Medal Monday 2016
De laatste maandag van het jaar en een mooi moment om eens terug te kijken naar alle loop- en obstaclerunningwedstrijden die ik het afgelopen jaar heb gelopen. Alle medailles bij elkaar sprokkelend zijn dat er meer dan ik had verwacht! En die mooie herinneringen geven mij een smile op mijn gezicht.
[heading size=4 style=underline]Run run run[/heading]Zo was ik van plan dit jaar meer wegwedstrijden en trails te lopen. In 2015 waren die op één hand te tellen, maar dit jaar lukte het me wat vaker om de modder links te laten liggen. Ik liep een aantal grote races mee, zoals de Zandvoort Circuit Run (zowel de 5 als de 12 kilometer), de Brooks 10k en mijn eerste (woohoooo) Dam tot Damloop. In het dorpje waar ik opgroeide wist ik zelfs een podiumplaats op de 5 km te bemachtigen! Die maand won ik overigens ook een wasmachine tijdens Mud Masters in een 1-tegen-1 reis met Marianne.
Op de trails had ik er dit jaar een handje van mijn eigen plan te trekken. Zowel de Safarirun, de Smokkelaarstrail (twee maal) en Trail des Fantomes wist ik met een officiële DQ af te sluiten, omdat ik de route (overigens express en netjes gemeld bij de organisatie) afsneed. De rechtervoet was dit jaar een dwars ding, die me het ene moment geen hinder opleverde en het volgende moment zo scheef stond dat ik er niet eens op kon staan. Alleen de 3Bergenloop liep ik officieel uit. Waar ik overigens werd verrast door de baard van koning winter, die we veelvuldig tegen kwamen.
[heading size=4 style=underline]Muddy medals[/heading]Maar de meeste medailles dit jaar kwamen vanuit het obstaclerunnen en hier zitten een paar heel dierbare tussen. De modder zit er bij een aantal nog steeds op! Dit jaar liep ik 3 Trifecta’s en onverwachts nam ik deel aan het OCRWC! Geen verwachtingen en geen plan, gewoon genieten. Wie had gedacht dat ik na mijn enorme dip na het OCRWC van 2015 dit jaar met zoveel plezier in OCR af zou sluiten? Ik kan dus ook echt niet mijn favoriete medaille uitkiezen, want ze zijn me allemaal dierbaar. Ik heb nu al enorm veel zin in volgend seizoen. Nu is het voor mij winterstop en weiger ik in de kou te racen. Tijd om aan herstel en sterker worden te werken. Trouwens opvallend aan de OCR-medailles van dit jaar… Ze zijn bijna allemaal verzameld in het buitenland. En vooral dát heeft me dit jaar enorm veel goed gedaan! Heerlijk om meer van de wereld te ontdekken en vooral de Spartan Races ga ik steeds leuker vinden! En volgend jaar? Hoop ik minstens zoveel mooie avonturen te mogen beleven!
[heading size=4 style=underline]My precious[/heading]Hilarisch, minder van waarde, maar misschien nog wel de mooiste (en anders wel de meest blingbling) medailles zijn de medailles die ik met de Hogwarts Running Club binnen heb gehaald. Het mooie is dat je er een goed doel mee steunt en een wáánzinnig mooie medaille terug krijgt voor een virtual run die je volgens je eigen planning kunt lopen. Iedere twee maanden komt er een nieuwe uit en kun je je opgeven. Aanrader!
Op welke medaille ben jij het meest trots?
