“Lopen willen we, hardlopen vooral”

Ik weet het nog als de dag van gisteren. Een van mijn eerste “wedstrijdloopjes” was … in Utrecht. 10 km over de Singels van Utrecht, met het start- en finishgebied op het Vreeburg. Ik liep destijds onder een strak blauwe lucht en zinderend zonnetje een pr, een tijd die lange tijd is blijven staan. Als aandenken had ik een t-shirt gekocht. En daar stond bovenstaande leus dus op. Een leus die mij nogal altijd aanspreekt. Me in het diepste van mijn “loperzijn” raakt.

De leus is voor mij nogal dubbelzijdig. Enerzijds wil ik zoveel en zo lang mogelijk lopen: genieten, 1 zijn met de natuur, kilometers maken, tijd onbelangrijk, gewoon… lekker lopen. Anderzijds wil ik hard hardlopen: snelheid, kracht, souplesse, strategie, etc.
En die tweestrijd is dus iets waar ik vooral het laatste jaar een beetje mee loop te stoeien.

Begin 2009 zei ik het al tegen trainer Hardloper: “ik wil een snelle 100m lopen dit jaar!”. Maar ondertussen kwam ook de marathon in Amersfoort in beeld en werden de duurlopen langer en de intervallen minder. Lopen om kilometers te maken, lopen om in die flow te komen, lopen voor de uitdaging, lopen om grenzen te verleggen en vooral lopen om te genieten. Want dat deed ik volop tijdens de marathon. En mijn primaire reactie na de finish was: “wanneer is de volgende marathon?”

Maar een marathon biedt geen basis voor een snelle 100m. Na het herstel van de marathon zette ik mijn eerste stapjes op de baan. Een “marathonloper” die wil gaan sprinten… De sprintgroep kwam ik dus niet in en ik werd doorverwezen naar de milagroep. De trainingen waren totaal anders van opbouw, ik liep voor het eerst een rondje op spikes, liep mijn eerste 100m en 800m in wedstrijdverband en ondertussen is 1-2 keer per week trainen op de baan een vast onderdeel van mijn programma geworden. En dat begint na zo’n 3 maanden naar meer te smaken. Ik begin te ontdekken hoe mijn lichaam reageert op de nieuwe trainingsprikkels, waar mijn kracht ligt, waar voor mij de uitdaging in zit, dat ik zeker sneller kan en dan vooral dat klokje…!! Ik ben altijd al een timecontrolfreak geweest, dus dat baanwerk lijkt mij op mijn lijf geschreven!
Zo langzaamaan begint mijn wedstrijdplanning voor het komende jaar zich een beetje te verschuiven en komt zelfs de atletiekcompetitie in zicht.

IK WIL HARD!!!

Ben ik nu gewoon constant op zoek naar een nieuwe manier van trainen, een nieuwe uitdaging, een nieuwe stimulans? Weet ik gewoon niet wat ik wil? Een ding weet ik zeker: lopen wil ik, hardlopen vooral!
Het t-shirt heb ik overigens nog steeds.