Sports diary #37 2018

Race Spartan, breathe Spartan, live Spartan. Dat is zo ongeveer wat ik deze weken doe! I love it! Vandaar ook dat dit blog veeeeeel te laat online staat! Oeps…

Zondag
De spierpijn viel me mee en vol goede moed, met de zon aan de hemel maakten we ons klaar voor de laatste race van dit weekend, de Super. Vandaag dus wel met korte broek en mijn al roze velletje nu goed ingesmeerd. De race liep ik grotendeels met Kelly, maar konden we gedrieën finishen toen Helmar ons achterop kwam toen Kelly burpees lag te doen. En zo finishten we met Nederlandse vlag, volledig onder de modder en met alweer een grote smile op de kop.

Maandag
Terwijl Kelly en Helmar nog een paar dagen vrij hebben mag ik weer aan de slag. Maar niet in Nederland maar op ons hoofdkantoor in Brannenburg. En dat is helemaal geen verkeerde plek om te werken! Het uitzicht op de uitlopers van de Alpen is waanzinnig! ’s Middags breng ik met een collega een bezoekje aan het magazijn van waar alle producten door Europa worden verzonden. Superinteressant en heel leuk om eens een beeld te hebben bij de processen binnen Anita.

Dinsdag
Nog een dagje tussen mijn Duitse collega’s voordat ik aan het einde van de dag wordt opgepikt door Kelly en Helmar en we weer naar huis rijden.

Woensdag
Dat was een pittig ritje. Maar om middernacht was ik thuis, wasmachine aan en mijn bed in. Eerst dus lekker uitgeslapen om vervolgens aan de slag te gaan met uitpakken, nog meer was sorteren, opnieuw inpakken, etc. Opnieuw inpakken? Jup, want komend weekend zit ik in… Schotland!

Donderdag
Werken moet ook nog maar dat doe ik vanuit huis vandaag, zodat ik de wasmachine weer een nieuwe lading kan laten wassen en bij ieder iets wat ik bedenk wat ik niet moet vergeten mee te nemen ren ik weer even naar mijn koffer om het er in te gooien.

Vrijdag
Wáárom vliegen vliegtuigen onmenselijk vroeg? Om 3.30 ging de wekker en werd ik opgepikt door Kelly en reden we naar Eindhoven om vanaf daar met Helmar en Jan naar Edinburg te vliegen. Voorspoedig reisje en met de auto reden we naar onze aribnb. Waanzinnige locatie en nadat we geluncht hadden met taartjes en gebakjes (dat was vorige week goed bevallen) reden we naar het Spartan terrein en hadden een late 2nd lunch met Thijs en Pascal. En de ouders van Thijs die onverwachts naar Schotland waren gekomen! Uiteindelijk vroeg naar bed voor de race van morgen.

Zaterdag
Het Trifectaweekend in Schotland is iets anders van opzet dan Oberndorf. Hier loop je de Beast op zaterdag en de Super en Sprint op zondag. Het terrein was niet te vergelijken met de Spartan EK van twee jaar geleden, maar het was een mooi parcours met een paar steile klimmetjes en prachtige uitzichten over de rivier en Perth. Toch een verrassing als je dan uiteindelijk als 6e finisht in je Age Group terwijl je heel behouden gelopen hebt! Trifecta x3 medal in de pocket.
Nog mooier dat Thijs 3e werd bij de elite op de Ultra!!

Totaal loop kilometers deze week: 39 km
Jaartotaal loopkilometers 2018: 746 km