Wedstrijd

Trifectaweekend Krynica – Sprint

O jee… probeer dan nog eens op te staan! Hoe stijf kun je worden van even op de grond in de schaduw zitten, bijpratend met je Spartanbuddies en je shake! Maar tijd om richting de start te waggelen voor de Sprint. De laatste race van dit Trifectaweekend.

[heading size=4 style=underline]Stijve hark[/heading]Wat een dag. Een Super en Sprint op één dag. En dit worden waarschijnlijk meer kilometers dan op zaterdag tijdens de Beast. De Beast was namelijk 22 km, maar de Super al 16. De sprint zal toch wel langer zijn dan 6 kilometer ga ik van uit… En dat met dat immense stijve lijf van mij. Ik heb gewoon niet mijn weekend, laat ik het daar op houden. Ook niet gek dat het allemaal niet zo soepel gaat. Ik ben net een nieuwe trainingsmethode gestart en lijf staat nog in standje gewenning, geloof ik. Ik neem het maar zoals het is. Doel van het weekend is gewoon uitlopen, heel blijven en dit weekend gebruiken als training.

[heading size=4 style=underline]I will follow…[/heading]Ik sta in het startvak naast Nicole en Wesley, die ook maar één doel voor ogen hebben: finishen. Nicole is tijdens de laatste hindernis in de Super lelijk door haar enkel gegaan. Toch wil ze de Sprint lopen. Al zal dat wandelend moeten. Ik besluit bij hen aan te sluiten. Mocht er onverhoopt onderweg hulp nodig zijn, dan zijn we met z’n drieën sterker dan met z’n tweetjes. We gaan van start, voor de derde en laatste keer. Het grappige is dat alle klimmetjes die tijdens de Beast zo onwijs steil en lang leken, bij iedere passage korter en makkelijker lijken te worden. Lijken. Of mijn lichaam morft zich langzaam naar de omgeving?
5987569b8666bf201138fe51-oWe stiefelen de heuvel op via de single tracks, bijna achteraan in onze startgroep. But who cares? Nicole heeft het er moeilijk mee, maar afleiding laat niet lang op zich wachten… Een groepje wandelaars komt ons op de single track tegemoet. Wandelaars? Het zijn onder andere een paar kwieke Poolse nonnetjes, die soepel over een boomstam jumpen en ons in verbazing achterlaten. Wesley en ik kunnen het niet laten en gospel á la Spartanstyle wordt ingezet. Nicole ook weer een lach op het gezicht en zo ploeteren we door omhoog.
5981f9a68666bf2011381b3a-o

[heading size=4 style=underline]Kaksloten![/heading]Na deze klim gaat het even steil naar beneden en waar we de andere races na de trench linksaf gingen, gaan we nu rechtsaf. De sloot in. Neeeeee… sloot! Ik kan geen sloot meer zien! Het worden weer lange kilometers glibberen en glijden met hier en daar een toiletstop.
20543737_1476049189108141_6889394773637866563_oEven een korte verademing bij de muurtjes, balancebeam en monkeybars, voordat we nog een ruime kilometer verder mogen vloeken en tieren in de sloot. Maar dit is de laatste keer dat we er doorheen moeten. Gelukkig maar, want door al dat ongecontroleerbare gekluns van mij begin ik last te krijgen van de binnenkant van de knie… Kak, dat kan ik niet gebruiken! Ondertussen heeft Wesley ook aardig last van een enkel en zo waggelen als drie gehavende musketiers voort. Gelukkig zijn we goed gemutst en komt ook aan de slotenellende een einde. Te weten dat je geen sloot meer door hoeft voelt nog bijna fijner dan finishen!
59824ba8fd4131af6b13a363-o
[heading size=4 style=underline]Burpeeparadise… again…[/heading]De zon schijnt genadeloos, ik zweet me helemaal uit de naad. De schuine muren voelen aan als grillplaten waar je op ligt te sudderen. De wandeltocht over de skihelling naar boven lijkt eindeloos. Gelukkig staat onze muts nog steeds goed, maar wat zijn we blij met schaduw en de drinkpost. De laatste loodjes zijn in zicht. Allereerst mogen we alledrie onze lol op tijdens de burpees bij het speerwerpen. Olé. Ik moet hier iets op gaan verzinnen. Vervolgens weten we alledrie de bel bij het touwklimmen te raken, waarne de Hercules Hoist een eitje is. Nog een laatste klimmetje naar de sleetje trekken en…. de sandbag carry. We hadden al gehoord dat veel zakken lek waren en Nicole en ik pakten het slim aan: een kapotte zak mee (al was het bijna godsonmogelijk nog een volle zak te vinden!). Ook deze keer stapte ik er lustig op los. De finish was nabij. Dit kon niet meer misgaan! Ik begon al bijna van de zandzak te houden!

[heading size=4 style=underline]Girlpower!![/heading]Vol goede moed wandelden we door naar de Multirig. Wesley eerst, er glanzend doorheen. Daarna ik en met de overwinning op mezelf tijdens de Super had ik er alle vertrouwen in nu ook weer de bel te  halen. And I did. Nu Nicole nog. Voor de safety liepen we met haar mee, om haar zo mogelijk op te vangen zodat ze niet op haar voet zou landen. En ook Nicole tikte de bel aan! Dat leverde ons weer een ovatie van de vrijwilligers en burpeeënde Spartans op! Met een lallende ‘girlpowerrrrrrrr!!’ kon onze overwinningszege naar de finish ingezet worden. En een zegetocht was het. Een laatste moeizame sprong over het vuurtje en we mochten onze medailles in ontvangst nemen. Drie stuks! De Sprint medaille, de Trifectaweekend medaille en de Polen Trifecta medaille! Ik was meteen een nekhernia rijker!
5982d137fd4131af6b13c684-o
[heading size=4 style=underline]Trifecta? Check![/heading]We voegden ons samen met onze Spartanmaatjes voor een groepsfoto, want die mocht uiteraard niet ontbreken. Vervolgens zetten we koers richting het hotel.
20451922_1574985752545459_3529410002609182404_oVoor de laatste keer in een verschrikkelijke file voor de wegwerkzaamheden. Dit zal ik zó niet missen. We waren uitgelaten, moe, tevreden en heel erg hongerig. Na even snel opgefrist te hebben was het dan ook de hoogste tijd om ons vol te bunkeren! Na het eten duurde het niet lang voordat ik op mijn hotelkamer in coma verzeilde en heerlijk sliep. I dit it! And it was awesome!
Maandagochtend schoven we nu eens aan aan het ontbijtbuffet en vertrokken we richting het vliegveld voor onze vlucht terug naar huis. Een voorspoedige rit naar het vliegveld en een erg lollige vlucht terug naar Düsseldorf, om de laatste etappe nog met de auto naar huis af te leggen. Wat een weekend! Alsof je een maand in drie dagen stopt, zo voelt het aan. Voor herhaling vatbaar! Zeker!
20479445_1486216804773014_8039212782289782037_n

Laat een antwoord achter

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd.

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.

error: Content is protected !!