Aan de zijlijn met een bezemsteel

Aan de zijlijn. Dat is mijn plek. Of ik het wil of niet, het hardlopen staat momenteel op een laag, heel laag, te laag, frustrerend laag pitje… Ik word er gek van! Want ik MAG niet lopen! Van de huisarts. Laat ik maar eens verstandig zijn en luisteren… Dus als je je afvraagt waarom ik zo weinig hardloopselfies post en mijn trainingsweken wel erg weinig kilometers bevatten. Daarom dus. De bezemsteel en tennisballen zijn momenteel mijn grootste vrienden… Whut??

[heading size=4 style=underline]Doktersadvies[/heading]Want de reden voor deze enorme pas op de plaats (o nee ik mag geen stap verzetten…) is dat ik al vijf weken, ja… al VIJF weken (en één dag) strontverkouden ben!! Ik heb een virus, infectie, of weet ik veel wat het is. In ieder geval is het iets wat mij veel te leuk vind en waar ik niet meer vanaf kom lijkt het wel. Als een irritante stalker, die me maar niet met rust laat. Al vijf weken blaf ik de hele dag door in de rondte. Wat begon met een kriebelhoest groeide uit tot een blafhoest, waarbij ik zo’n last van mijn ribben kreeg, dat ik dacht dat ik ze gekneusd had. Een week aan de codeïne verlichtte de hoest iets, maar niet de koorts die ik er bij kreeg. Die duurde een paar dagen, gevolgd door een antibioticakuur. Toen hoestte ik iets minder, maar weg was het nog steeds niet. Iedere week kom ik nu standaard bij de huisarts voor een check. “Gelukkig” zit de irritatie in de keel en niet in de longen, maar ik kreeg wel het advies een paar weken vooral niet te gaan hardlopen… WTF!! Dat betekent dat ik tijdens het training geven niet met de groep mee kan lopen, dat ik zelf niet lekker buiten kan lopen, dat de ademhaling rustig en de hartslag dus laag moet blijven. DAT VOORAL DE MUREN OP ME AF KOMEN! Heeeel langzaam aan merk ik dat het steeds ietsje beter gaat en het hoesten minder wordt.

[heading size=4 style=underline]Spare ribs[/heading]En nog een probleem: mijn rug… Door het vele zitten en liggen van de afgelopen weken is mijn rug een rampenplan geworden. De wervels en ribben zitten volledig vast en zelfs de manueel heeft de grootste moeite de boel weer los te krijgen (en de volgende dag zit wéér alles vast…). Zelfs de ribben waar ik twee maanden terug op ben gevallen zijn de laatste weken weer een stuk gevoeliger geworden en de spieren in mijn rug lijken wel betonkabels! Voor mij nog maar eens het bewijs dat we niet gemaakt zijn voor zitten. De inactiviteit zorgt alleen maar voor problemen: rust roest. Het is momenteel kiezen uit twee kwaden: niet sporten en de hele dag zitten/liggen met als gevolg enorme last van mijn rug. Of het andere kwaad: meer hoesten als ik wel sport. Dus ik zoek een gulden middenweg (ik zoek overigens nog steeds, want een balans heb ik nog niet helemaal gevonden).

[heading size=4 style=underline]Crossfit[/heading]Crossfit is mijn nieuwe verslaving. En de training wordt altijd begonnen met een heel uitgebreide warming up, waarbij de rug een heel belangrijk onderdeel vormt. De wod (workout of the day) die hierop volgt kan ik maar op halve kracht mee doen: ik wil die hartslag laag houden, dus moet ik soms een pauze in lassen als ik merk dat de ademhaling begint te versnellen. Ook frustrerend want het gaat er juist om zo snel mogelijk je workout uit te voeren, of zoveel mogelijk reps (herhalingen) binnen een bepaalde tijd te maken. Enig voordeel hieraan: dan heb ik straks weer wat tijden te verbeteren. Omdat ik niet iedere dag kan gaan crossfitten (die weerstand is gewoon way too low en iedere dag een wod is so wie so al behoorlijk pittig) probeer ik thuis ook het een en ander te doen. Daarvoor heb ik twee attributen: mijn bezemsteel van 1,5 m en twee tennisballen die aan elkaar vast zijn getaped.

[heading size=4 style=underline]Bezemsteel en tennisballen[/heading]Ik merk dat voor de Javorek complex een hele fijne manier is om je rug soepel te maken. Dat ik hierin nog veel heb te leren en ik een ongelooflijk stijve hark ben, dat is mij wel duidelijk. Maar alleen al het uitvoeren van deze complex is een verademing voor de rug. Ik gebruik hierbij geen barbell, maar mijn bezemsteel.

Daarnaast heeft vriendlief twee tennisballen aan elkaar getaped.  Deze gebruik ik om mijn rug te masseren door ze op de grond te leggen en er met mijn rug op te gaan liggen en wat heen en weer te bewegen. Fijn is anders, maar het maakt die betonkabels voor eventjes ietsje soepeler.
Voor wie veel zit zijn bovenstaande attributen eigenlijk een must have voor thuis of op kantoor. Al zullen je collega’s misschien wel een beetje raar staan te kijken als je met een bezemsteel in de nek staat of op de grond ligt op een paar tennisballen. Alles voor het goede doel zal ik maar zeggen!

Ook regelmatig last van je rug? Als simpele oefeningen de pijn niet verlichten, ga dan zeker even langs de huisarts of fysio!