd voor de lopers. Ik stond op zo’n 500m van de start en de compacte groep begon al scheurtjes te vertonen. Het zou niet lang duren of groepjes werden gevormd op de eerste klim van de Amerongse Berg. Het parcours kenmerkte zich door flink wat hoogteverschillen, waarvan een lange klim van 500m met het venijn in de staart. Dat had ik op de mountainbike wel gemerkt…
Nadat alle lopers het punt voorbij waren, ging ik naar het volgende punt: de laatste bocht voordat de lopers nog een kilometer rechtdoor naar beneden afdalen. Daar zou ik wachten op de eerste man op de 5 km om hem de laatste kilometer te begeleiden. Eerst kwamen de canicrossers langs scheuren. De ene hond luisterde wat beter naar de commando’s dan de andere en het was te zien dat zo’n 5 kilometer met volle kracht trekken voor de hond een zware klus is. Jan-Willem Nieboer kwam als eerste 5 kilometerloper het zandpad afstormen. Ik op de mtb er vooruit. Twee fietsers reden voor me en meerdere malen bellen en vriendelijk verzoeken rechts te houden werden niet echt gehoord, tegelijk kwam er nog een tegenliggende fietser aan. Ik kon er net tussendoor raggen, maar ik hoop dat Jan-Willem geen hinder ondervond… Gelukkig ging het verder tot aan de finish soepeltjes. Althans, ik hoefde op de fiets geen trap te geven heuvelafwaarts… Vervolgens als de wiedeweerga weer omhoog peddelen om de eerste dame  op te pikken. En die was al aan de afdaling begonnen! Ilonka liep samen met Joost op, kon haar positie net niet vasthouden, maar finishte wel mooi als eerste dame! En hoppa, weer crosste ik omhoog, weer terug naar de bocht. Daar stond Harrie-met-gips ook. Een mooi samenspel. Terwijl hij de lopers de richting wees, hield ik zo nu en dan fietsers tegen. Dat niet iedereen rekening met anderen wil houden is me na vandaag wel duidelijk geworden. Wat hebben sommige mensen toch enorme oogkleppen op zeg! Om nog niet te spreken van de chagrijnige opmerkingen “omdat ze niet door mogen fietsen”. Dus? Heb je haast ofzo? Ik heb na vandaag een nog groter respect gekregen voor de verkeersregelaars die bij evenementen zich inzetten voor de veiligheid van de deelnemers, maar ook van het overige verkeer!

Ook de 10 kilometer lopers begonnen nu aan hun laatste afdaling, met Aart Stigter voorop en Snellerijk in zijn kielzog. Zo nu en dan lukte het me ook om nog wat foto’s te maken van de lopers. Wat een hoop bekenden liepen er mee! Sommigen heb ik niet kunnen zien, omdat ik met de fietsers bezig was, maar door de aanmoedigingen van de supporters miste ik niets. Wat een hilarische opmerkingen vlogen er rond! Jammer genoeg kwam er aan de stroom lopers een eind. Nadat de laatste lopers en de bezemfiets, met de in de grond gemepte bordjes achterop onder de snelbinders, waren gepasseerd konden wij ook terug naar het tenniscentrum. Het terras zat overvol in afwachting van de prijsuitreiking, die op de picknicktafel plaats vond.

[heading size=4 style=underline]Lentekriebels[/heading]En zo eindigde een een geweldige SportOptimaal Run. Foto’s van de SportOptimaal Run zijn hier te vinden.
Complimenten voor de organisatie, die een goed georganiseerd en toch kleinschalig, maar vooral gezellig evenement heeft neergezet! Hier en daar nog wat nakletsen en van de zon genieten, maar nu was het toch echt tijd om naar huis te gaan. Met al die lopers om me heen jeukten mijn benen om te gaan trainen! Thuisgekomen werd de korte broek uit de kast getrokken en liep ik een fantastisch mooie duurloop. Is me niet eerder gebeurd dat ik in 1 fotoframe 2 ooievaars en 2 reeën vang! Alleen die ijsvogel was me vandaag weer te snel af… Het is een zoekplaatje maar de reeën staan recht boven de rechter ooievaar.