Gastblog Tim: Op naar mijn hoogtepunt van het jaar

Met nog een kleine maand voor de boeg staat mijn hoogtepunt van 2014 voor de deur. Op 28 augustus loop ik de OCC: 53 kilometer rondom de Mont Blanc, van het Zwitserse plaatsje Orsières naar het Franse skioord Chamonix. Prachtig geasfalteerde paden zullen er niet bij zijn. Nee, dit zijn smalle, onverharde weggetjes die door berggeiten zijn gecreëerd en ver van de bewoonde wereld zijn liggen.

[heading size=4 style=underline]Megaweken[/heading]Onder het motto ’train hard, race easy’ maak ik momenteel weken van gemiddeld 90 kilometer. In de aankomende periode zal ik daar nog een schepje bovenop doen, naar alle waarschijnlijkheid zal mijn zwaarste week rond de 110 kilometer liggen. Een omvang die ik nog nooit heb bereikt. Het gevaar van overtraining en blessures liggen op de loer. Om dit te voorkomen wissel ik zo veel mogelijk intensieve trainingssessies af met rustige, ontspannen loopjes waar een lage hartslag leading is. Daarnaast is luisteren naar je lichaam van essentieel belang, zo af en toe een dagje rust is helemaal geen schande.

[heading size=4 style=underline]Ontwikkeling[/heading]Een lange, intensieve trainingsperiode heb ik wel vaker gedraaid, maar wat ik momenteel doe is wel even andere koek. Ik ben trots op wat ik tot nu toe heb bereikt en het effect wat dat op mijn conditie en lichaam heeft. Mijn rusthartslag is bijvoorbeeld momenteel ongeveer 50 bpm en mede door meerdere keren in de week core-oefeningen ligt een sixpack op de loer. Geen verkeerde bijwerkingen, toch?
Maar niet alles is rozengeur en maneschijn. Ik heb een tijdje het gevoel gehad dat ik op een plateau zat. Al mijn trainingen voelden ruk en progressie was al helemaal ver te zoeken. De afgelopen weken zijn daarentegen goed gegaan. Intervalsessies op de atletiekbaan zijn intensief, maar zeker manageble. Het lange werk in de weekenden loop ik met een glimlach. Wat exact voor deze omslag heeft gezorgd heb ik (nog) niet weten te ontdekken.
Ondanks de stijgende lijn zijn er voor, tijdens en na het lopen nog wel de pijntjes. De rechterachilles is bijvoorbeeld het probleemkindje en vraagt iedere dag nog steeds wat aandacht. Gelukkig neemt deze klacht per dag af, maar in combinatie met de hoge omvang blijft het een puntje van aandacht.

[heading size=4 style=underline]Hoogtemeters[/heading]De wedstrijd die ik ga lopen zal in totaal 3300 hoogtemeters hebben. Uitdaging in mijn trainingsschema is dan ook het (lang) klimmen en dalen. Ik heb het geluk dat ik de duinen van Zandvoort min of meer tot mijn tuin mag rekenen en daar wel het een en ander kan trainen. Maar als ik na een lange duurloop 500 hoogtemeters kan noteren is het veel. Het blijft zoeken. Dagtripjes naar gebieden waar fatsoenlijke hoogtemeters kunnen worden gemaakt zijn dan ook noodzakelijk. Zo stond ik laatst op mijn vrije dag om 05:45 op het station voor een dagje Ardennen. Het doel heiligt de middelen.

[heading size=4 style=underline]Mantra[/heading]De gedachte, dat ik donderdag 28 augustus ergens in de loop van de middag, waarschijnlijk met tranen in mijn ogen en kippenvel, over de finish kom houdt me op de been. Deze gedachte is inmiddels uitgegroeid tot een mantra, waar ik te pas en on te pas gedurende de dag aan moet denken. Ook nu ik dit schrijf krijg ik al een beetje kriebels. Kan niet wachten om deze fantastische uitdaging aan te gaan.

[heading size=4 style=underline]Laatste loodjes[/heading]De aankomende weken worden zeer belangrijk, niet alleen vanwege de kwaliteit maar ook mentaal. Als ik ze zonder problemen doorkom dan is het mentaal een enorme opsteker en zal ik sterker en fitter dan ooit aan de start staan van wat letterlijk het hoogtepunt van het jaar zal worden.

Benieuwd naar de afloop van mijn avontuur in Alpen, houd dan runners-high.nl in de gaten.