De razende… rennende reporter

Al jaren lees ik de Runners’ World en toen er een oproepje in stond om je meest fantastische loopavonturen en onthullende schaamteloze anekdotes in het buitenland op te sturen, hoefde ik daar natuurlijk niet zo lang over na te denken. Tijdens mijn verblijf in Kaapstad ontdekte ik het genot van de wekker die om half 4 afging, maakte ik met honderden andere lopers een zonsopkomst mee in een klein steegje in the middle of nowhere, liep ik tussen de onzichtbare beessjies bij een kerncentrale rond te fotograferen, proefde ik de sfeer van de Kaap, maar concludeerde ik bovenal dat hardlopen, waar ook ter wereld, verbroederd.

Met maar 250 beschikbare woorden was het wat passen en meten om mijn gevoel, ervaring en enthousiasme in dat korte stukje tekst te proppen. Maar al snel ontving ik een mail dat mijn verhaal was geselecteerd en of ik wat foto’s op wilde sturen. Als bedank kreeg ik de mededeling dat met mijn verhaaltje de reportage wordt geopend! Hoe vet!!

Naast model ben ik nu dus ook razende roekeloze reizende rampzalige reutelende ruftende roodhoofdige rivaliserende rennende reporter! Ik wacht op een uitnodiging voor mijn eigen column…