Een mooie zaterdagavond

Altijd heb ik gezegd dat ik nooit van mijn leven met een vrouwenloop mee zou doen. Dat stigmatiserende van wubbelend vet, hoppende tieten, al kakelend met z’n vieren naast elkaar voortbewegen in een tempo dat ik achteruitlopend nog sneller kan is niet aan mij besteed.
Maar vorig jaar liet ik me overhalen om de 5 km mee te lopen met de Utregse Meidenloop in het team van Runnersworld. Maar he, dat zijn dames die wel kunnen hardlopen. Er doen dus ook serieus hardlopers aan mee! En zelfs een aantal geinviteerde lopers, van wiens tijden ik alleen maar kan dromen! En eigenlijk viel de Meidenloop in Utrecht me helemaal niet tegen. Dus besloot ik dit jaar weer mee te doen. Maar dit jaar zou ik de 3 km gaan lopen. Ik had daarna nog een belangrijk feest van een vriendin van me waar ik zo min mogelijk van wilde missen. En aangezien de 3 km als eerste startte was de keuze snel gemaakt.

Aangekomen in park Lepelenburg was het al druk, terwijl ik echt al wel vroeg was! Maar met het zonnetje, de muziek en de gezelligheid zaten veel mensen gewoon al te genieten. Rustig aan klaarmaken om vervolgens richting de Dom, waar de start plaatsvond, in te lopen. Wat was het druk!! Ik vond een rustig plekje achter de Domkerk en liep vervolgens met Carlien Harmse en dochter vooraan het startvak in. Ondertussen had ik vriendlief, en zijn broer met dochtertjes al gspot. Schoonzus liep haar eerste wedstrijd!
Vervolgens was het nog een kwartier wachten, in de volle wind die onder de Dom doorblies, voordat we weggeschoten werden. Onder de Dom door de Zadelstraat door. Een heel lastige start vanwege het smalle parcours en vooral de ongelooflijk ongelijke ondergrond van keien.

Binnen 50 meter ging het dus al goed mis toen het dochtertje van Carlien onderuit ging en ik er bijna overheen klapte. Kon nog net met een rare uitwijkmanoeuvre op de been blijven! Binnen een paar 100m waren de posities al grotendeel bepaald. Ik liep op een 5e plek bij de individuele lopers, nadat ik de voorste moeder en dochter had ingehaald. En de 4 loopsters voor me waren eigenlijk loopstertjes… Shit…. weer in een kinderrace? De eerste km ging in een snelle 3.18 min. Eeh… iets te snel? Wel om dat tempo vast te houden, terwijl we de het wandelpad langs de Singels opgingen. Dat pad kent toch best wat hoogteverschil. En het was warm en benauwd. Niet de ideale omstandigheden. Vanaf dat pad bogen we af de grachten op.
Scherpe bocht rechts over het bruggetje, waar Nesrine stond aan te moedigen. En het was op dit punt dat ik mijn 5e plek inwisselde voor de 3e plek. Al was ik die plek ook bijna weer kwijt doordat een vrijwilliger langs het parcours totaal niet stond op te letten waardoor ik niet goed wist welke kant ik op moest. Gelukkig pakte ik het goede pad. Linksaf omhoog richting de sterrenwacht. En daarna was het alleen nog naar beneden naar de finish. En daar kwam ik aan in een eindtijd van 11.50 min. Das sneller dan mijn pr op de baan (11.59 min) en een heel stuk sneller dan mijn pr die ik in een cross liep (13.00 min)! En dat met deze omstandigheden die echt niet ideaal waren.

En als 3e!! En weer met 2 kids op het podium. Mmm… Maar dat podium zou ik niet halen. Direct na de finish was het spullen bij elkaar verzamelen en als een gek op weg naar het feestje. Ondertussen nog snel een woordje uitwisselen met John, Ans, trainers Roberto en Martin en schoonbroer en zus (gefinished in 20.23 min! Trots!).

Al met al een goed gevoel over gehouden aan deze 3 km. Het was door de omstandigheden niet gemakkelijk: het parcours is niet vlak en behoorlijk bochtig, om over de temperatuur nog niet te spreken.  En dan toch een pr lopen en weer een podiumplek binnen halen! Aan de ene kant vond ik het ook wel een beetje jammer direct weg te moeten. Het was dit jaar ideaal weer om nog lekker na te babbelen in de zon. Dat was wel even iets anders toen het vorig jaar pijpenstelen regende… Volgend jaar weer meehuppelen met de dames?