Wedstrijd

Spartan coins!

Poe, ik was toch aardig leeg na de Super zeg. En het werd ook nog eens warmer, want het zonnetje brak al goed door. De Sprint zou om 13.00 uur van start gaan. En dit keer kon ik relaxt naar de start wandelen.

[heading size=4 style=underline]Rustaaaaag![/heading]Een paar verse gezichten aan de start en de startgroep was kleiner dan bij de Super. Toch dichtte ik mezelf geen kansen toe, want ik voelde me aardig leeg na de Super. Doel: standje realxt en lekker genieten. Daar gingen we op weg. Het begin was dezelfde route als bij de Super. Maar op de één of andere manier liep ik ergens in het voorste veld bij de dames. Eeehm… kak. Mijn plan om het rustig aan te doen, verwdeeen al in  de eerste paar 100 meter… Dit keer racete ik Sebastiaan voorbij, even geen tijd voor een knuffel, maar positie vast houden. Samen met Gabriel en nog een Duitse dame gingen we tegelijkertijd over de muurtjes heen,  Ik was iets sneller op de obstakels, maar in het lopen gingen ze me voorbij. Als ik het goed had gezien lag ik ongeveer 5e of 6e. In ieder geval kwam mijn stiekeme doel om top 5 te eindigen (want kwalificatie voor het WK Spartan Race) best wel realistisch dichtbij! Dat wilde ik niet uit handen geven. Bij de slackline kreeg ik weer burpees aan de broek, dus dat leverde me een achterstandje op op de Duitse, die er zo overheen was.

[heading size=4 style=underline]Enschüldiging![/heading]In het kielzog van Gabriel rolde ik onder de barbed wire door en dook in de plomp.
Spartan Race DuisburgZeiknat stonden we daar weer voor de multirig. Ik probeerde op dezelfde manier mijn handen te drogen, maar nu kon ik ook het voordeel van de zon gebruiken. De meest rechterlane lag volledig in de zon, dus ik schatte in dat die steigerpijpen wel droog zouden zijn. En dat waren ze! Soepel ging ik er doorheen, totdat ik naast me een AU hoorde. Ik tikte de bel aan en snelde naar Gabriel die op de grond lag met een pijnlijke hand. Terwijl ze naar de burpeezone ging, zette ik het weer op een lopen. En daar zag ik Jessica. Na het banden hijsen renden we naar het zwemdeel over de Regattabahn. We kwam nu in de staart van de Super-lopers terecht, wat vooral op de single tracks heel irritant was. Maar met een “Enthschüldiging, elite!” ging iedereen aan de kant en kreeg ik de aanmoedigingen achter me aan. Superleuk en het gaf me vleugels.

[heading size=4 style=underline]Holy spear![/heading]De ienieminie heuveltjes voelden deze ronde loodzwaar aan en moest ik even wandelen. Ook de pannekoek (zandzak) was niet lichter geworden. Jessica was weer ver uit het zicht, maar volgens mij had ik net wel een andere elite-vrouw ingehaald… Het laatste stuk rennen, duikend vanaf de vlonders het water in, hoppend over de balken en daar was weer het speerwerpen. Concentratie… en… mis… En daar lagen in de burpeezone Jessica met een Duitse burpees te doen. Ik erbij, zij weer weg en een dame gooide de speer raak. Uiteindelijk kon ik zelf finishen bleek ik als 5e te zijn binnengekomen!! Ik gilde het uit! Jessica bleek zelfs 2e te zijn geworden! WTF! Zat ik zó dicht bij het podium? Eén goede speerworp had mij dus een 2e plek op kunnen leveren! AAAAARGGG!! Nou, ik weet in ieder geval waar ik aan moet werken! Nog leger dan na de Super, maar nu met een kop vol adrenaline én een WK-kwalificatie in de pocket!

[heading size=4 style=underline]Coins![/heading]De prijsuitreiking was om 15.00 uur en Jessica mocht een mooi plakaat in ontvangst nemen, waarna we op jacht gingen naar onze welverdiende coins. Dat waren er best wat voor de Nederlandse deelnemers! Gabriel en Sabine allebei een coin voor de Sprint en Jessica en ik mochten allebei twee coins in ontvangst nemen! Ook bij de heren werden coins verdiend door Frank van Lieshout en Rogier Borsje op de Super.

Laat een antwoord achter

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd.

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.

error: Content is protected !!