Wedstrijd

It’s lonely at the top…


Met de marathon voor de deur staan er momenteel lange duurlopen op het programma. Daarom had ik er voor gekozen om zaterdag in Veenendaal de Heuvelrugloop over 25 km te lopen. En aangezien Hardloper een trainingsmaatje heeft, Edwin, die ook druk aan het trainen is voor de marathon en ongeveer dezelfde eindtijd als mij in gedachte heeft, konden we mooi gezamenlijk oplopen. Al liet Hardloper op het moment supreme ons in de steek. Vanwege “onderbuikgevoelens” leek het hem verstandiger om niet te lopen… jaja…

Om 12.45 werd het startschot gegeven en met nog andere LGAS lopers, waaronder Aart en Ellen zelf, gingen de lopers voor de 15 en 25 km van start. Het is weer eens wat anders om met een gemiddelde kilometertijd van 5.30 weg te gaan. En dit vervolgens vast te houden. Moet wel zeggen, het liep heerlijk ontspannen! En met Edwin en nog een groep andere lopers hadden we vanaf kilometer 5 de grootste lol en ging het letterlijk met 2 vingers in de neus door de bossen van de Utrechtse Heuvelrug. De eerste 10 kilometer gingen in 55 minuten.
Sta je doordeweeks in de file, op zaterdag lijkt heel Nederland het bos in te duiken!! Niet alleen de Heuvelrugloop was bezig, er kwamen grote groepen mountainbikers voorbij zeilen, die natuurlijk hetzelfde pad moesten hebben. En het ruiterpad ernaast werd in gebruik genomen door de fanatieke mountainbikers en paarden met aanhangsels, die bezig waren met een endurancewedstrijd. En dat alles kwam vervolgens dwars door elkaar heen op een geïmproviseerde parkeerplaats in de middle of nowhere, waar ook de splitsing van de 15 en 25 km was. Dit was vlak voor km 13 en hierna werd het plotseling erg stil om ons heen: we waren nog met 6 lopers over. Maar we hadden het enorm naar ons zin en de sfeer was super! Bij kilometer 17 werd het weer wat stiller. De laatste klim, van bijna 2 km lengte, doemde voor ons op. Ik kon het gemiddelde tempo vast blijven houden, maar liet daarmee het groepje even achter me. Voor me liep Ellen en ik kon bij haar aansluiten. Boven aan gekomen kon Edwin weer aansluiting vinden en met alleen nog 6 km daling voor onze neus kwam de stal in zicht.

We kwamen het bos uit en met de wind in de rug ben ik de laatste 2 kilometer het tempo op gaan voeren. Gert liep ik in de rug evenals nog een vrouw er voor. De laatste kilometer ging in ongeveer 4.15 en met een eindtijd van 2.14.47 netto was ik dan ook erg tevreden. De benen voelen sterk en ook het herstel na de finish ging heel snel.

En dan wordt je omgeroepen voor de prijsuitreiking. Ik begin er zo langzamerhand al gewend aan te raken, dus was ook nauwelijks verbaasd dat ik weer het podium op mocht klimmen. Waar ik me wel over verbaasde was dat ik 1e was geworden (hallooooo, dit was een duurlooptempo!)! En dan sta je daar, alleen op het podium, alleen… Een deja vu naar Kippenren en NLtKB 21,1, waar ik ook al eenzaam op de 1e plaats stond… It’s lonely… it’s lonely at the top…

Tja, als je de enige vrouw in je leeftijdscategorie bent…

 

Laat een antwoord achter

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd.

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.

error: Content is protected !!