Training

Sports diary #41 2018

En met het Trifectaweekend in Windsor sloot ik een intensieve vijf weken van racen af. En wat sta ik versteld van hoe ‘gemakkelijk’ mijn lijf dit heeft doorstaan! De trainingen bij Huub hebben echt vruchten af geworpen en het geeft me alleen maar goede moed voor het volgende race seizoen. Niet dat 2018 al voorbij is. Maar nu weer even terug naar rust, reinheid en regelmaat… En iets met werkweken van heel veel uur…

Zondag
Dag twee van ons Trifectaweekend. Althans, dat had het moeten zijn. Voor Angelique en Lana was het al bekeken. Werner en ik liepen vandaag ons weekend uit en ook Nikki liep vandaag de Super en Sprint. Voldaan na vandaag en eigenlijk… niet eens moe! Hoe dan!? Ik voelde me knettergoed. Maar dat kwam ook omdat het vandaag heerlijk weer was, ik de Super gelopen heb met Engelse Emma, die ik bij de start van de Beast al ontmoet had en net als ik alleen maar kan lachen, en vervolgens de Sprint heerlijk nog op tempo heb kunnen lopen. Alleen dan toch weer super jammer dat je een Trifecta weekend medaille krijgt met het lint van Hawaii er aan…
De hele meute ging na de race snel douchen in het hotel, terwijl ik verhuisde naar het hotel van Flip en Trudy (dat was namelijk een heel stuk stiller ’s nachts en had een bad! EEN BAD!!!!). Wat was ik blij dat ik niet nu nog naar huis hoefde te reizen. Na de gang uitgezwaaid te hebben had ik een lekker diner met Trudy en Flip en nam daarna een relaxed bad voordat ik mijn bed in dook en ik coma lag.

Maandag
Wat was ik blij dat ik nog een nachtje in Engeland verbleef. Heerlijk geslapen en ontspannen met Flip en Trudy terug naar Nederland. Niet zonder tussenstop bij Dover Castle, waar we heerlijk rondwandelen. Totdat we resoluut van het terrein werden afgeknikkerd, omdat we geen toegangskaartje hadden. Wisten wij veel!
Wat files onderweg in België, maar zonder te veel opstoppingen kwam ik thuis en kon ik nog bij pa en ma aanschuiven voor een lekker bord Hollandse boerenkool.

Dinsdag
En dooooorrrr. Op naar kantoor. Trainen doe ik deze week maar even niet. Sinds vorige week woensdag heb ik een koortslip. Die is al goed aan het genezen, maar het zegt toch iets over mijn weerstand.

Woensdag
Vanaf nu ga ik pittige werkweken tegemoet. Want niet de voorbereidingen voor Spartan Maurik kosten de komende weken extra tijd. Niet erg, wel super leuk en ik moet wel even alles goed plannen nu. Want ik wil ook nog kunnen ademhalen.

Donderdag
En dat was al weer de laatste werkdag van de week bij Anita. Time flies when you’re having fun!

Vrijdag 
Na een paar weken terug in het vertrouwde honk van Huub. En het was ook de hoogste tijd om me even door te lichten want mijn arm doet al een paar weken een beetje naar. Beklemde zenuw was de oorzaak. Daarna nog even in korte tijd mijn benen helemaal aan gort geholpen met een simpel stiekje! Ik kreeg de belofte mee dat dit spierpijn op gaat leveren…

Zaterdag
En met de spierpijn van gisteren sleepte ik me naar de training van vandaag. Die was niet mals! Ik kreeg al te horen dat ik morgen geen stap meer zou zetten… Na de sandbag carry, squats en lunges stond er gelukkig ook bovenlijf op het programma. Zeg mij 1x dat ik zwaar moet touwtrekken. Dat gebeurde ook. Iets te zwaar. Maar als je met de mannen mee wilt trainen…

Totaal loop kilometers deze week: 21 km
Jaartotaal loopkilometers 2018: 837 km

Laat een antwoord achter

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd.

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.

error: Content is protected !!