De weg naar herstel

Op 23 december is de slijmbeurs in de knie onder handen genomen. Uitzuigen en volspuiten met cortisonen die handel. En volgens de orthopeed vervolgens 4 weken rust… Al zei de verpleegkundige weer dat ik bij geen pijn zonder weerstand wel wat kon fietsen.
De eerste 3 dagen waren een eitje. Met de kerstdagen waren er geen looptrainingen en ook de sportschool was dicht. Daarna begon het moeilijker te worden. En vakantie en energie die er uit moet. en dan ook nog eens gewend zijn om alle trappen die ik tegen kom op- en af te rennen (liefst zo hard mogelijk. Mijn moeder vond dat vroeger maar niets. Wat dat betreft is het goed dat ze niet weet hoe ik hier in huis zo snel mogelijk door het huis schiet…).
Oplossing: de sportschool. Maar met de benen die ontlast moesten blijven werd er flink wat krachttraining voor het bovenlijf gedaan. Ondertussen begin ik de bouw van een sprinter te krijgen door al die death lifts, bankdrukken en dumbellsmijtwerk.
En ook maar eens proberen om op de fiets wat te peddelen. Met boek. Oftewel… laaaaangzaaaammm… De eerste keren wat onwennig, voelde zo nu en dan een lichte “pijn” (eerder een steekje), die een paar seconden aanhield en weer verdween (nu fiets ik totaal pijnvrij en kan ik het al wat uitbouwen qua duur).

Op dinsdag 4 januari moest ik voor controle naar de orthopeed en aangezien ik geen pijnklachten heb gaf hij aan dat ik wel weer rustig mag beginnen met hardlopen! Das 2 weken eerder dan gedacht!! Dus ik kon me nog net inhouden om de behandelkamer uit te sprinten richting de wc en het uit te gillen! Het werd wandelen naar de wc, megasmile op mijn gezicht (andere patiënten keken me behoorlijk raar aan) om het uit te gillen.
Maar mezelf kennende leek het me wel verstandig om niet op eigen houtje te gaan opbouwen (ik zat al met weer een heerlijke 10 x 200m in 40 sec in mijn hoofd) en maakte een afspraak met de fysio voor woensdag de 5e. En van hem heb ik nu een mooi schemaatje gekregen. Ok… de eerste trainingen stellen echt niets voor en zijn zelfs voor de allerbeginnenste beginner nog lachwekkend…

Vanavond liep ik op de baan dus mijn eerste meters (kilometers kan ik het niet noemen) van het jaar! Met een omvangrijk programma van 7 x 1 minuut (…) kon ik mijn lol op! Maar he, het eerste stapje richting herstel is gezet! En het ging best goed. Het tempo lag alleen wel iets te hoog… Noem het peper in de reet… euforie… lente… verzin het… Maar het ging pijnloos, soepel en wat was dat weer lekker zeg!

En de volgende training is al 7 x 2 minuten. Dubbel genieten!
Zo bouwt zich iedere training met een minuut erbij op. Na 3 weken zou ik dan weer op een uur zitten. Mits de reactie na het lopen uitblijft of minimaal is. Ik verwacht dat ik zo nu en dan even een pasje op de plaats moet maken, maar met kleine stapjes kom ik vooruit…

De eerste wedstrijden staan al gepland…