Wedstrijd

Slippery Trail des Fantomes

Nadat ik vorig jaar tijdens Trail des Fantomes verliefd ben geworden op trailrunning kon het dan ook niet uitblijven dat ik dit jaar weer deel zou nemen. Weer de 25 kilometer, die eigenlijk geen 25 kilometer is, maar die wel perfect past in mijn traingsschema voor de Berlijn marathon. Een soort van lld, maar dan anders.

[heading size=4 style=underline]Prepare to mud[/heading]Dit keer verbleven we niet het weekend in het huisje, maar boekte ik op het laatste moment een nachtje in hotel Floreal la Roche. Het kasteel in La Roche en Ardenne, waar ook de start en de finish in de tuin waren gesitueerd. Omdat onze start dit keer pas om 15 uur was in plaats van in de ochtend, zoals vorig jaar, reden we zaterdag naar de Ardennen. Rond 13 uur kwamen we aan bij het hotel, maar we konden pas een uur later inchecken. Sta je bij de receptie, hoor je in eens je naam roepen! Staat Eric in de lobby, die aanbied om de bagage zolang op zijn kamer te zetten. En hoe toevallig wil je het hebben, wij bleken vervolgens de kamer naast hem te hebben! Een bijzondere kamer, want we zaten in de nok van dak, waardoor we een extra verdieping hadden met nog een paar bedden en uitzicht aan zowel de voor- als achterzijde van het hotel.
RunAndreaRun-Trail des Fantomes 2014 2Na het ophalen van de startnummers, de bagage in onze eigen kamer gepropt te hebben, omkleden en nog wat eten, mengden we ons in de tuin tussen de andere traillopers die de 25 km gingen lopen. Van Michelle en Klaas Hille hadden we gehoord dat het enorm had geregend, dus had ik me voorbereid op een modderige trail. Niet erg, want daar hou ik wel van. De Teva’s, die ik normaal voor obstacle running gebruik en een strakke short in plaats van mijn felgroene Under Armour flubberbroekje moesten mij er vandaag door heen helpen.

[heading size=4 style=underline]Bum slide[/heading]De start werd ietsje uitgesteld, omdat net over 15 uur de winnaar van de 100 kilometer binnen kwam. Om 4 uur gestart en 11 uur later finishen! Wat een prestatie op dit parcours! De deelnemers van de 100 kilometer zouden tot middernacht hebben om te finishen. Wij zouden dan al lang in ons warme bedje liggen, fris gedouched en met onze eigen spierpijn.
RunAndreaRun-Trail des Fantomes 2014 3We stonden mooi vooraan, wat ons heel wat gedrang in de drukte van ruim 1000 lopers scheelde en we gingen op weg. Het eerste stuk was asfalt en ging ietsje omhoog, waarna we via een grindpad en een stroompje (hoppa, binnen 2 kilometer al een lekker verfrissend voetenbad) de eerste klim bedwongen.
RunAndreaRun-Trail des Fantomes 2014 4Vorig jaar had ik met deze klim enorme moeite en ook nu ging het niet gemakkelijk. Ik dribbelde in eerste instantie omhoog, maar moest uiteindelijk toch wandelen. Stapje voor stapje slingerde een gekleurd lint omhoog de Borzee op. Wat volgde was een lange afdaling. De brede paden ruilden we in voor single tracks en via een prachtig pad kwamen we weer boven op een heuvel met een prachtig uitzicht. De afdaling, waar ik vorig jaar nog lopend naar beneden kon, moest ik door de gladheid dit keer als een krab op de kont nemen. Het was een steile glijbaan omlaag en al gierend van het lachen roetsjte ik naar beneden! Ik was nu heel erg blij met de keuze voor mijn oude, zwarte, strakke broekje…
RunAndreaRun-Trail des Fantomes 2014 5
[heading size=4 style=underline]Slippery[/heading]We volgden een prachtige singletrack langs de Ourthe, met hier en daar verraderlijke gladde rotsen. Dat had een loper voor me te laat door en die ging hard onderuit. Gelukkig was alles in orde en kon hij weer door. Vorig jaar stonden we hier nog in een trailfile, maar dit keer konden we lekker doorlopen. Dat was te merken aan de hartslag ook. Dit had niet veel meer weg van een lld… De klim van Nadrin kondigde zich aan. Smalle paden en hier en daar was het handen- en voetenwerk om naar boven te komen. Er leek geen einde aan te komen en de benen waren zuur. Wat was ik toe aan de verzorgingspost, waar schalen met snoepjes, chips, koekjes, energyrepen en een veelheid aan drinken stond te wachten. Bij 13 kilometer was ik er (eindelijk) en kon ik bijtanken. Ndure cupje klaarhouden en tanken maar. Daarna vlot weer door. Na een nog steilere glijpartij op de kont kwamen we bij de oversteek van de Ourthe. Het water stond dit jaar toch een stukje hoger dan vorig jaar. Maar dat was eigenlijk best wel lekker.
RunAndreaRun-Trail des Fantomes 2014 6Ondertussen begon ik weer een beetje mens te worden na de eetstop en kreeg ik weer praatjes. Net daar waar vriendlief het zwaarder kreeg door een dwarse buik. Hij besloot wat rustiger te lopen en ik zou hem bij de volgende stop weer treffen. Een fantastische afdaling, waarbij ik veel andere lopers in kon halen, bracht me aan de voet van de Muur van Magobe, waar onze volgende verzorgingspost was. Een gezellige samenscholing met een groep Zeeuwse lopers (heeee, ben jij Andrea!?), zo kom je nog eens bekenden tegen van social media! Zij liepen de 50 kilometer en nadat vriendlief was gearriveerd liepen we de Magobe op. Alhoewel deze bekend staat als de zwaarste klim, vind ik deze toch het leukste en ‘makkelijkste’ van allemaal. Of komt dat om dat er vervolgens een afdaling van zo’n 4 kilometer volgt? En dat ging hard. De kilometertijden schoten tot onder de 4.30 min/km. De laatste megasteile afdaling werd ook hier weer glijdend en giebelend op de kont volbracht, wat me de opmerking opleverde: “dat je dit leuk vind!”.
RunAndreaRun-Trail des Fantomes 2014 7Ja dit is leuk! Het allerleukste van het trailen van vandaag! Ook al was mijn gat ondertussen beurs. Ondertussen zag ik er niet meer uit en leek het meer of ik van de heuvels af was gestuiterd, maar de laatste doorgang door de Ourthe spoelde de meeste modder van me af. De laatste paar 100 meter gingen via de camping. Volle vaart vloog ik tussen de toeschouwers door en finishte in 3.31.44. Vlak na me finishte partner in crime van de Asics Xtrails Series Lennard de 50 kilometer en na eventjes wachten kwam daar ook vriendlief met zijn dwarse buik.
RunAndreaRun-Trail des Fantomes 2014 8
[heading size=4 style=underline]Sleepy[/heading]Het voordeel van een hotelkamer aan de finish is dat je zo onder de douche rolt en vervolgens weer het terras op of restaurant in om bij te tanken. Omdat we pas om 15 uur gestart waren, was het al snel tijd om richting de hotelkamer te vertrekken. Nog even eerst een herstelmomentje in de Herzog Medical Compry Recovery. Een enorme uitkomst! En na zo’n vermoeiende middag was ik zo vertrokken. Op de achtergrond hoorde ik de speaker de laatste loper van de 100 kilometer binnen halen onder applaus van de laatste supporters.
Sport-events.be heeft samen met haar vrijwilligers weer een fantastische trail neergezet. Ik heb enorm genoten en wil jullie dan ook bedanken voor de weer uitmuntende organisatie en geweldige sfeer! Dit filmpje van Sport-events.be geeft het nog maar eens mooi weer.

Foto met url Ludo-Grafica en header Gskin Transalpine Run Team 2014

2 reacties

Laat een antwoord achter

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd.

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.

error: Content is protected !!