Inspiratie

Halve van Den Helder #Lisette

Lisette won in januari een startbewijs voor een afstand naar keuze tijdens de Halve van Den Helder. Ze koos voor de 13,7 kilometer, haar verste afstand ever. En om die afstand te kunnen lopen ontving ze van mij een trainingsschema op maat. Ik vroeg haar om haar verhaal te vertellen over deze bijzondere westrijd in het kopje van Noord-Holland. Dit verhaal is het verhaal van Lisette.

[heading size=4 style=underline]13,7km in een stralend zonnetje![/heading]Vandaag is het zover, ik ga mijn langste afstand race tot nu toe rennen: 13,7km. Ik heb geprobeerd op te zoeken, waarom  ze voor deze specifieke afstand kiezen, maar niet gevonden. Het kan zomaar te maken hebben met de keuze voor een gezamenlijke start en gezamenlijke finish met de halve van Den Helder, wat overigens super leuk is! Een paar maanden geleden won ik een startbewijs en een loopschema van Andrea. Je kent haar, want je leest dit via haar blog, dus ik hoef niet uit te leggen wat een fantastische atlete zij is. Ik was benieuwd welk schema ik van haar zou krijgen. Ik gaf voorzichtig aan dat ik me comfortabeler voel als ik de afstand minimaal een keer gelopen heb. En omdat ik langzaam naar een halve marathon toe train, leek een schema voor 15km me wel handig. Dan heb ik in de komende 5 maanden, nog 6,1km erbij te trainen. Nog snel even een horloge met hartslag aangeschaft van mijn loopgeld.  Ja, ik beloon mezelf, door voor elke afstand die ik ren, geld over te maken naar een aparte spaarrekening. Dus als ik 11km train, maak ik €11 over naar die rekening. Van dat geld mag ik dan leuke dingen doen en kopen. In dit geval is mijn eerste aankoop een TomTom Multisport Cardio horloge geweest.

[heading size=4 style=underline]Slechte generale…[/heading]Mijn voorbereiding was niet ideaal. Het begon super goed, de intervallen waren best heftig maar ik kreeg er wel plezier in. Ik herkende snel mijn Z1, Z2 etc. en volgde braaf het schema van Andrea. Dat ging lekker tot eind februari. Een bacteriële infectie hield me 9 dagen aan de kant. Geen koorts, dus toen mijn keelpijn weg was, kon ik weer wat doen. Voor het geval je denkt; “Je moet toch 2x zo lang herstellen?” Misschien heb je wel gelijk, want ik kwam niet lekker terug in het schema. Ik haalde de afstanden wel en bleef ook wel aardig in de goede zones, maar het voelde niet lekker. Zo fit als ik was in januari, zo zwaar ging het nu. Net toen ik er weer een beetje in kwam en een duurloop van 14km in Z1 haalde, ging ik meedoen aan Zandvoort. Waarschijnlijk had ik daar al een beginnende griep, maar ik dacht wedstrijdspanning. Ik wist namelijk dat het bijna vloed zou zijn,  dus dat het strand zwaar zou worden. De hele weg met buikkramp gelopen. Qua tijd viel het nog wel mee, maar ik was te diep gegaan en voelde me niet lekker. Woensdags had ik echt koorts en dat duurde vijf dagen. Na 9 dagen weer rustig gaan lopen, de benen voelden nog steeds zwaar. Ik durfde het toch aan om mijn ‘afbouw week 10km in Z1’ te lopen vier dagen later, maar schrok me rot. Ik kwam niet onder de 7:50 een km en schoof zelfs langzaam richting Z2 in dit trage tempo. Dit was dus vorige week. Ik gebruikte dus mijn rustweek in het schema als herstelweek en liep afgelopen dinsdag rustig in Z1. Het voelde al weer iets beter, afgelopen donderdag een rustige intervaltraining gedaan met 3x5min in Z3. Dat ging. Niet top, maar het voelde wel goed dat ik al 3km rond de 6:30 kon lopen.

[heading size=4 style=underline]Spanning[/heading]Zondag was dus best spannend. Wat ging mijn lichaam doen? De afgelopen 2 duurlopen gingen niet lekker. Ik bedacht een plan. Ik ging voor 6:50/km (en als het niet ok voelde 7:10) en ik zou niet te snel starten – wat ik normaal wel doe. In goede doen herstel ik goed in mijn normale looptempo, dus ik probeer de eerste km altijd wat voorsprong te nemen op degene die net zo hard als ik lopen.  Waar het me ondanks whatsapp contact niet lukte om Andrea voor de start tegen te komen, zag ik Suzan wel direct. Suzan ken ik van diverse FaceBook communities. Toen ik haar zag aansprak, was het alsof we elkaar al jaren kenden, zo vanzelfsprekend. In het startvak aangekomen zagen we al dat we Andrea niet meer gingen vinden, maar wel zagen we Nikki van Just Keep Running. Natuurlijk even gedag gezegd. Suzan had ook wat twijfels bij haar loop door een lange werkdag met veel trappen. Maar het zonnetje en wat gezelligheid vooraf deed ons goed, nog even een boks, en we gingen ervoor!
12718042_10209376153307949_2499657456912087549_n
[heading size=4 style=underline]De start[/heading]Nog even zwaaien naar de support en daar ging ik. De eerste km in ongeveer 6:30. Prima! Iets langzamer dan ik normaal start, maar iets sneller dan het tempo wat ik wilde volhouden. Na 1,5km zag ik John en onze vriendin Lydia met haar kinderen weer. De meiden stonden voor hun papa, maar ik kreeg ook een geweldige aanmoediging! Vervolgens zocht ik iemand om achter te gaan hangen. Dit was iets lastiger dan normaal, omdat er simpelweg minder hardlopers mee doen. Toch vond ik na een km of 2 twee dames. Zo zag ik tot 8 km bij elke km 6:48 als pace staan. Ik werd nerveus. Ga ik dit volhouden, want ik heb al weken niet zo gelopen, maar het ging echt lekker. Mooi weer, gezellige support langs de kant. Ik voelde me gewoon goed, dus geen zorgen meer, dit gaat goedkomen. Bij 9km draai je de dijk op en daar zag ik een lint van halve marathoners me tegemoet komen. Blij dat ik mijn lenzen ingedaan had, want nu moest ik toch zeker Andrea gaan tegenkomen. Zij zou ongeveer 2-3 km voor me moeten lopen. En ja hoor, één voor één zag ik ‘bekenden’, eerst Peter van Fitbycoaching, toen Andrea, JOEHOEEEE!!!, en toen nog een high five met Jerre, de ‘papa’ van net! Dit was leuk en ik kreeg er energie van. Het was een vreemde gewaarwording, die 10km doorkomst. Er stond werkelijk niemand, en midden op het marine terrein lagen ineens tijdregistratiematten en, verscholen tegen de achtergrond van bomen, een klok! Ik liep om en nabij 1:08 en dat was ongeveer het tempo van kwart Egmond. En nu ging ik ruim 3km verder rennen! Ik zou met  25 min binnen zijn als ik zo doorging. Bij het 11km punt gaf mijn horloge aan dat het geheugen vol was en hield ermee op. Oeps, dat komt natuurlijk doordat ik mijn gegevens niet kan overladen op mijn oude laptop. Daar moet ik toch eens iets op verzinnen… later.|
denhelder1
[heading size=4 style=underline]Versnellen[/heading]Het was eigenlijk heel relaxt zonder hartslag en zonder gemiddelde kilometer tijd. Die hartslag was toch al hoog en er kon weinig meermisgaan in de laatste 2,5km. Ik keek om me heen, kreeg wat mensen in het vizier en besloot me op hen te richten. Langzaam maar zeker, begon ik weer mensen in te halen. Zo rond 7km had ik ook al zo’n momentje dat ik er wat kon inhalen. Eén dame bleef echter 5km bij me in de buurt hangen, en ik dacht; wij gaan elkaar over de finish helpen. In de laatste 2,5km liepen we naast elkaar en ze legde me uit bij het verkeerslicht naar rechts en dan zouden we er bijna zijn. Ik herkende de kruising van de boot naar Texel en wist nu waar ik naar toe moest. We haalden nog twee dames bij en liepen een paar 100 m met z’n vieren. Ik had eigenlijk nog genoeg over, dus toen we het terrein opdraaiden, keek ik niet meer achterom en zette aan. Bij de halve van Den Helder video, zie je me op dit moment in beeld.
Ik zie er oververhit uit, maar focus op het eindresultaat is een positievere benaming, want ik zette aan voor een sprintje. De finish! 1:32:28!!! Als het lekker zou gaan, wilde ik graag onder de 1:34 dus dit was te gek. Even uitblazen, maar voelde me goed, kreeg mijn medaille omgehangen en daar kwam John aanlopen! Snel terug naar zijn stekkie om de rest binnen te schreeuwen! Al snel zag ik Peter, en toen kwam Andrea met gemak aanrennen. Vervolgens kwam Suzan ook nog fris langs rennen en we wachtten nog even op Jerre. We waren super blij met de last minute oppas voor de kids, maar oma had nog een afspraak dus direct na het passeren van Jerre zijn we huiswaarts gegaan. Jammer dat ik Andrea niet persoonlijk heb kunnen bedanken, want mede dankzij haar schema, had ik al een goede basis om hier lekker te kunnen lopen.

[heading size=4 style=underline]Correctie![/heading]Door al het gezwaai naar de kant had ik bij de start niet gezien dat ik pas 24sec na het startschot passeerde, mijn tijd is nog gecorrigeerd tot 1:32:04. Ik heb dus de laatste 3,7km sneller gelopen dan de eerste 10. Dit is een geweldige opsteker voor mijn doel dit jaar. Dus met het schema van Andrea, ben ik een goede basis aan het leggen voor mijn eerste halve marathon in september! En nu ik mijn doel heb opgeschreven, kan ik niet meer terug…
denhelder2

 Tekst: Lisette van Kessel
Foto’s: Halve van Den Helder, Lisette van Kessel

Eén reactie

Laat een antwoord achter

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd.

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.

error: Content is protected !!