Sprintje met Odlo door Berlijn

Wat doe je als je een uitnodiging krijgt voor een waanzinnig leuk persevent in Berlijn? Dan ga je natuurlijk! Ik was een lucky bastard en spendeerde twee dagen in Berlijn, waarbij Odlo een geweldige gastvrouw was.

[heading size=4 style=underline]Shine in the dark[/heading]Odlo presenteerde namelijk haar nieuwe najaarslijn Shine in the Dark tijdens een Night Run door de straten van Berlijn, waarbij diverse street art projecten het decor vormden. Op woensdagochtend zat ik dus al vroeg in het vliegtuig, samen met Peter Klooster van Runner’s World.
In Berlijn aangekomen wachtten we Veronique op, onze contactpersoon van het bureau dat Odlo vertegenwoordigd. Met een transfer werden we vervolgens naar ons hotel gebracht in Friederichshain. Mijn mond viel even open van verbazing… De kamer was huuuuge! Met een flinke zithoek erbij, alle ruimte om rondjes te rennen, yogamatje erbij, een mega badkamer! En dat voor mij alleen! Op de tafel lag een complete kledingset van Odlo te wachten voor de Night Run. Mijn eerste indruk…. Wooooww…. Odlo liet de afgelopen seizoenen al zien dat ze qua kwaliteit, originaliteit en functionaliteit een topmerk is, maar de Shine in the Dark collectie gaat mensen echt verbazen! De designs zijn cool, met hier en daar een vleugje klassiek en vooral Primaloft… Dit heerlijke materiaal heeft een prominente rol in de nieuwe collectie. Maar dat later…

[heading size=4 style=underline]Food[/heading]De middag werd gespendeerd in Friederichshain, een heerlijk bruisende wijk.
Lunchen deden we bij de prijswinnende Zeus Pizza met een tafel vol pizza’s en het toetje bestond uit een goddelijke cupcake van… Cupcake, twee straten verderop. Alsof een engeltje over je tong piest, zo smolt de salted caramel topping op mijn tong…
Als je in Berlijn bent mag je deze twee culinaire hoogstandjes echt niet missen! En toen zat ik bomvol…
In het hotel maakte ik me klaar voor de Odlo Night Run, maar aangezien ik daar een apart artikel voor schrijf moet je het nu doen met de steekwoorden cityrun, streetart, Urban Nation, internationale pers, fun, beetje regen, lekker eten, waanzinnig neon artwerk, dit filmpje en maak ik nu een sprongetje in de tijd.

[heading size=4 style=underline]Sprintje[/heading]Donderdagochtend werd ik wakker in mijn megagrote bed na een heerlijke nachtrust. Tijd om de laatste uren nog even goed te spenderen in Berlijn. Na een goed ontbijt in het hotel gaan we gedrieën op pad. Eerst met de metro richting The Barn, voor one of the best cappuccino’s .
Daar waren we het wel over eens! Door naar het Naturkundemuseum, waar Veronique een korte rendez-vous zou hebben. Stiekem gluurden we de enorme hal in, waar de grootste dinosauriër ter wereld stond opgesteld. Dit deed me toch wel enorm denken aan Night at the Museum…
Aangezien de rendez-vous in de file stond besloten we ons toch al zo korte bezoek aan Berlijn voort te zetten. Een kort metroritje naar de Friederichsstrasse, een wandeling over het historische Unter der Linden naar de Brandenburger Tor.
Een immens gebied met een enorm beladen geschiedenis, nu een toeristentrekpleister eerste klas. Alsof alle leed uit de geschiedenis wordt vereffend met het creëren van een toeristische attractie waar mensen lachen en plezier hebben zonder zich te realiseren wat er zich op deze plek allemaal heeft afgespeeld.
Dat besef werd nog duidelijker bij het monument voor de omgekomen Joden, waar mensen het normaal vinden om de grote betonnen blokken te gebruiken als bank, of om van steen tot steen te springen. Zich niet eens realiserend wáár ze op staan, onwetend. Is het gek dat de geschiedenis zich steeds maar weer blijft herhalen?

[heading size=4 style=underline]Wunderbar[/heading]We merkten al dat twee dagen Berlijn way too short is. In een noodgang verplaatsten we ons naar onze laatste stop voordat we terug naar het hotel moesten voor onze transfer naar het vliegveld. Geen bezoek aan Berlijn is compleet zonder een currywurst bij Curry 36!
Waardoor we dus nog een sprint moesten trekken naar het hotel voor onze taxi, omdat we al te laat waren en hij niet veel zin had om nog langer op ons te wachten… oeps… En toen was het afkicken geblazen. Laten bezinken, in stilte nagenieten, even met gesloten ogen terwijl we boven het wolkendek weer terug naar Nederland vliegen. Berlijn in sneltreinvaart. Du war wieder wunderbar.