Trainen voor mijn sixpack

Ik word wakker, doordat de zon mijn kamer inschijnt. Vannacht heb ik de gordijnen lekker open gelaten en heb ik vanuit mijn bed het mooiste uitzicht wat je maar kunt verzinnen: recht op de besneeuwde bergen. Vandaag gaan we de Anita Active Air Control Deltapad aan een heel scala van testen onderwerpen. Daarbij zijn wij zelf lijdend voorwerp.

[heading size=4 style=underline]Fooooood[/heading]Alhoewel, lijdend… We hebben er vooral heel erg veel zin in! Om 8 uur zit onze groep Nederlandse en Belgische bloggers aan het ontbijt en schuift ook Oostenrijkse blogster aan, die ik toevallig ken van een tripje vorig jaar naar Berlijn met Odlo! Althans, zij herkent mij! Het ontbijtbuffet is echt waanzinnig! Ik moet echt oppassen dat ik niet te veel opschep. Gelukkig heb ik maar twee handen. Muesli’s in allerlei soorten, healthy dingetjes om door je muesli te kwakken, kwarkjes, yoghurt, fruit, broodjes met alle mogelijke beleg, groente om je broodje op te pimpen, eitjes naar wens met een heel Engels ontbijt er aan vast, pannenkoekjes…. Help! Ook de verse vruchtenwatertjes zijn heerlijk en mijn favoriet in een gemberwater/thee-achtig iets. En koffie. Vergeet de koffie niet, die in een te gekke drakenmok wordt geserveerd!

[heading size=4 style=underline]Sneeuw?[/heading]Om 9.00 uur staan we klaar. Aangezien het programma pas aan het einde van de ochtend start en we onze tijd hier zo efficiënt mogelijk willen inzetten, beginnen we met een hike. Het eerste stuk gaat vanaf het hotel steil omhoog naar een waterval en vervolgens loopt het pad vals plat omhoog. De waterval is echt waanzinnig mooi! En he…. is dat sneeuw? Er ligt hier nog sneeuw! Benieuwd hoe lang dat nog blijft liggen, want het wordt vandaag zo’n 17 graden! Ik pak mijn moment in de sneeuw, want je weet maar nooit. Niet veel verder komen we nog meer sneeuw tegen! Eigenlijk is het ijs. De bovenlaag is aardig hard geworden en als je er op loopt zak je soms tot je knieën weg. Levert uiteraard weer heerlijke momenten op! Onze wandeling zet zich voort en onze telefoons en camera’s maken overuren! Zóveel foto’s als we maken! Niet normaal. Selfie hier, filmpje daar, beetje poseren of juist niet. Uiteindelijk zijn we 4 kilometer verder, staan onze gezichten in een instant smile en maken we ons klaar voor een actieve middag.

[heading size=4 style=underline]Round 1[/heading]Door wat vertragingen van bloggers die vanochtend met het vliegtuig naar Duitsland komen, begint het programma wat later. Maar dat is niet erg, want er valt hier genoeg te zien en te doen. En te eten. Er is een groot lunchbuffet voor ons neergezet en ik merk gedurende de dag dat er steeds weer nieuwe dingen worden aangevuld. Je kunt zelfs je eigen sapje persen in de juicer! Maar ok, eerst sporten. Drie clinics worden ons voorgeschoteld en ik krijg een beetje medelijden met de bloggers die meer fashion gericht zijn en niet sporten… We besluiten als Dutchies bij elkaar te blijven, zodat we steeds gezamenlijk op de foto staan. Wij starten met… boksen! O man, ik zat hem een beetje te knijpen. Dit is far out of my comfortzone #bucketstuff. Als ik een ring zie, wil ik al weg rennen. En nu zouden we het ‘op gaan nemen’ tegen viervoudig wereldkampioen Christina Hammer! Een beauty met ballen en ambassadeur van Anita Active. Op 1 april gaat ze haar titel weer verdedigen. Met haar 20 partijen ongeslagen, waarvan 9 met knock out is de kans groot dat ze voor de vijfde keer als wereldkampioen uit het gevecht komt. Ons slaat ze in ieder geval met gemak neer… Ik wil er niet aan denken.

[heading size=4 style=underline]The hard way[/heading]Maar terug naar de ring, die midden in de sportschool van het hotel stond. Christina is helder: “we starten met een warming up en als jullie niet naar me luisteren krijg je 10 push ups.” Ok… aan de bak dus.
Eerst met touwtje springen (wat een onding als je een speedrope gewend bent), afgewisseld met push ups. Dat gaat maar door en door en door en ondertussen zijn mijn kuiten al bijna aan gort! Vervolgens dribbelen door de ruimte, armen losdraaien, boksbewegingen, zijwaarts hupsen. Het zweet stroomt nú al van me af en we zijn nog niet eens begonnen! Even een momentje van rust als we de bandages om onze handen wikkelen. Dat kost me even concentratie, want ik raak bijna verstrikt in die lange dingen!
In tweetallen gaan we vervolgens aan de slag. De ene met pads aan de handen en de ander met bokshandschoenen. Met de slagen die we net geoefend hadden, mogen we onze agressie botvieren op de pads. Bam, bam, bam! Dit is leuk!

[heading size=4 style=underline]Fight fight fight!![/heading]O shit… gaan we nu echt omstebeurt met Christina de ring in? Ze kijkt naar me… ze roept me… Ik wil niet… Ik voel me ineens heel erg klein naast deze 1.80m lange hamer. Twee minuten kunnen ineens een eeuwigheid lijken… O god, wat moet ik doen? O ja, tegen de pads meppen.
Maar ondertussen beweegt Christina zich soepel door de ring. Naar achteren, zijwaarts, naar me toe, waardoor ik constant in de weer ben om haar bewegingen te volgen en bijna over mijn eigen voeten struikel. Pets, pad tegen mijn hoofd. O ja, iets met dekking, dus ik trek meteen mijn vuisten voor de kin. Pets, pad in mijn zij! O, wacht… daar kan ik ook geraakt worden ja. Ik mep er op los op de pads (“links, rechts, links, rechts!” roept Christina, waarna ze weer snel weg springt) en begin het zo waar leuk te vinden! Weg angst.
De pads die me om de oren zwaaien block ik met elleboog of arm, stap naar achter om haar te ontwijken en weer vooruit om de pads te grazen te nemen. “Harder, harder” moedigt ze me aan. Ik gooi mijn schouders in de strijd en die klappen op de pads klinken toch best hard! “Tiiiiiijjjddd!!!”, roept Marjon, die vandaag de klok in de gaten houdt. Nu al?? Ik kreeg net de smaak te pakken! Ik geef Christina een dikke knuffel.
Ze is helemaal niet eng! Ik stap uit de ring, helemaal hyper en zoek een nieuwe meppartner. Jacolien heeft ook de smaak te pakken en vrolijk springen we door de zaal, achter elkaar aan met pads en bokshandschoenen.

[heading size=4 style=underline]Talentje[/heading]Jeetje al weer het einde van deze te gekke clinic! We gaan nog even met Christina op de foto.
Plots komt er een man op me af. Hij was me al eerder opgevallen met zijn opvallende uiterlijk (zijn haardracht was nogal… apart). Het is de coach van Chrstina. Blijkt ie nogal onder de indruk te zijn van mijn ringdebuut! Eeeeh say what? Ik ben nogal flabbergasted, maar hij is serieus. Heb ik dan een nieuw talent ontdekt? In ieder geval was deze #outofmycomfortzone wel een hele gave ervaring! En ik heb  nog meer medelijden met de fashion bloggers, die omstebeurt de handdoek in de ring gooiden tijdens deze clinic.
We hebben even pauze voordat onze volgende clinic begint. Gelukkig! Dit was aardig intensief. En dat is meteen een mooi moment om dit blog voor vandaag af te sluiten en morgen verder te gaan met het verhaal van de sixpack.