Keukenprinses #5 Chocoladebietencake

Bieten, bieten en nog meer bieten! Na een week van bietensap en bietjes pureren dacht ik niet nog meer biet te kunnen zien, ruiken of proeven. Maar dit recept paste goed in mijn bietenkuur en is ook nog eens heeeeeel erg lekker: chocoladebietencake.

En omdat het dinsdag mijn laatste dag was bij mijn opdrachtgever meteen een mooi moment om mijn baksel op mijn collega’s te testen. Zo’n grote cake zou ik alleen toch niet op gaan krijgen en aangezien mijn collega’s best wel snoepkonten zijn… Nou ja, vul zelf maar verder in.
Maandagavond stond ik dus de hele avond in de keuken om niet alleen deze chocoladebietencake uit het hardloperskookboek van Miriam van Reijen en Barbara Kerkhof te maken. Ook  een hele lading de hartige en zonnige vol-met-eiwit muffins schoot de oven uit.

[heading size=4 style=underline]Kloddertje roze hier…[/heading]
De voorbereidingen voor de chocoladebietencake zijn simpel. Mix de droge ingrediënten (suiker, bloem, bakmeel, cacao), pureer de bieten en mix die met de gesmolten chocolade en eieren. Vervolgens alles met elkaar mixen, in de cakevorm storten en de oven in. Tot zover kan ik zelfs de was doen. Sterker nog, dit is nog hartstikke leuk ook! Dat de keuken ondertussen veranderd was in een oorlogsgebied moest ik even voor lief nemen.

Bieten pureren is niet een heel schoon werkje (maar wel grappig) en de spetters zaten nog net niet op het plafond. Nu heb ik geen keukenmachine en gebruik ik een staafmixer met hakselbakje waarin ik stukken biet fijn hakte. Vervolgens het goedje overhevelen naar een grotere (smalle) mixkom om het dan met de staafmixer verder te pureren. Sluit de bovenkant wel zo veel mogelijk af en draag geen witte kleding…

[heading size=4 style=underline]Not again…[/heading]
Mijn mixklus zat er op, nu was de oven aan de beurt en kon ik ondertussen de keuken en mezelf schoonmaken.

Al eerder heb ik met bakken problemen gehad met de oven omdat het een combimangentron is en hier niet de beste baksels uit voort komen… Dat bleek nu ook weer het geval. Halverwege de baktijd begon mijn cake in eens te groeien. In het midden begon een soort van vulkanische bult te ontstaan. Er kwam zelfs rook uit! Ik dacht: nog even en die hele cake ontploft in mijn oven! Totdat… poef… de cake scheurde en de boel zo in elkaar stortte… Gevaar geweken, maar wel een scheur in de cake… Na 45 minuten was de cake klaar. Hij rook prima en zag er (van de bovenkant gezien) ook best wel cakerig uit. Totdat ik hem de volgende dag op kantoor aansneed… Het leek wel fudge, zo was de boel in elkaar gezakt! Geen luchtigheid, niks, een harde bonk bieten met chocolade. Toch smaakte de ‘fudge’ prima! De muffins schijnbaar ook, want alles ging op. En geen collega is de volgende dag ziek geworden. Baksel geslaagd qua smaak, maar ook voor dit recept geldt dat ik hem in een andere oven nog een keer ga maken.