RunAlongRun #Susanne
Een RunAlongRun, maar dan anders? De RAR met Susanne was niet zomaar even een rondje hardlopen. Er waren wat hindernissen die overwonnen moesten worden. Letterlijk… Als een speenvarken hing ik bovenin de touwen te miepen, terwijl Susanne mijn ware aard leerde kennen. Am I a chicken?
[heading size=4 style=underline]Beauty, balls and brains[/heading]Beauty met ballen en brains? Meet Susanne. Haar fraaie voorkomen doet niet vermoeden dat ze niet vies is van een grote partij modder of schuurplekken van touwen. Susanne doet zo’n 1,5 jaar aan survival. Twee keer per week traint ze met de vereniging, of neemt ze deel aan survivalruns. Sinds dit jaar heeft ze haar hart verloren aan obstacle running. Letterlijk en figuurlijk, want haar vriend kent ze van de obstacelraces en is net als zij een fanatiek lid van Dutch Mud Men. Dat is waar Susanne en ik elkaar ook van kennen. Via de online groep dan. Tijd voor een RunAlongRun om elkaar eens beter te leren kennen.
[heading size=4 style=underline]Monkey business[/heading]Eigenlijk was dit geen RunAlongRun, maar eerder een RunAllDayLongRun! ’s Ochtends namen we eerst deel aan Runnovation. Dat wil zeggen, totdat ik gevraagd werd de training mee te geven. Dus Susanne nam deel en ik stond voor de groep. Mooie verdeling, want Susanne zou mij ’s middags survivaltechnieken bij gaan brengen en was ze mijn trainer. Na Runnovation vertrokken we dus naar haar survivalstek. Een speeltuin voor volwassenen! Mijn eerste blik op het terrein was van woooowww… Allerlei hindernissen met veel natuurlijke materialen in alle soorten en maten. Oneerbiedig gezegd leek het net een apeneiland in de dierentuin! Voelde me meteen thuis. Doel van vandaag was om me een swing over te laten maken, omdat ik tijdens Mud Masters voor mijn gevoel urenlang bovenop een paal had gezeten en met geen mogelijkheid wist hoe ik weer naar beneden moest komen. Dat wilde ik niet nog een keer.
[heading size=4 style=underline]Bucketlist[/heading]We begonnen met wat inlopen rondom het survivalterrein. Susanne is net terug van vakantie uit Spanje, waar ze helemaal los is gegaan op een megasurvivalbaan bij Mike’s Gym. Toevallig ontdekten ze die net aan het einde van de vakantie. Als je het hebt over een speeltuin voor fanatieke adrenaline junkies: stilzitten was er dus niet bij! Nu weer terug naar het dagelijkse leven. Haar studie diergeneeskunde heeft ze net niet af kunnen ronden en het komende jaar wachten nog een paar herkansingen op haar. Maar wat als je eigenlijk iets totaal anders wilt doen, maar nog niet weet wat? Liever iets in het management of in de sport. Dat trekt haar veel meer. Net zoals verre reizen. Nieuw-Zeeland, Australië en Bali staan boven aan, maar ook de Big Wall marathon in China staat op de bucketlist. Evenals een hele lijst aan marathon obstacle runs. Daarvoor moet er eerst meer gelopen gaan worden, dus haar weekschema zal nog voller gestouwd worden met sport. Haar ouders worden daar nogal eens gek van (best herkenbaar he pa en ma?).
[heading size=4 style=underline]Mietje[/heading]Ok, het touw. De eerste opdracht was: klim in het touw, swing over en weer naar beneden. Eeeeh… Hoe? Dus Susanne deed het even soepeltjes voor in een paar meter hoog touw. Maar mijn eerste poging dit ook even na te doen eindigde bovenin het touw. Mijn hart ging te keer, ik raakte verkrampt van de ongemakkelijke houding daarboven in het touw en de spanning op de spieren. Ik kon die knop om over dat touw te duikelen gewoon niet omzetten! Hoezo controlfreak! ‘Ik durf niiiieeeeeeet!! Heb je geen babytouwtje vlak boven de grond?’. ‘Wat? Ben je zo’n mietje?’ kreeg ik te horen… Dus op zoek naar een laag touw. Hiermee fabriceerden we een baby swing over en voila, na wat gerommel op het touw lukte het me om in een soort van koprol over het touw te rollen. Terug naar het hoge touw. Na nog een mislukte poging kreeg ik het dan toch voor elkaar om die swing over te maken! I did it! En ik was zelfs zo slim om mijn handen vast te houden en niet naar beneden te kletteren!
[heading size=4 style=underline]Tiesto[/heading]Zo happy als een blije aap holden we weer een rondje over het terrein en pakten we nog wat andere hindernissen mee. Klimmen, klauteren, zwieren en zwaaien totdat de handen er genoeg van hadden. Mooier waren we er ook niet op geworden met hier en daar wat spierpijn, schuur- en blauwe plekken. Waar Susanne al wat meer last van had na haar training van 8 uur de dag er voor en Runnovation… Maar wie lol wil hebben moet pijn lijden! En dat hebben we zeker gehad! Op naar haar huis, waar me een ontmoeting met Tiesto (niet de DJ, maar een superlief kitten met een voetenfetisjisme) stond te wachten. Met moeite lukte het me om hem niet mee naar huis te nemen.
Susanne dank je wel voor deze hele leuke dag! Ik hoop dat jij ook een onwijs leuke dag hebt gehad en ondertussen af bent van je spierpijn. Wat een beest ben je! Een bak aan doorzettingsvermogen, enthousiasme en wilskracht. Halve of hele marathon in China? Wat denk je zelf!
[heading size=4 style=underline]Wil je ook RAR-en[/heading]Lijkt het jou ook leuk om eens samen een rondje te lopen? Schrijf je dan hier in! Vermeld even in het onderwerp RAR en voeg je gegevens toe (naam, telefoon, mail en eventueel twitter of facebook). Wie weet lopen we binnenkort ergens samen in RAR-shirt!
