Persoonlijk

Best of the best: bye bye 2017!

Ik heb er een beetje moeite mee om dit jaar af te moeten sluiten. 2017 bracht me zoveel moois! Ik ben er nog helemaal niet klaar mee! Het jaar is veel te snel voorbij gevlogen met eigenlijk alleen maar gave, mooie en bijzondere momenten, kruispunten met de nodige keuzes en waanzinnige avonturen. Hoe afgezaagd ook, dit is precies het moment om terug te blikken op het afgelopen jaar. Ik zette mijn mooiste momenten, keuzes, keerpunten en avonturen voor je op een rij. Kan ik er zelf ook nog even van genieten…

[heading size=4 style=underline]Nieuwe baan[/heading]Dit jaar begon voor mij een beetje gek. Vanwege mijn ziekte raakte ik in december 2016 mijn baan kwijt en kwam in de WW terecht. Het verbaasde me hoeveel rust me het eigenlijk gaf. Ik zat er duidelijk niet meer op mijn plek. Dit gaf mij ook alle kans om om me heen te kijken, mijn netwerk verder uit te breiden, alles voor mezelf op een rijtje te zetten en mezelf te bewegen binnen een ander vakgebied dan wat ik 15 jaar gedaan heb.
In de tussentijd werd het contact met Marjon van Anita Nederland steeds intensiever, wat er toe leidde dat ik sinds juni een nieuwe baan heb! En nog wel in het vakgebied, waar ik enorm veel plezier in heb: marketing. Ok, ik moet nog veel leren, maar ik heb nog geen werkdag gekend waarbij ik op de klok gekeken heb hoe laat het was en wanneer ik ‘eindelijk-naar-huis’ zou mogen. Met zo veel plezier naar het werk gaan is iets wat ik misschien nog nooit eerder mee heb gemaakt… Volgens mij kan ik niet anders concluderen dat dit een hele goede stap voor mij is geweest.
23244229_1575463575848336_1534757158842592905_n
[heading size=4 style=underline]Spartan Race[/heading]Wie mij een beetje kent weet dat ik Spartan Race gek ben. Sinds dit jaar mag ik me Spartan Brand Ambassador noemen. Dit jaar kwam Spartan Race voor het eerst naar Nederland en dit heb ik van dichtbij mee mogen maken door deel uit te maken van crew. Niet alleen is het onwijs gaaf om zo met je hobby bezig te kunnen zijn, maar Spartan Race heeft mij ook heel veel gebracht en geleerd. Ik heb wereldwijd heel veel leuke en inspiratievolle mensen mogen leren kennen, mag een kijkje nemen in de Spartankeuken, zie heel veel van de wereld en heb belangrijke levenslessen geleerd. Ik heb door Spartan Race beter leren relativeren, weet de kracht in mijzelf te vinden als ik die nodig heb, weet dat ik meer kan dan ik zelf denk en bovenal heb ik écht leren genieten van waar ik mee bezig ben. Iedere race is weer een onbekend avontuur, waar je niet weet wat je tegen gaat komen en het ad hoc op situaties reageren gaat me redelijk goed af. En dat als controlfreak!
Spartan Race Oberndorf Tirol
[heading size=4 style=underline]Personal training[/heading]Achteraf denk je altijd “had ik maar”. Zo ook bij het onderwerp trainen. Al jaren doe ik mijn eigen ding. Train zoals ik denk dat het goed is en zonder trainer. Nu ben ik zelf looptrainer, dus voor dat onderdeel is dat geen probleem. Maar het trainen zonder trainer, schema en feedback leidde er toe dat ik de laatste jaren (mede door blessures) vooral in mijn comfortzone bleef hangen en mijn resultaten kelderden enorm, om nog niet te spreken van een verstoord energiesysteem. Tijd om hier verandering in te brengen en zo kwam ik bij Huub terecht, die ik al kende van de pijnlijke maar regelmatig o zo nodige mylogenics behandelingen. Huub zijn behandelwijze heeft niet stil gestaan en P-DTR (Proprioceptive – Deep Tendon Reflex) biedt zo mogelijk nog meer mogelijkheden. In combinatie met de personal training een ijzersterke combi. Vanaf de zomer zijn we begonnen bij 0. Werken aan de basis, want daar zat iets (lees: alles) grandioos mis. Niet alleen mijn energiehuishouding was verstoord, maar door vele disfuncties had ik ook een verkeerd bewegingspatroon ontwikkeld. Oefeningen om de basis weer sterker te krijgen, het hardlopen stond op een enorm laag pitje, wat ook mede kwam door de dwarse voeten. Wat heb ik Huub zijn trainingen in de eerste weken vervloekt!
IMG-20170809-WA0002Ik ging helemaal kapot, was kotsmisselijk of dizzy na een training en zag al tegen de volgende training op.
En nu? Na een half jaar merk ik al flinke vorderingen. Mijn bewegingspatroon is verbeterd (al ben ik er nog niet, ik kan nog steeds waggelen als een retarded duck)  en ook mijn energiehuishouding is verbeterd. De trainingen gaan  me ook een stuk beter af. Ok, die kunnen nog steeds veel pijn doen (afterubuuuuuurn!!) of je hondsberoerd laten voelen, maar het geeft enorm veel voldoening. Ik merk dat als ik deze trainingen enkele weken niet doe (door vakantie bijvoorbeeld) ik weer terug bij af ben. Ik ben er nog niet, maar de basis heeft vorm gekregen. Nu wordt het de hoogste tijd om aan mijn uithoudingsvermogen te werken. Bring on 2018!
23621190_1584328724961821_7812768190465775561_n
[heading size=4 style=underline]Bloggersfun[/heading]Het afgelopen half jaar is het bloggen er een beetje bij ingeschoten. Niet dat ik het niet meer leuk vind hoor, maar ik heb er nu echt minder tijd voor. Het eerste half jaar daarentegen blogde ik nog zo bijna iedere dag. Dat leidde tot het allerleukste persevent wat ik mee mocht maken.
Anita ActiveMet een paar andere bloggers reisde ik af naar het zuiden van Duitsland, waar we uitgenodigd waren door Anita. Marjon was uiteraard mee en nog voordat we aankwamen hadden we al kramp in de kaken van het lachen. Dat lachen typeerde deze dagen in Der Feuriger Tatzlwurm, waarin we genoten van de prachtige omgeving en vooral sportief bezig waren.
Anita ActiveVan hike door de sneeuw tot boksclinic van vijfvoudig wereldkampioene Christina Hammer met vervolgens nog een bootcamp en yoga sessie afgesloten met een plons in het ijskoude meertje voor het balkon.
Anita Active
[heading size=4 style=underline]Sneeuwlol[/heading]Op de één of andere manier speelde sneeuw dit jaar een grote rol… Het begon al in januari tijdens de trailrunclinic van Altijdsporten, gevolgd door wéér sneeuw in februari. Het hiken in de sneeuw tijdens het Anita event sloot de winter van 2016/2017 af.
16729287_1320879491306747_8758288166105410196_nMaar in september begon de lol alweer en wel tijdens het EK Spartan Race in Andorra. In september! In het zuiden van Europa! Gekker moet het niet worden. ’s Ochtends lag de temperatuur ver onder het vriespunt om vervolgens gedurende de dag te stijgen tot zo’n 10 graden. Weg sneeuw.
Spartan Race AndorraEen paar weken later (oktober) stond ik met mijn voetjes in de sneeuw in Yosemite, gevolgd door een waanzinnig mooie sneeuwtrail tijdens een werkbezoek aan Brannenburg (november).
IMG_20171119_144439_1In Nederland ging het begin december helemaal los. Zoveel sneeuw heb ik in Nederland in geen jaren meer gezien en dat leverde hele mooie witte kilometers op. Ook een goede voorbereiding voor de daaropvolgende week in IJsland.
24909563_1606944302700263_4862754477043484316_nStuk voor stuk waren deze sneeuwmomenten heel bijzonder met als regelrechte uitschieter IJsland, waar ik in de vrieskou met mijn neus bijna in de sneeuw foto’s lag te maken van het noorderlicht.
25442862_1613884285339598_1194726577871349571_nDit bracht het eindtotaal van 2017 op 7 sneeuwmaanden! Het is toch ongelooflijk!

[heading size=4 style=underline]Reizen[/heading]Maar de meest dierbare en mooie herinneringen maakte ik tijdens de reizen die ik dit jaar mocht maken. Die waren voornamelijk gericht op Spartan Race. Want hoe geweldig is het om in het buitenland te kunnen racen. Het kostte me al mijn ribben uit mijn lijf, maar deze ervaringen neemt niemand mij meer af. Stiekem vond ik mijn doel uit 2016 (iedere maand minstens één keer naar het buitenland) nog best wel actueel en het lukte me bíjna! Alleen in januari, februari en juni kwam ik niet buiten de Nederlandse grens. Dat vraagt om een herkansing in 2018.
22365583_1549004811827546_8287680216368540121_nHet mooiste is nog het combineren van races met vakantie, een racecansy. Ik deed dit jaar drie landen aan waar ik nog niet eerder geweest was: Polen, Andorra en IJsland. Stuk voor stuk (veel te) korte reisjes van een lang weekend, waarbij naast het racen nog tijd is om wat van het land te zien, andere activiteiten te ondernemen en er vooral achter te komen dat een paar dagen veel te kort is. Dat resulteerde dus iedere keer weer in een aantekening op de bucketlist: must go back.
Vakantie vierde ik dit jaar in de VS en Canada, waar ik mijn deelname aan het WK Spartan Race in Lake Tahoe en WK OCR nabij Toronto aan elkaar plakte met een roadtrip door California. Ook hier gold: must go back. Het oostelijk deel van Yosemite heeft mijn hart gestolen.
22221943_1545452572182770_439243601587598210_n
[heading size=4 style=underline]De feiten van 2017[/heading]Ik kan bijna een copy-paste geven van vorig jaar. Weer bleef het aantal gelopen kilometers ver achter bij wat ik eigenlijk zou willen en weer was dat ongeveer zoveel als vorig jaar. De teller bleef steken op 1.051 kilometer. Dit jaar was alleen niet mijn rechter-, maar mijn linkervoet het grote probleem…
In september legde ik de meeste kilometers af, wat ook niet zo gek was, want die maand was vergeven van de Spartan races (Tirol, EK Andorra en WK Tahoe).
In totaal liep ik dit jaar 28 wedstrijden en events, waarvan ik er eentje op het podium stond. Dat was na de 5 kilometer van OmOdijk, die ook voor komend jaar weer in de planning staat. Van dit aantal wedstrijden waren er 18 obstacle races, 10 loopwedstrijden/events en 1 trail.
OmOdijkDe top 5 van best gelezen blogs van 2017 zijn:
1. Een EK medaille met een wrange nasmaak – ik maakte mee hoe het is om als hekkensluiter een wedstrijd te lopen
2. WIN! Want ik trakteer – altijd leuk, jarig zijn en cadeautjes weg mogen geven (let wel, meedoen kan dus niet meer he)
3. Trail des Fantomes 2017 – boven verwachting de hele trail uit kunnen lopen met karaoke op de koop toe!
4. Baywatch on ice – waarom ik midden in de winter in mijn badpak op het ijs ga liggen
5. Take over Tahoe – één van de mooiste races die er is: het WK Spartan Race in Tahoe

De #bestnine2017 wil ik je ook niet onthouden. Een compilatie van de meeste gelikete Instagram foto’s, die me een grote grijns op mijn kop bezorgen!
Bestofnine2017 OCR

Bye bye 2017… ik mis je nu al!

Foto header: Harm Dommisse

Laat een antwoord achter

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd.

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.

error: Content is protected !!