Brugge Urban Trail

Deze foto zegt eigenlijk alles: de Brugge Urban Trail was zo ongelooflijk gaaf! Nadat ik in maart de Antwerpen Urban Trail had gelopen wist ik dat ik deze editie voor geen goud wilde missen. Zodra de inschrijving open ging, heb ik me dan ook direct ingeschreven. En vervolgens mag je nog maanden wachten totdat je ein-de-lijk door Brugge kan gaan lopen. Want de Urabn Trail is een loop dwars door de stad, waarbij je langs historische hoogtepunten komt en dwars door gebouwen loopt. Veel van deze plekken zijn normal gesproken voor het publiek gesloten en nu mogen we er al hardlopend doorheen!

[heading size=4 style=underline]Early birds 2[/heading]Maar dat wachten was meer dan de moeite waard. De organisatie had weer een strak georganiseerd evenement neergezet. Omdat we in de eerste wave zaten, die om 9.30 uur van start ging, zaten we al om 7 uur in de auto…. Voor de tweede zondag op rij op een onmogelijke tijd mijn bed uit! Er was geen kip op de weg te bekennen. Parkeren was dan ook zo gebeurd en een korte wandeling bracht ons naar de Markt. In de Stadshallen onder het Belfort, haalden we ons startnummer en shirt op en konden we ons omkleden onder het mooie houten plafond van de grote hal. Vandaag zou ik lopen met een GoPro die ik met een chestmount droeg. Waren we aan het prutsen, staat we gewoon naast Dutch Mud Men Geert Wevers en zijn familie!

[heading size=4 style=underline]Let’s start![/heading]Omdat de temperatuur erg aangenaam was, gingen we op tijd naar buiten op weg naar het startvak. Laten we eens gek doen en er alvast in gaan. Zo sta je dan met je snufferd vooraan in het startvak! Ook Marja kwamen we in het startvak tegen. Het wachten kwamen we door met een gezamenlijke zumba-warming up en door de schepen van Brugge werden we onder schot genomen, voordat we om klokslag 9.30 uur werden weggeschoten via de startsluis. Door de gedoseerde start ontstaat er een lang lint van lopers en werden opstoppingen zo veel mogelijk voorkomen. GoPro aan en gaan met die banaan!
Het parcours kenmerkte zich door enorm veel bochten door het centrum van Brugge. Asfalt kwamen we nauwelijks tegen, maar daarentegen des te meer keitjes en kasseien. Geen gemakkelijk parcours om op te lopen, zeker niet omdat het ook nog nat en dus glad was. In de bochten moesten we flink inhouden. Iets wat ik sowieso moest doen, want de filmbeelden in volle vaart zouden er niet mooier op worden.

[heading size=4 style=underline]Ontdekkingstocht[/heading]Als eerste liepen we door het concertgebouw. Via de trappen omhoog, door de concertzaal heen en weer met de trappen naar beneden. Via de zuidelijke parken van Brugge kwamen we bij de Begijnhof, waar nog steeds een gemeenschap benedictinessen woont. Ongelooflijk mooi en verrassend. Het bruggetje waar we over heen moesten deed Anton Pieck-achtig aan. Bij brouwerij De Volle Maan, schoten we bijna, biiiiiijjnnaaa, naar binnen om ons aan een proeverij te onderwerpen…
Via de Oud Sint Jan en de Groeninghe Brug kwamen we bij de Vismarkt. Vrijwilligers gaven keurig aan welke kant we moesten op lopen en waar me op moesten passen voor scherpe bochten en gladde stukken. Ook in Brugge mochten we door het stadhuis heen. Even het tempo aanpassen, want de mooie stenen vloer was hier en daar spekglad.
Historische straatjes met opvallende bouwstijlen brachten ons naar de Jeruzalemkerk, waar we werden toegejuicht door de bewoners. We waren aan de oostkant van het parcours aangekomen. Over de Kruisvest beklommen we de dijkjes met windmolens. Speciaal voor vandaag was het Grootseminarie open gesteld. Daar volgden we door de tuinen en boomgaarden de route met kleine paadjes. Een monnik bekeek het schouwspel met de bijbel in de hand. We zaten al op 7 kilometer, wat gingen de kilometers snel! De speaker op de Markt hoorden we al, maar voordat we zouden finishen hadden we nog een paar hoogtepunten voor de boeg. We doorkruisten Howest, met de oude turnzaal waar doedelzakspelers al van verre te horen waren. Al ronddraaiend met de GoPro liep ik door de turnzaal heen. Vlak voordat we Howest binnen gingen, gleed een man zó hard onderuit… Hij bleef schreeuwend van de pijn liggen, terwijl omstanders zich om hem bekommerden. Geen EHBO in deze hoek te vinden en iedere vrijwilliger die we tegen kwamen werd gesommeerd EHBO te sturen. Gelukkig kwam hulp snel op gang. Het prachtige Karmelietenklooster werd even wandelend op de film vastgelegd.
De Markt was in zicht, nog een bochtje om en we finishten op de Markt in de schaduw van het Belfort. Deze 10 kilometer ging veel te snel voorbij! Ik zou zo nog een keer willen. Maar mijn maag knorde en laat er nu een ontbijt klaar staan voor de deelnemers die gefinished waren! Ook Marja was binnen en snel gingen we ons pakketje halen, heerlijk! Zo grappig om vervolgens herkend te worden door Sofie, waar we nog even gezellig mee babbelden, voordat ze naar haar volgende loopevenement van deze dag moest.

[heading size=4 style=underline]Food![/heading]Om zo’n eind te rijden naar Brugge voor ‘alleen’ de Urban Trail is zonde. Brugge heeft zoveel meer te bieden! Nadat we nog heerlijk door de stad hadden geslenterd en de chocoladevoorraad bij The Chocolate Line hadden opgekocht, werden de buiken verder gevuld met een heerlijke Japanse lunch bij Tanuki, waar vriendlief ooit nog stage gelopen heeft. Maar Japans eet je met stokjes… Ik vraag me af waar ik het meeste spierpijn ga krijgen…. Ik vermoed in mijn hand…

[heading size=4 style=underline]Conclusie[/heading]Voor wie eens iets totaal anders wil is de Urban Trail echt een aanrader. Verwacht geen hindernissen op het parcours, dan wel een snel parcours waar je je pr kan verbeteren. Maar dat is ook totaal niet de bedoeling van de Urban Trails. Juist dwars door het stadshart te kunnen hardlopen, door een stadhuis of een schoolgebouw maken deze Urban Trails juist tot een succes. Een heel groot pluspunt is de gedoseerde start. In 4 waves worden de lopers weggeschoten en via een sluisje ga je het parcours op. Zo ontstaat er een lang gerekt lint van lopers. Wel zo veilig: je houd overzicht op het parcours en dat is zeker met de smalle straatjes, scherpe bochten en gladde keitjes noodzakelijk. Daarnaast heb je zo alle ruimte om je heen om te genieten van de omgeving waar je door loopt.
De afgelopen 2 edities waren binnen mum van tijd uitverkocht en dat is niet voor niets. De organisatie zet een tot in de puntjes verzorgd evenement neer waar wij in Nederland alleen maar van kunnen dromen. Volgend jaar weer? Dacht het wel!

Meer foto’s en filmpjes volgen!

Foto’s: Alain Buyck, Marja Bosje en Geert Wevers.