Velothon done

Je moet het even doen met een heel kort blogje en een paar foto’s. Ik heb het overleefd! De Velothon.Vraag niet hoe. De regen kwam met bakken uit de lucht toen we vanuit ons appartement vertrokken. Zeiknat stonden we in het startvak om vervolgens 120 kilometer te gaan fietsen.

Voor de lol noemen ze dat. Zo lollig vond ik het op een gegeven moment niet meer. Ik was doorweekt (zelfs een regenjas hielp niet) en had het koud. Volgens mij zat ik dicht tegen onderkoeling aan. Bij de verversingspost nog getwijfeld om door te gaan. Maar na flink bijgetankt te hebben toch maar weer opgestapt. We hoefden toch nog ‘maar’ 45 kilometer. Gelukkig werd het droger en ging dit deel aanzienlijk beter.

Na bijna 4,5 uur bereikten we de finish. Die medaille, daar deed ik het voor. En we hebben hem verdiend! Heb ik genoten? Tussen kilometer 40 en 73 echt niet! Maar de rest was fantastisch! Toch he… ik ben en blijf een mooi weerfietser.

Uitgebreid verslag volgt morgen!