Runnin' tattoo: Edwin • Run Andrea Run

De Rotterdam marathon doet wat met je. Dat heb ik zelf mogen ondervinden. Edwin liep er zijn eerste marathon in 2013. Als blijvende herinnering ontwierp hij zelf een tatoeage, die op zijn onderbeen prijkt. Hij is er met recht trots op, want om die marathon te kunnen lopen, is heel wat werk verricht.

[heading size=4 style=underline]Edwin[/heading]Edwin verloor in een paar jaar tijd de helft van zijn lichaamsgewicht. Woog hij 3 jaar geleden nog 170 kilo, na een afvalrace is hij op een gewicht van 85 kilo gekomen. Hardlopen is dus niet altijd een vanzelfsprekendheid geweest, laat staan het lopen van een marathon! Ook Edwin is voor mij geen onbekende. Want net als Corné bereiden we ons samen voor op de marathon van Berlijn bij Aart Stigter Running. Alhoewel er al meerdere marathons op zijn lijstje zijn afgevinkt, ontbreekt Berlijn nog. Levert dat ook een tattoo op?

Ik rookte een pakje zware shag per dag. In eens moest dat roer om. Ik stopte met roken en begon met afvallen. Ik ontdekte het hardlopen en de kilo’s vlogen er af. Met het verliezen van de kilo’s durfde ik ook aan het lopen van een marathon. Dat werd de marathon va Rotterdam in 2013. Van deze voor mij superprestatie wilde ik een blijvende herinnering.

Een week na het uitlopen van de marathon van Rotterdam in 2013 heb ik de tatoeage op mijn onderbeen laten zetten. Ik heb hem zelf ontworpen en ben daar best wel trots op. De tattoo is voor altijd bij mij als herinnering aan mijn eerste marathon in Rotterdam. Er staat 42,195 meter in, de Erasmusbrug van Rotterdam en de datum van 2013. Omdat ik op 13 april 2014 mijn inmiddels derde marathon, weer in Rotterdam, liep, heb ik afgelopen vrijdag ook de datum 13 april 2014 er bij laten plaatsen.

Maar bij deze tattoo is het niet gebleven. Samen met loopmaatje Corné liet ik vorige week een marathon ‘stempel’ zetten op mijn onderarm. We lijken wel vaste klanten bij Garage Ink in Tilburg!

De reacties die ik krijg zijn overwegend positief. Mijn ouders vinden het maar niets, maar mijn hardloopmaatjes vonden het geweldig dat ik dit durfde en gewoon deed. Ik ben een trotse runner en dat mag gezien worden. Op naar nog vele mooie marathons!