De knie…

Na wat ziekenhuisbezoekjes aan de sportarts, orthopeed en een MRI scan stond donderdag 23 december “de ingreep” in de planning. Onder een echo zou een naald ingebracht worden in de slijmbeurs om deze leeg te zuigen en vervolgens weer vol te spuiten.
En dat was alle info die ik vooraf gekregen had…
Dus vragen alom! Grote angsten over dikke naalden, enge verhalen over piiiijjn zoveel pijn en de liposuctie geluiden… De man die voor mij geholpen werd kwam niet vrolijk naar buiten, hij was aan de slijmbeurs in de schouder geholpen en kon zijn arm niet gebruiken.
Ik mocht naar binnen. Met een echo werd gekeken waar de vochtophoping zat, maar dat bleek lichtelijk overbodig met die bult op de knie. Naaldje erin (serieus, bloedprikken doet meer zeer!) en met een pompje werd de prut er uit gezogen. Het laatste restje wilde alleen niet, dus werd (met de naald er nog in) de boel door de dokteeuur losgemasseerd. Een iets minder fijn gevoel en ook het afzuigen voelt raar. Onderhuids wordt iets vacuüm gezogen en dat geeft een hele rare druk. Vervolgens werd de afzuigspuitdeel verwisseld voor de spuit met cortisonen. En dat was het. Was dat alles? Jep… Geen napijn, stijfheid of whatever…

Nou… en dan nu de rust… 4 weken… pff… Hier ga ik enorm veel moeite mee krijgen. Gelukkig mag ik vanaf volgende week zonder weerstand lekker op de fiets peddelen en poedelen in het water. En nog een geluk: met al deze feestdagen en sneeuw zijn er geen looptraingingen en is de sportschool een aantal dagen dicht. Ik kan het slechter treffen…