Veldloop of stofdoop?

Helmond was woensdag the place to be voor ambtenarenland. Ieder jaar organiseert een gemeente het NK veldloop gemeenten, waarbij deelnemers kunnen kiezen voor de 6, 9 of 12 kilometer. Hardlopende ambtenaren? Ja dat bestaat! Een aantal Nederlandse topatleten is ambtenaar en lieten de overige deelnemers in het stof happen. Letterlijk.

[heading size=4 style=underline]Brabants feestje[/heading]Met het NK dit jaar in Helmond kon het niet anders dan dat het een feestje zou worden. Deze gemeente is namelijk ieder jaar ruim vertegenwoordigd bij het NK en claimt dan een stuk grond langs het parcours dat zij voor een dagje omdopen tot Helmond. Iedere loper die langs komt wordt luid aangemoedigd. Een grotere en enthousiastere supportersgroep bestaat er niet!
Als locatie deed het sportpark aan de rand van het bos dienst. Met een grote feesttent en kleedtenten met meer douches dan dat er toiletten op het terrein aanwezig waren, was het de organisatie tip top verzorgd. Het enige nadeel was dat er geen stromend drinkwater was om flesjes te vullen. Met een temperatuur van boven de 20 graden was dat toch wel een noodzaak.

[heading size=4 style=underline]Marathon ahead[/heading]Ieder jaar neem ik deel aan het NK en de afgelopen jaren stond ik regelmatig op het podium. Met mijn 1e plaats vorig jaar had ik dit jaar zelfs mijn titel te verdedigen. Maar waar ik ieder jaar rond deze tijd piek op deze afstand, is er dit jaar iets anders aan de hand. De marathon van Rotterdam komt wel angstig dichtbij en daarmee is mijn voorbereiding ook heel anders geweest. Het NK zou mijn laatste wedstrijdmoment worden voor de marathon, zodat ik de glycogeenvoorraad even volledig op zou lopen. Daarna begint het taperen richting 13 april. De dag dat alle puzzelstukjes op hun plaats moeten vallen.

[heading size=4 style=underline]The sun is shining…[/heading]Maar zover is het nog niet, eerst het NK. Samen met loopmaatje Alwin reden we een toeristische route naar Helmond. Allebei moe, allebei snotterig van de pollen en allebei eigenlijk met het hoofd bij hele andere dingen. Het was ongelooflijk lekker weer. Heerlijk om op het gras te gaan zonnen met een boekje ofzo. Te warm om een wedstrijd te lopen eigenlijk… Dat ontdekte Alwin tijdens zijn 12 kilometer wedstrijd: geen lucht kunnen krijgen door de pollen en het stof en de warmte was moordend. Noodgedwongen stapte hij na de eerste ronde uit. Oeps…. en ik moest nog starten! Dit was geen opsteker. Toen tijdens het inlopen ook nog een ambulance met gierende sirenes het bos in scheurde wist ik het zeker: dit gaat een hele zware strijd worden. Vooral met mezelf.

[heading size=4 style=underline]From dust till…[/heading]Het parcours was volledig onverhard, zoals een veldloop hoort te zijn. In samenwerking met de lokale atletiekvereniging was een mooi, uitdagend en met deze droge omstandigheden vooral een zwaar parcours uitgezet. Zo’n 60-70% van het parcours bestond uit mul zand. Plak daar nog een paar pittige klimpukkeltjes in, veel boomstronken (die voor de zichtbaarheid wit gekalkt waren: top!) en een geweldige passage door de feesttent (ja je leest het goed: dóór de feesttent) en je hebt een kneiter van een wedstrijdparcours.
De start was in de volle zon op een weide. Ik kon met mijn sticker in het voorste startvak plaats nemen. Waar het normaal altijd een geduw en getrek is, was het nu een gemoedelijke boel, waarbij niemand vooraan ging staan. Volgens mij had iedereen hetzelfde lome gevoel als ik en wilden we allemaal maar één ding: vooral niet hard hardlopen. Maar een startschot is onvermijdelijk en door mijn goede startpositie kon ik zonder gedrang het bos instuiven. Letterlijk, want wat was het een stofbende! Het fijne zand werd door de vele voeten losgelopen en dwarrelde in een grote stofwolk om ons heen. Het sloeg direct op mijn longen en in mijn ogen. De warmte sloeg ook meteen toe. Ondanks dat ik voor de start meer dan genoeg gedronken had, had ik binnen de kortste keren dorst. De benen waren binnen twee kilometer al volledig leeg gelopen. Ik liep op de TevaSpheres en had op zich redelijk grip door de goede zool. Maar de weinige drop en de noodzaak de hele voet te moeten gebruiken bij de landing zorgde er voor dat ik niet met een ontspannen tred vooruit kwam. Het was vechten met iedere stap die ik moest zetten, uitkijkend niet te struikelen over boomwortels of uit te glijden in het mulle zand. De waterpost na 3 kilometer kwam als geroepen en ik nam de tijd om een hele beker naar binnen te werken. De bocht om en we liepen aan de achterzijde de feesttent in, waar we met luid gejuich en muziek werden ontvangen. Aan de voorzijde weer er uit en het bos weer in. Na de kleine ronde van 3 kilometer, volgde een ronde van 6 kilometer. En het ging voor geen meter. De benen waren verzuurd, helemaal leeg. Ik kreeg niet genoeg lucht binnen en het tempo… dat was beroerd… Ik kwam niet in eens in de buurt van mijn marathontempo! Ook niet gek, gelet op het parcours, want bij iedere stap die je zette ging de helft van de voorwaartse energie verloren in het losse zand. Door mijn hoofd spookten de woorden “stap gewoon uit”, “blijf heel”, maar ook “gewoon doorgaan, desnoods tandje terug”. En zo ploeterde ik door. Kilometertje voor kilometertje kroop voorbij. De Helmond enclave werd drie keer doorkruist en de aanmoedigingen deden me goed.

[heading size=4 style=underline]…shower[/heading]Eindelijk, ein-de-lijk kwam de finish in zicht. Met nog een passage door de feesttent en een laatste bocht door het bos draaiden we de tartanbaan op. Vaste grond onder de voeten en meteen ging het tempo omhoog. Maar dat mocht niet meer baten voor een nette eindtijd. Die was ronduit slecht. Ook zo slecht dat ik het podium niet haalde en als 4e eindigde. Maar het doel voor vandaag was gehaald: ik had me volledig leeg gelopen. Laat het taperen maar beginnen. En een slechte generale is een goede uitvoering toch?
Die grote hoeveelheid douches kwam nu goed uit. Ik zag zwart van het stof! Na een heerlijk verfrissende douche, werd er nog even gechilled op het feestterrein waarna de rit naar huis in werd gezet. Volgend jaar is het NK Veldloop gemeenten in Utrecht. Ze gaan er nog een harde dobber aan krijgen om deze editie te verbeteren!