Memorable moments 2014

Dit jaar was een roerig jaar. Vol hoogtepunten en diepe dalen. Een jaar waarin ik nooit eerder zo tussen emoties heen en weer ben gesmeten. Het ene moment is me dierbaar, op een ander ben ik trots en de volgende betekende een ommekeer of een mijlpaal. Mijn top 10 aan memorabele momenten draag ik op aan jou. Want zonder jou had ik deze niet meegemaakt of beleefd zoals ik nu heb gedaan. Jullie aanmoedigingen, steun, felicitaties en inspiratie zijn mij bijzonder dierbaar. In willekeurige volgorde mijn top 10.

[heading size=4 style=underline]Trainerschap[/heading]Het jaar startte mooi: sinds januari ben ik één van de vaste trainers van een loopgroep van Hardlopenisleuk. Iedere dinsdagavond gaan we met een groep van zo’n 30 lopers naar buiten voor een leuke training. De afgelopen twee maanden hebben we naast deze reguliere groep nog een clinic van 40 lopers klaargestoomd voor de Florijnwinterloop van aanstaande zaterdag. Afgelopen najaar werd er een bootcampclinic gestart, die komend voorjaar weer een vervolg gaat krijgen in Amerongen! Ook clinics op maat, trainingen vanuit RunAndreaRun.nl en samenwerkingen met andere bedrijven vormden mooie momenten in 2014.
Via de EFAA volgde ik mijn trainersopleiding en modules voor het opstellen van trainingsschema’s en lopen op hartslag. Momenteel begeleid ik ook een paar lopers persoonlijk. Eén van hen is Zelia, van het blog Justkeeprunning.nl, die toewerkt naar de marathon van Parijs in april 2015.

[heading size=4 style=underline]New Dawn[/heading]What the hell was I thinking!!? Hell ja. Op een frisse dag in januari (thank God it didn’t freeze!) onderging ik met een nog een aantal mensen een helse New Dawn training. Na een hele waslijst aan benodigdheden in de weken voorafgaand te hebben verzameld, werden we van ’s ochtends vroeg tot in de loop van de avond ‘bezig gehouden. We zeulden met 12 kilo bepakking, deden honderden burpees met bepakking, tijgerden een kilometer door het mulle zand van de tankbaan met bepakking, sleurden met elkaar rond en bepakking, werden gedrild met bepakking, deden een poging tot hardlopen met bepakking, lagen in het water met bepakking en droegen diezelfde bepakking kilometers boven het hoofd. Die bepakking was onze hel, maar de kameraadschap die gedurende de dag ontstond met de andere deelnemers is onbetaalbaar! Een gouden dag!

[heading size=4 style=underline]Mud Masters kwalificatie[/heading]De eerste obstacle run van 2014 was meteen een bijzondere: dit was namelijk één van de twee kwalificatiewedstrijden voor de WC OCR in Cincinnatti in oktober 2014. Door samen met Marleen als eerste dames over de finish te komen had ik de kwalificatie op zak! Dit betekende een ommekeer in 2014, want in eens moest er serieus getraind gaan worden aan spierkracht en techniek, terwijl ik ook met marathons bezig was… Het heeft flink gebotst en kostte me letterlijk bloed, zweet en tranen. Maar o wat was het het waard!
[heading size=4 style=underline]Marathon Rotterdam[/heading]Een flow zoals een flow hoort te zijn: de marathon in Rotterdam. Wat bedoelt was als trainingsloopje werd een serieuze aangelegenheid… Ik had de opdracht gekregen om vooral niet te wachten tot Berlijn om een pr te lopen, maar de kans hier te grijpen. Na een trage eerste 10 kilometer liep ik vervolgens in een heel vlak tempo met een Fransoos in mijn kielzog naar een tijd van 3.26.38. Euforie op de Coolsingel, waar mijn paps en mams, mijn trouwste supporters me op diverse punten en bij de finish aanmoedigden. Kan iedere wedstrijd zo verlopen als tijdens deze marathon? Heerlijk!

[heading size=4 style=underline]Iron Viking[/heading]Pas een paar dagen voor aanvang besloot ik dat ik toch maar mee wilde doen. Maar dan niet de hele afstand: ik had het plan om bij 30 kilometer uit te stappen, want ik had net vijf weken er voor Rotterdam gelopen. Maar zo kon ik wel de Iron Viking, de marathonafstand van Strong Viking, mee te maken. Ik ging van start met een loopmaatje van de trainersopleiding, maar zij moest helaas geblesseerd afhaken. Ik kwam met een onbekende te lopen, maar we lieten elkaar niet in de steek en kwamen na 7,5 uur over de finish. Kapot, als debieltjes, omdat we vanaf 28 kilometer niet meer hadden kunnen eten en drinken, onder de modder (daahaaaaag coördinatie: plons!) maar helemaal blij. Eeehmm… toch was er iets fout gegaan… Ik zou toch bij 30 kilometer uitstappen? Oeps! Ik wijd het maar aan het gebrek aan voeding en water…

[heading size=4 style=underline]Asics Xtrails Series[/heading]Nooit eerder liep ik in een weekend 74 kilometer. En al helemaal niet met hoogtemeters! Maar tijdens de Asics Xtrails Series leerde ik mijn lichaam van een hele andere kant kennen! Vijf trails in drie dagen, waarvan de eerste meteen de 25 kilometer aantikte. Vervolgens stond ik bij iedere start met stijve benen en kwam ik met veel gezucht en gesteun op gang. Ik was niet de enige: meerdere trailrunners die alle of meerdere trails liepen kraakten en piepten. Maar eenmaal op gang liep het weer als een zonnetje. Gekker nog: de laatste dag leek het wel of mijn lichaam deze belasting gewend was en niet meer zonder kon! Ik verlangde gewoon naar kilometers! Op wat spierpijn na rolde ik door het weekend heen, al lallend en lachend door de Ardennen. Samen met vriendlief en nieuwe en bekende vrienden had ik een topweekend. Nooit eerder maakte ik zo’n heerlijke hardloopflow mee!

[heading size=4 style=underline]Marathon Berlijn[/heading]Het had mijn hoogtepunt van het jaar moeten worden: het werd het grootste dieptepunt… In aanloop naar de marathon van Berlijn haperde het al. Ik zat niet goed in mijn vel. Terwijl ik aan de start stond was ik mentaal een wrak. Tranen over mijn wangen tijdens het startschot. Mijn oom was doodziek en overleed terwijl ik bij kilometer 27 door Berlijn liep. Ik voelde het, voelde dat het mis was. Was kapot, heb op een dixie mezelf geprobeerd bijeen te rapen en ben met horten en stoten gefinished, waar ik overstuur eerst een loopmaatje, die out off the blue voor mijn neus stond en vervolgens mijn trainer in de armen viel. Een pr werd het niet. Verre van. Nog steeds met een dubbel gevoel denk ik terug. Had ik uit moeten stappen of niet? De medaille is getuige van het meest emotionele moment van 2014.

[heading size=4 style=underline]WC OCR[/heading]Een onverwachts nieuw doel in 2014. Dat was de WC OCR. Middels een crowdfundingscampagne, dankzij jullie hulp dus, lukte het om naar Cincinnatti af te reizen. Wat een ervaring! Tussen de wereld elite mogen lopen, die ook gewoon mens zijn, de sfeer, de obstakels soooo massive, het parcours om de vingers bij af te likken. Het was geweldig! Op die val na… Maar daardoor mocht ik wel extra lang genieten van dat parcours en de obstakels en voel ik nog dagelijks een paar ribben in de rug. Next year I’ll be back faster and stronger!

[heading size=4 style=underline]Ander trainingsplan[/heading]Om bovenstaand doel te kunnen bereiken heb ik mijn trainingsplan rigoureus omgegooid. Mijn abonnement bij de plaatselijke sportschool heb ik opgezegd en in plaats daarvan ben ik nu vier keer per week in de crossfitbox in Amersfoort te vinden. Daarnaast ben ik met partner in crime Susanne regelmatig te vinden op een survivalparcours. Op 18 januari mijn vuurdoop: dan loop ik mijn eerste survivalwedstrijd in een koppelrun met Susanne. Things are changing.

[heading size=4 style=underline]Blog[/heading]Deze website heeft me het afgelopen jaar zoveel gebracht! Ik heb ongelooflijk veel mensen leren kennen via dit blog. Door RunAlongRun’s (hou de site in de gaten, ik heb nieuws!), prijsvragen, gastbloggen, events, trainingen, etc. Ik heb daar ook hele mooie waardevolle vriendschappen aan over gehouden en veel medebloggers leren kennen op hun mooist: vol passie over hun sport. Daarnaast hebben jullie reacties me door moeilijke periodes heen gesleept, voelde ik me gesteund. Zonder jullie zou ik nooit de motivatie hebben gehad om deze site in te lucht te houden, maar zou ik ook niet zo intens genoten hebben van mijn sporten! Dank jullie wel!

[heading size=4 style=underline]Nog wat feitjes[/heading]Zo op de laatste dag van het jaar ontkom ik ook niet aan de feitjes van dit jaar. In totaal legde ik 2.065 kilometer af. Jammer genoeg was het laatste kwartaal waardeloos wat kilometers betreft met december als absoluut dieptepunt door een loopverbod van de huisarts: 37 zielige kilometertjes… Das nog minder dan mijn weekgemiddelde! Nee dan kijk ik liever terug naar de prachtige maand augustus waarin ik de 282 kilometer aantikte, een record voor mij. Zo bestond 2014 ook op dit vlak uit hoogte- en dieptepunten.
In totaal liep ik 22 wedstrijden, met een totaal van 398 kilometer, waarvan (maar) 5 obstacle runs, 2 wegmarathons en 6 trails.

Wat zijn jou meest waardevolle momenten van 2014?