Roberto Hofman Run 2009

Nu loop ik al enige jaartjes bij LGAS en zaterdagsochtends is mij zo ongeveer heilig. Niet omdat Hardloper dan de training verzorgt, maar omdat ik het gewoon lekker vind om zaterdagsochtend met een groep gezellige mensen te trainen. Dat dit onder de enthousiaste aanmoedigingen aantijgingen van de trainer gaat neem ik voor lief.

Eind juni kreeg ik een mailtje van D. met het geweldige idee om ter ere van de lol een funrun te organiseren voor Hardloper. Top! Daar ben ik graag bij! De geplande datum van 26 september kwam steeds naderbij en Hardloper wist zelf nog van niets! Dat leverde behoorlijk wat voorpret op, helemaal toen het ziekenhuis belde om de afspraak voor de kijkoperatie te verzetten. Wij wisten genoeg: daar zat D. natuurlijk achter! En dan natuurlijk alle anekdotes, foto’s, etc. op de RHR weblog.

En dan is het zomaar in eens 26 september.
Daar sta je dan om half 4 met een groep van 70 man in het bos ergens in Soest om een route van blauwe paaltjes te gaan lopen met tijdwaarneming. De (1e) RHR wordt een feit. En Hardloper? Die dacht even een middagje lekker te gaan fietsen. Niet dus!! De verbazing was dan ook van zijn gezicht af te lezen toen hij ons allemaal zag staan. We begonnen ons zelfs af te vragen of hij dit wel leuk vond… Van de schrik bekomen werd het enige echte RHR-shirt aan Hardloper overhandigd, werden de loopspullen uit de auto gehaald (i.p.v. de fiets) en maakten we ons klaar voor de start.
Onder luidruchtig aftellen werd het startsein gegeven, de tijd begon te lopen en achter Hein (wel op fiets) gingen we op zoek naar de blauwe paaltjes. Een hele mooie omgeving, een geweldige route om te lopen, al was het zwaar! Veel stukken door mul zand (het hele bos is mul door het uitblijven van regen), veel boomstronken, korte klimmetjes, noem maar op! Waar een h(H)ardloper (en ik ook overigens) van geniet zeg maar.
De RHR bestond uit 2 keer de blauwe route. Maar met de Singelloop in het vooruitzicht zou ik het zelf bij 1 rondje houden. Ook leuk om daarom de lopers van de 2 rondes te zien finishen.
Als eersten het “echtpaar Wolswinkel”. Snellerijk schijnt van geen ophouden te weten. De ene na de andere wedstrijd wint hij onder invloed van “de terugkerende eigenschap“. En ook Ilonka (die wat met deze “terugkerende eigenschap” van doen heeft) stond mooi bovenaan het podium, oftewel de picknicktafel.
Hardloper zelf liep door zijn blessure de volledige afstand (die weet ook van geen ophouden) en deelde als rondemister de prijzen uit.

Conclusie: een zeer geslaagde RHR, veel gezelligheid, fantastische georganiseerd door D. geholpen door net zulke fantastische mensen. Wat mij betreft was dit de 1e editie en mogen er nog vele (illegale) versies volgen!