Sports diary #27 2019 • Run Andrea Run

Wat kan een mens het heet hebben zeg, niet normaal. Dat gaat niet in de koude kleren zitten en vraagt wel even om wat hersteltijd. Niet dat ik dat erg vind hoor, ik vermaakte me deze week prima!

Zondag
Dacht ik dat we gisteren al gesmolten waren, vandaag was het nog erger met 39 graden en windstil boven op de berg! Niet te harden. Vandaag het Team Event van het Spartan European Championship en samen met Kelly en Eva stonden wij als enige Nederlandse team aan de start. Gezond over de finish komen was vandaag een nog zwaardere opgave en de beklimmingen leken vandaag nog wel langer dan gisteren al waren ze dat niet. Tempo hadden we niet vandaag, plezier des te meer. En we hielden elkaar goed in de gaten of alles nog ok ging. Aan de teamspirit lag het in ieder geval niet! Een bijzondere race, met nog een bijna ongeluk op de Slippery Wall, waar onze toren instortte en ik Eva op mijn nek kreeg, maar ook deze race overleefden we. Naderhand werd ik alleen heel erg naar door de warmte en kon even helemaal niets meer. He-le-maal leeg, op, ingestort en kapot. But we did it!

Maandag
Ik ben weer een beetje bijgekomen. Omdat we nog een paar mooie foto’s willen maken rijden we naar een nabij (1,5 uur afstand is tegenwoordig om de hoek) gelegen meertje. Wat een toeristenattractie! En je moet wel met je gezicht naar de bergen staan, want achter je is ook hier een halve berg plat gewaaid en liggen de bomen plat tegen de vlakte.
Met onze stijve benen waggelen we hier een rondje en moeten nog flink doorwaggelen als het begint te rommelen in de lucht. Op de terugweg naar Alleghe komen we in een fikse onweersbui terecht, maar zijn net te laat in een vallei om een heuse modderstroom mee te maken. Jottem… Blij dat we er heelhuids doorheen zijn gekomen!
Onze laatste dag ook al weer van onze Italië-trip, dus we genieten nog even van het onbeschaamd ijs en pizza eten.

Dinsdag
Nadat we onze laatste spullen bij elkaar hebben geraapt vertrekken we naar Venetië om weer terug naar Nederland te vliegen. We vlogen recht over Venetië, kwamen nog een instavriend tegen in het vliegtuig die precies voor ons zat en konden weer heerlijk mopperen op het Nederlandse OV.

Woensdag
Wasjes draaien, planten water geven, stofzuigen, beetje boenen en poetsen. Meteen weer in het ritme van het dagelijkse leven. De benen voelen al een stukje soepeler aan, maar deze week doe ik nog even niet zo veel. De warmte heeft er goed ingehakt. En smeren met factor 50 vond mijn huid ook niet grappig. Mijn hoofd zit onder de pukkels!

Donderdag
Tja, dacht je een leuke baan gevonden te hebben, kom je er toch niet uit met de salarisonderhandelingen. Super jammer! Dus de zoektocht gaat weer verder…

Vrijdag
Op naar Huub! Ik had het idee dat door de val met Eva in mijn nek er misschien toch iets van disfuncties waren ontstaan, maar dat viel erg mee. De deficit deadlifts gingen zelfs prima, al had dat wel een enorme uitwerking op de nek en had ik de rest van de dag een stijve nek.

Zaterdag
Sinds een tijd weer meegedaan met de groepstraining in plaats van apart getraind te worden en dat was weer heerlijk! Wat een leuke groep hebben we om mee te trainen. Ook sinds lange tijd weer eens rope pulls gedaan. Die heb ik gemist! De afterburn ook.