Fantomes here we come!

Terwijl iedereen langzaam ontwaakt in het huisje zit ik achter de laptop te tikken. De koeien loeiden me vanochtend wakker en als ik naar buiten kijk is de hond van de buren zichzelf aan  het uitlaten. Na een lauwe douche ben ik wel wakker.

[heading size=4 style=underline]Lauwe pis[/heading]Dat lauwe. Ik koos daar niet zelf voor. De straal werd gewoon niet warm… Overigens heeft het huisje nog wel meer rare fratsen. Ziet het er op Airbnb fantastisch uit, maar in Wallonië kennen ze een iets andere renovatie-standaard. Een toilet met een gordijntje bijvoorbeeld, weggestopt in het washok. Een ‘authentieke’ trap, volgeplakt met plankjes, schots en scheve kozijnen, een deur van karton. Sfeervol, dat wel. En vol vliegen. Maar daar stikt het in de Ardennen altijd van. Een lijk hebben we hier in ieder geval nog niet gevonden.

[heading size=4 style=underline]Trail de lol[/heading]Terug naar Trail des Fantomes. Want daarom zijn we hier. Zodra de inschrijving open ging wist ik niet hoe snel ik me in moest schrijven. Trail des Fantomes is altijd één van de hoogtepunten van het jaar. Een goed georganiseerde trailrun, met fantastische verzorgingsposten, een heerlijk relaxte sfeer en dit keer nieuwe afstanden, dus nieuwe uitdagingen. Ik was niet de enige die zich meteen inschreef en zo ontstond het idee om dan maar meteen met een groep een huisje af te huren. Dat resulteerde in een melange van 11 personen die vrijdag en zaterdag aan komen rollen.

[heading size=4 style=underline]Hilfe…[/heading]Gisteren reden we dus naar de prachtige Ardennen, waar een huisje nu nog in alle rust op ons wachtte. Maar het was snel gedaan met die rust. Allereerst de sleutel zien te verkrijgen bij de buurman, die geen woord Engels sprak en zijn broek nog dichtknoopte terwijl hij aan kwam lopen… Help… Mijn poging Frans te spreken resulteerde in Duits. Danke… eeeh merci! Ondertussen de hond achter me aan, blaffend om aandacht. Huisje gevonden (zag er aan de achterkant toch iets anders uit dan de foto’s van het gerenoveerde gedeelte), deur open en belaagd worden door een horde vliegen. Gatverdamme. Een ronde door het huisje leverde de nodige lachsalvo’s op. Een knetterluxe douche misstaat in dit verder basic kampement. Aangezien wij de eersten waren hadden we ook eerste keuze en kozen we de kamer op zolder. Daar ga ik zondag na het lopen spijt van krijgen want de trap is onmogelijk steil.

[heading size=4 style=underline]Rustdag[/heading]In de loop van de avond voegden Elsa, Nienke en Ludy en Jan Maarten zich bij ons. Half compleet, maar een supergezellige avond. Met een fikse onweersbui. Na middernacht gingen we eindelijk eens slapen. Met loeiende koeien de hele nacht door.
Uitslapen was er dus niet echt bij en rond 8 uur sprong ik uit bed en bevind ik me in de staat zoals in de inleiding omschreven. De planning voor vandaag: boodschappen doen, startnummer ophalen en de laatste hand leggen aan het promofilmpje. HIJ IS VEEEEETT!!!