Tja… dat krijg je er van…
Koppig als ik ben heb ik nog wel eens de neiging iets te veel van mezelf te vragen. Vorige week de Koploop gelopen en in een iets hoger tempo dan gepland. Dat ik mijn enkel bij de 1e heuvel al voelde was geen goed teken… blijkt nu…
Had er van het weekend, na de Koploop, ook een spierpijngevoel in. Maar aangezien ik voor het eerst sinds jaaaaren zaterdagavond was wezen stappen (lees: hakken…) dacht ik dat het daar van kwam. Afgelopen woensdag in de training voelde ik de binnenkant van mijn enkel weer wat opspelen: en dat was geen stijve spier of spierpijn. Na de training was het wel erg gevoelig, waardoor ik donderdag en vrijdag niets gedaan heb. Vanochtend toch maar weer naar training. Een bosondergrond is zachter dan asfalt, dus als het in de training goed zou gaan, kon ik in de middag nog mooi een 5 km in Renswoude lopen. Dat was namelijk de planning. Nog even dit weekend een wedstrijdje lopen.
Helaas, na nog geen uur de training gestopt. In het begin geen last, maar met een steeds grotere regelmaat van die felle steekjes erin. Stoppen dus. Dribbelend terug naar het centrum (dan heb ik dus geen last, gelukkig). En komende week maar even naar Ronald, de fysio.
Voor nu: rust. Niet al te moeilijk want zondag heb ik de hele dag een beurs en maandag een congres. Dan komt er van sporten toch niets. Maar oooooooooo zo frustrerend. Ik kan niet goed tegen stilzitten namelijk. Komende week dus maar wat meer de sportschool in.
