DAMN!

Damn??? Ja… DAMN, met hoofdletters ja!! Deze week is er van hardlopen weinig gekomen. Niet omdat ik lui ben geworden, niet omdat ik geen tijd had, niet omdat ik geen zin had. Was dat maar waar. Dan kon ik mezelf nog een trap onder mijn hol geven!

Nee… mijn weerstand is op dit moment knetterlaag! Niet alleen loop ik al ruim een maand met een verkoudheid die steeds maar net niet helemaal over gaat en vervolgens weer in alle hevigheid terugkomt, ik heb een koortslip en deze week ook het gevoel dat ik met mijn kop tegen een muur ben gelopen ofzo. Ik kan me er alleen niets meer van herinneren… Heb het gevoel dat mijn oogkassen beurs zijn en gedurende de week trok dat gevoel steeds verder mijn hoofd in zodat ik dagelijks aan het einde van de dag knetterende hoofdpijn heb. Naar de huisarts geweest, dus kan nu lekker neusspraysnuiven. Gelukkig nog geen voorhoofdholteontsteking. En daar komt ook nog eens bij dat mijn bankzitblessure terug is: een knelgezeten kapsel in de knie, die ik heb opgelopen door met opgevouwen benen een avond op de bank te zitten. Dat de meeste ongelukken in huis gebeuren is hier een mooi voorbeeld van… Nou ja, dan heb ik tenminste alles in 1 keer gehad…
Dus dag intervaltraining bij LGAS op woensdagavond, dag uurtjes in de fitness, dag goed humeur. Want met het (noodgedwongen) feit dat ik het trainen even op een laag pitje hebt gezet, daalt mijn humeur tot onder het vriespunt. Ja, bij mij kan er nog geschaatst worden! Pas alleen op voor verraderlijke wakken!

Hoe dan ook, morgen, zaterdag dus, zal ik bij de training aanwezig zijn. Al moeten ze me dragen!! (Daar zullen ze alleen niet zo blij mee zijn ben ik bang…)