Eindhoven de gekste!

Halverwege vorige week kreeg ik een ingeving: laat ik voor mijn lange duurloop een halve marathon ergens gaan lopen. De weersvoorspellingen waren namelijk zó slecht dat ik mezelf al smoezen zag verzinnen om maar helemaal niet naar buiten te hoeven gaan. Maar dan kom ik niet aan de kilometertjes. Wat doe ik dan? Om me heen kijken of niet ergens een leuke wedstrijd wordt georganiseerd waar ik aan kan sluiten. Dan heb ik een stok achter de deur. En die was er: in de vorm van de Lage Landen Marathon in Eindhoven.

[heading size=4 style=underline]Een plan[/heading]Aangezien ik wist dat daar veel bekenden zouden lopen en ik eigenlijk al van plan was om te gaan kijken, hoefde ik niet lang na te denken. Eindhoven it would be. Nu stond me bij dat ik tijdens de Tough Dirt Run met Desiree stond te kletsen, die zei dat ze in Eindhoven haar eerste halve marathon ging lopen. Zou het dan niet leuk zijn om samen op te lopen? Ja dat leek haar ook leuk! Aangezien ik in het achterste startvak stond en Desiree in een startvak er voor, zou ik haar in de rug lopen. Dat was het plan dat in aanloop naar zondag werd gesmeed via facebook.

[heading size=4 style=underline]This is your wake up call![/heading]De wekker stond op 6.45 (en dat op een zondag!!), maar daar werd ik niet van wakker… Er tikte iets… Shiiiittt! Lekkage! Binnen no time stond ik naast mijn bed, ramde mijn knie tegen de rand en ook vriendlief was wakker. En de buren denk ik ook… Het regende zo hard… en daar zouden wij door heen gaan lopen vandaag. Waren we nog niet wakker genoeg, klok Geert en haas Tom trokken de deurbel om 7.30 uur zowat uit z’n voegen!
Zo zaten we om 8 uur in de auto op weg naar Eindhoven. We hadden een druk schema deze dag. Om 10 uur de start van de marathon, om 10.45 uur liep vriendlief de 5 kilometer en ik startte om 13.30 uur voor de halve marathon.

[heading size=4 style=underline]Pooring rain[/heading]Aangekomen in Eindhoven werden eerst de startnummers gehaald. Tom en Geert begaven zich richting start van de marathon en vriendlief en ik volgden het begin van de marathon in het Beursgebouw in afwachting van de start van de 5 kilometer, blij dat we nog even droog konden blijven. In het Beursgebouw was het nu rustig en er hing en ontspannen en afwachtende sfeer. Maar het was tijd om ons naar de start van de 5 kilometer te begeven. Daar kwam vriendlief met moeite het startvak in en ik zocht ook met wat moeite een plekje langs het parcours. Het leek wel of heel Eindhoven uitgelopen was! Wat een drukte. Het startsignaal klonk en de lopers raasden voorbij. Had ik hem nou gemist of niet? Ik wist het niet. Maar het leek me verstandig om me al richting finish te begeven. Voordat ik daar was door de mensenmassa… Ik had een mooi plekje op de tribune, maar kon nog nauwelijks iets zien door alle paraplu’s. Het regende onophoudelijk en de lopers die finishten waren tot op het bot doorweekt. En daar was ie! Gefinished, maar niet happy. Slechte startpositie en hinder van niet lopende lopers en toeschouwers die op het parcours stonden. Zijn eindtijd was dan ook een teleurstelling.

[heading size=4 style=underline]Here we go![/heading]In de warmte van het Beursgebouw konden we weer op temperatuur komen, keken we de marathon en bereidde ik me voor op de halve marathon.
Tot het laatste moment twijfelde ik wat ik aan zou doen. Korte broek of tight, shirtje of longsleeve… Ik wist het niet. Maar met het idee dat ik in Z1 zou lopen leek het me toen maar verstandig om me wat warmer aan te kleden dan ik normaal zou doen. Zeker als het zo door zou blijven regenen. Desiree was ondertussen gearriveerd en behoorlijk zenuwachtig. We spraken nog even ons strijdplan door en toen was het tijd om naar het startvak te gaan. Djeez wat een drukte! En wat een raar startvak! Lopers en supporters stonden hutjemutje samengedrukt. Wel een voordeel in die koude wind, want met mijn lengte stond ik lekker beschut. Nadat het startsignaal was gegaan duurde het nog 13 minuten voordat ik over de streep kwam, maar toen kon de inhaalrace beginnen. Op zoek naar Desiree. Ik had berekend dat ik haar zo rond de 5 kilometer tegen zou moeten komen. Dus ik ‘haaste’ me door de mensenmassa heen. Jeetje wat liep iedereen hier langzaam. Opstoppingen, zigzaggen en vol gas weer door. Ik kwam bij de 5 kilometer, maar nog geen Desiree gezien… Ik was haar toch nog niet voorbij gelopen? De twijfel sloeg toe toen kilometer na kilometer ik nog steeds geen Desiree zag. Als ik in dit tempo doorliep zou ik de halve marathon in 1.30 uur gaan finishen en daar had ik me nou juist niet op gekleed. Ik kreeg al een rooie kop toen ik daar het herkenbare Dutch Mud Men shirtje van Desiree zag. Ha eindelijk! Op exact 8 kilometer kwamen we samen. Op een plasstop na, weken we vanaf dat moment niet meer van elkaars zijde. Al babbelend gleden de kilometers voorbij. We liepen een vrij vlak tempo van rond de 6 min/km. In dit tempo zou Desiree in de geplande 2.05-2.10 gaan finishen.
Zo nu en dan een drinkmomentje en ik greep zoveel mogelijk fruit mee voor Desiree. Op sommige punten had ze het wat moeilijker, maar ze sleepte zich door ieder dipje heen. Uit de wind houden, motiveren en afleiden door te kwekken en foto’s te instagrammen (mensen langs het parcours keken behoorlijk raar op). Ik voelde me net een haas! Plots hoor ik achter me: ‘heeeeeeee Andrea!!!’. John is vandaag haas met ballonnen en pacet een groep voor de 1.55 uur.
Met nooit meer dan 17 kilometer gelopen werd het vanaf dat punt toch wel zwaar voor Desiree. De knieën kraken, maar geen moment is er twijfel of ze wel of niet door moet gaan. Ze GAAT gewoon door! Kilometer na kilometer tellen we af en het centrum van Eindhoven komt steeds dichterbij. Tiny spot mij en al high fivend komen we langs met een grote lach op het gezicht.
Plots zegt Desiree: ‘ik krijg vlinders in mijn buik’ en vervolgens schiet ze er in volle vaart van door! Wooow wordt dit een eindsprint van 1,5 km? Wacht op miiiiijjjjj!!! Het tempo zakt weer wat in, maar de finish komt dichter en dichter bij. We komen de laatste bocht door en zien de finishboog die een paar 100 meter verderop staat. Ik zie dat Desiree de tranen in haar ogen heeft en ik slik zelf een brok weg. Luid aanmoedigend loop ik naast Desiree en juichend komen we over de finish. She did it! Ze kan het nog bijna niet geloven, maar ze heeft zojuist een halve marathon gelopen! Haar eindtijd werd 2.07.29. Iets om trots op te zijn. Ik ben het in ieder geval wel!

[heading size=4 style=underline]Proost![/heading]Ons supportteam voegt zich bij ons en zo snel mogelijk gaan we richting Beursgebouw om droge kleding aan te doen en op te warmen. Ondanks dat het regenen minder is geworden, heb ik geen droge draag meer aan mijn lijf. Jammer maar helaas komt er dan toch een einde aan zo’n leuke dag. Tijd om naar huis te gaan. Desiree stapt met enige moeite op de fiets en wij hebben nog een wandeling naar de auto te volbrengen. Ondanks dat deze halve marathon voor mij een duurloop was, voel ik hem toch aardig in de benen. Een goede reden dus om te herstellen met een lekkere steak en een biertje! Proost Desiree! Op jouw eerste halve marathon en een hele mooie tijd!

Het verslag van Desiree vindt je op haar site. Zit ik daar wéér een brok weg te slikken he!