Sportweek 47 2017 • Run Andrea Run

Hoe ronddartelen in de sneeuw mij toch weer op heel bijzondere gedachten brengt, wat betekent dat mijn raceseizoen toch nog niet helemaal ten einde is…

Zondag
In alle vroegte reed ik naar Schiphol. Voor werk ga ik namelijk een paar dagen naar ons hoofdkantoor en met een vroege vlucht zou ik de zondagmiddag nog even een paar hoogtemeters mee kunnen pakken.
Na een goede vlucht en een transfer van het vliegveld naar de bergen kwam ik in de natte sneeuw en regen aan in Brannenburg. Kak… Met dit weer de bergen in gaan lijkt me niet een heel goed plan, maar gelukkig trok het open. Schoenen aan, extra kleding mee, rugzak op en gaan. Dat ging vanuit het dorp meteen steil omhoog. Al snel zag ik de eerste sneeuw liggen, zo blij als een kind! Hoe hoger ik kwam, hoe meer sneeuw. Nog blijer!
Het idee was om een ronde te lopen, maar daarvoor moest ik vanaf het hoofdpad een zijpad in slaan. En daar liep welgeteld één paar voetsporen… Een trail was door de sneeuw niet te zien, dus ik bedacht me (mede gelet op een nóg steilere afdaling aan de andere kant) dat ik beter terug kon gaan. Alsnog een lekker stuk gelopen en de schnitzel smaakte ’s avonds prima.

Maandag
Woow…. spierpijn! Gelukkig hoefde ik vandaag alleen maar op mijn gat te zitten. Door een collega werd ik opgepikt en reed ik mee naar kantoor. Een kantoor met het allermooiste uitzicht dat je je maar kan wensen! Het was een drukke, leerzame dag met allemaal nieuwe collega’s, maar ik had het super naar mijn zin! Wel helemaal kapot, want de hele dag in Duits/Engels praten doe ik ook niet iedere dag.

Dinsdag
Nieuwe dag, zelfde routine. Vroeg uit de veren, met de collega mee naar kantoor, nog meer leren, nog meer mensen leren kennen en met een hoofd vol informatie ’s avonds weer in het hotel aanschuiven voor een maaltijd. Vervolgens mijn tas weer inpakken voor de terugreis morgen.

Woensdag
Na een stevig ontbijt werd ik weer opgepikt voor de transfer naar het vliegveld in München. Ondanks dat de terugreis best vlot verliep was ik toch pas om half vijf weer thuis. Trainen vandaag sloeg ik maar even over.

Donderdag
Nog niet koud uit het vliegtuig heb ik een knoop doorgehakt… Mijn race seizoen is eigenlijk al voorbij maar ik heb het in mijn hoofd gehaald om naar IJsland af te reizen. Niet alleen om een Sprint te lopen (lees: wandelen, want ik ben nachtblinderig en waarschijnlijk ligt er een wit goedje op de grond), maar ook om te vrijwilligen. Nu al zin in!

Vrijdag
Op naar Huub. Na de trail van zondag had ik weer even een flinke reactie in mijn voet. Sinds de Berenloop is de peesplaat onder mijn voet wat aan het zeuren na het lopen. Dat trekt na een paar dagen ook weer weg, maar echt lekker voelt het niet. Ik hou er dan toch de rem op. Zeker in combi met mijn verkoudheid blijven de kilometers erg achter.
Vandaag een spierpijn waar ik gegarandeerd spierpijn van ging krijgen. Iets met yoke till you drop, 150 sand bag squats en nog een combi bankdrukken en biceps curls. O lord…

Zaterdag
Ja hoor… ik kon mijn bed bijna niet uit komen! Om niet meteen vast te roesten in de dag ben ik eerst maar een wandeling naar het dorp gaan maken om boodschappen te doen. Dat was een goed begin van de dag. Daarna eens genoten van een heerlijke rustige dag met stoofvlees bereiden en in de dampen van de slowcooker eens ouderwets puzzelen.