Wedstrijd

Wasmachine challenge tijdens Mud Masters

The game is on! Zaterdag streed Debbie tegen Dudes & Don’ts (en won met overmacht), zondag ging de strijd tussen Marianne en mij tijdens Unlock the Obstacle. Afgelopen week hebben we je belaagd met promoberichten om maar zo veel mogelijk likes binnen te halen. Niet voor niets!

[heading size=4 style=underline]U gaat door voorrr…[/heading]Door LG en Mud Masters waren Marianne en ik uitgedaagd de uitdaging tegen elkaar aan te gaan: 12 km Mud Masters en degene met de meeste likes op het startbericht kreeg 10 minuten voorsprong. Marianne en ik waren afgelopen week dus druk in de weer om zoveel mogelijk likes te verzamelen. Die eerste challenge verloor ik en daardoor mocht ik pas 10 minuten na Marianne starten. Vervolgens werd tijdens de race nog een foto van ons gemaakt en bij een nieuw bericht geplaatst om zo de Pipe Runner, één van de laatste obstakels in het parcours, te unlocken. Bij 100 likes of het goede antwoord op de vraag mochten we pas het obstakel overwinnen. Wie het eerst over de finish komt wint…. een LG wasmachine! Voor zover in het kort de spelregels.
12778972_1035037279890971_817695851536578673_o
[heading size=4 style=underline]The game is on![/heading]Je kunt je dus voorstellen dat de afgelopen week nogal hilarisch verliep. Marianne en ik hebben dus allerlei verschillende tactieken door gesproken, nauwlettend de weersverwachting in de gaten gehouden en elkaar helemaal gek gemaakt. Toen we zondag elkaar in de nog helemaal lege kleedruimte troffen vlogen we elkaar al gierend van het lachen om de nek. De toon van vandaag was gezet. Al had ik eigenlijk he-le-maal geen zin. Ik sta echt nog in ‘standje weerstand’ als het aan komt op kou. Deze race was dan ook een test voor mezelf: ben ik weer klaar om te racen of wacht ik  beter tot het wat warmer is?
Daar kwam ik snel genoeg achter. Terwijl Marianne om 10.50 werd weg geschoten met startvak Elephant, mocht ik 10 minuten later in mijn uppie de achtervolging in zetten. Het heeft wel wat, zo alleen over het parcours lopen. Al werd ik wel gek aangekeken door de vrijwilligers langs het parcours. De eerste strobalen werden nog een beetje onwennig genomen en met een lekker vaartje was de achtervolging in volle gang.
12829210_1035051086556257_5706362366522021961_oBij het tijgeren moest ik even een foto laten maken voor het volgende traject. Met deze foto kon ik weer likes genereren om de pipe runner te unlocken. Na een babbel vervolgde ik weer mijn weg. Om de bocht direct een paar muren. Gelukkig liep ik hier al in de staart van de startgroep, want alleen kwam ik er niet overheen. Gelukkig lukte dat met hulp dus wel en kon ik weer verder. Bij kilometer twee was ik bij de volgende hooibalen en heeee wie zag ik daar! Met een luidruchtig joooeeehooeee had Marianne me door. Na een dikke knuffel liepen we samen verder. Dit was namelijk onze tactiek: samen richting pipe runner. Zo kon ik Marianne helpen bij obstakels, liep ik me (na de halve marathon van de dag ervoor) niet over de kop en was het nog eens keigezellig ook.

[heading size=4 style=underline]Stronger together[/heading]De piramide kwam in zicht en dit keer had Mud Masters een aantal andere manieren om naar boven te komen. Via een soort van kippentrappetje, touwen en tijgerend ploeterden we naar boven. Eenmaal boven konden catfightend op de foto.
12421950_10208946982015484_1698476107_oEn weer door. Want we moesten ook weer naar beneden. Ik begon me zo waar weer in mijn element te voelen. Al stampend door de modder en glijdend op de kont roetsjten we naar beneden. Beneden aangekomen wachtte ons een rivieroversteek via houten balkjes, die we vlot konden nemen. Daarna ging het even niet meer zo vlot. De modder was enorm en we gleden alle kanten op. Marianne was genoodzaakt stukken te wandelen en ik bleef bij haar. Al mopperend op de prut om het vervolgens weer uit te gieren van het lachen. Na heel veel modder kregen we ijskoude voeten bij een wateroversteek. GATVERDAMME! Hier had ik dus geen zin in. De kou beet in mijn voeten. Bij de waterpost kon ik een beetje opwarmen. Al snel het volgende koude onderdeel: de trenches.
115947_trenches1_mj16_img_8569Al was dat uiteraard hilarisch. Normaal gesproken race ik in de wedstrijdvakken en ga ik met de eerste groep een vers en onontgonnen parcours op. Zo op een tweede dag zijn de trenches modderiger dan modderig. Het recalcitrantje in me begon weer in de drab te stuiteren, maar jammer genoeg moesten we door. En snel nu ook. Doordat we nu doorweekt waren kreeg ik het toch wel wat koud. Een lang stuk lopen leidde ons naar een nieuw obstakel: de airbag. Nog steeds koud, doordat het tempo eigenlijk te laag lag voor me, kwamen we bij de splitsing van de 6 en 12 kilometer. Marianne had de laatste kilometers alleen last van een oude blessure en durfde het niet aan om de ronde van de 12 kilometer op te gaan. Met een lach en een traan besloot ze richting finish te gaan. Ik kon nog een stukje met haar meelopen (ik met zandzak, zij zonder) voordat onze wegen zich echt splitsten.

[heading size=4 style=underline]On my own[/heading]En toen was het in eens stil. Ik besloot het gas in te trappen, want ik had het nog steeds te koud. Het parcours zette zich nu aan de overkant van de weg voort en maakte een grote lus. Mijn tempo werd meteen weer vertraagd in de slow mo mud. Hoe verder we kwamen, hoe ondoorgaanbaarder de prut werd. Met de kuiten diep in de modder, zuigende geluiden, verloren schoenen en omvallende medeploeteraars was het aanpoten geblazen. Met schoenen die 10 kilo zwaarder wogen… Ik kreeg weer een lekker tempo te pakken, vloog over de obstakels en kwam oog in oog te staan met de Monkey Cage, ook een nieuw obstakel en een soort van Platinum Rig met triangels en ringen op ongelijke hoogte, lage staplus, enteren, kort touwtje en weer een staplus. Bam bam bam en ik was er doorheen. Grappig van niet in een wedstrijdvak starten is dat er heel veel andere deelnemers op dit obstakel als appels eruit vallen, terwijl dit grietje er fluitend doorheen zwaait. In mijn upje ging het verder. En in mijn upje kwam ik dus ook aan bij de buddy carry. Maar nadat ik bij de muscle upstacle al een pootje had gekregen van twee heren, boden ze mij nu een zitplek aan. Ik werd op handen gedragen en zat prima hoog en droog. Na dit rustmomentje kon ik weer fris door. De hele lus kenmerkte zich vooral door veel lopen, dus ik kon nu tijd goed maken. Het zeulen met een boomstammetje haalde de vaart er even uit, maar niet zo erg als tijdens de Spartan Races waar ze je zo een kilometer met meuk laten zeulen!

[heading size=4 style=underline]Kleine wasjes[/heading]De laatste obstakels kwamen met het oversteken van de brug in zicht. De golden stairs leken nogal laag, die hebben we wel eens hoger gezien. Wat ik vanaf de voorzijde alleen niet zag, was dat ze een stuk verder doorliepen en er diverse sprongen inzaten. Dit was hilarisch! Mijn afzet was alleen zo hard dat ik keihard op de hooibalen landde en er bijna overheen vloog. Dat afstand inschatten… tis me wat. En daar was ie dan. De pipe runner. Ik werd daar opgewacht en kreeg te horen of ik door mocht, of nog likes moest verzamelen. Maar ik had meer dan genoeg likes en kon direct door.
12802781_10208980413854710_2489146438417314841_n Ik ging voor de hoge variant, die ik gemakkelijk nailde. Ook al kreeg ik van defensie een handje aangeboden, ik sloeg hem af (“kan ik zelluf!”) en zo wipte ik mezelf omhoog. De monkeybars gingen ook nog soepel en alleen de great walls scheidden me nog van de finish.
12524345_10208980414294721_6450050670947125144_nIk kreeg een handje van Shiva, die niet toestond dat ik haar hielp (jij moet doooorr!) ,en holde richting de finish. Daar stond Marianne me op te wachten. Nog een lusje met de sizzelers (ik nam de pussylane, ik haat stroom zo ontzettend!) en ik kom daadwerkelijk finishen. Als winnaar kwam ik uit de bus en zo won ik de LG wasmachine!
10619921_10208980416974788_6141286467831166670_o
Tijd om me warm aan te kleden en bij te komen. Het was gezellig napraten in de VIP room, waar eten en drinken voor ons klaar stonden en Marianne en ik tot ver in de middag over de grond rolden van het lachen. Bedankt Mud Masters en LG voor deze fantastische race en de wasmasjien! En de winnaar van de twee startbewijzen voor Mud Masters Weeze? Die maak ik heeeeeeel binnenkort bekend!

12805775_10208980456015764_2747241223425262840_n

 

 

 

2 reacties

Laat een antwoord achter

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd.

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.

error: Content is protected !!