RunAlongRun #Jochem

Men neme de dag na Kerstmis, twee hardlopers die iets te veel gegeten hebben in de afgelopen dagen en een ongelooflijk pleurisweer. Wat krijg je dan? Een kletsnatte en winderige RunAlongRun. Winderig in de zin van het weer, wind, storm, niet van iets anders… Maar de kilometers die we liepen werden dankbaar gebruikt om het te veel aan calorieën te verbranden.

[heading size=4 style=underline]Let’s RAR![/heading]Jochem kwam op de fiets naar het Henschotermeer, waar we zouden starten met onze RAR. Wat een contrast met vorig jaar. Toen zat hij met Kerst bovenop de besneeuwde top van de Kilimanjaro. Nu is het 10 graden en verre van wit, al komt de regen met bakken uit de lucht en was er storm voorspeld voor vandaag. Ook die ruim 5000 hoogtemeters gaan we vandaag niet halen, al heeft de zandafgraving in Maarn een leuke klim voor ons in petto. Met onze shirts aan waren we er klaar voor. Lets RAR!

[heading size=4 style=underline]Doelen[/heading]We liepen eerst een stukje langs het Henschotermeer, waarna we langs de camping liepen om bij de provinciale weg over te steken. Dit is een pad waar ik niet zo vaak loop. Blijkt. Want ik wist niet dat het hier behoorlijk zou gaan glooien. We glooiden zuidwaarts richting Maarn. Onderwijl was hardlopen ons gespreksonderwerp. Zo aan de vooravond van een nieuw jaar ontkom ik niet aan het stellen van mijn doelen voor 2014 en ook Jochem weet wat hem het komende jaar te wachten staat. Als Amersfoorter loopt hij bij Loopnu bij een trainingsgroep waarbij het sociale aspect erg groot is. Zo gaan de lopers vaak gezamenlijk naar wedstrijden en wie niet loopt, staat te supporteren. Komend jaar start goed met de Halve van Egmond. Zijn hoofddoel dit jaar is vooralsnog gesteld op de halve marathon in Amersfoort in juni. Hier wil hij zijn PR aanscherpen tot onder de 1.30. Maar Jochem kijkt verder vooruit. Ooit wil hij in het Olympisch Stadion finishen, maar dan wel na een marathon gelopen te hebben. Waarom niet? Dat zal in 2015 moeten gaan gebeuren. Mooie doelen om naar toe te werken!

[heading size=4 style=underline]De Zanderij[/heading]Ondertussen komen we bij de zandafgraving in Maarn aan, waar ik vandeweek voor het eerst eens op verkenning ging. Via de paden liepen we een ronde en kwamen zo langs entree van het zwerfsteneneiland. Voor de entree zijn nog de betonnen restanten zichtbaar van de draaischijven waarop de locomotief gedraaid kon worden. De zandafgraving was tot de jaren ’50 direct gelegen aan het station van Maarn met bijbehorend rangeerterrein. Nu worden het spoor en de oude zandafgraving van elkaar gescheiden door de A12. Sinds kort is de oude zanderij opengesteld voor het publiek, nadat de natuur de tijd heeft gekregen om zich te ontwikkelen. Voor wandelaars en hardlopers betekent dit een leuke aanvulling op de mooie natuur van de Utrechtse Heuvelrug, waar we dan ook dankbaar gebruik van maken. Al is de trap met 170 treden een kuitenbijter…

[heading size=4 style=underline]Witte Kerst[/heading]Jochem blijkt daar niet zoveel last van te hebben. Die heeft hogere bergen bedwongen. Vorig jaar zat hij rond deze tijd bovenop de Kilimanjaro en vierde hij een witte Kerst. Niet met een uitgebreid kerstdiner, maar met noodles en een vroege duik onder de wol. Met de wekker vlak voor middernacht werd het laatste deel van de  tocht naar de top in het donker afgelegd. Zo zouden ze de volgende ochtend op tijd op de top zijn om de mooiste zonsopgang op de wereld te zien. Dat geloof ik maar graag! Deze beklimming staat ook nog op mijn wishlist.
Diezelfde zon laat zich trouwens totaal niet zien tijdens onze RAR. We lopen een ronde rondom het veld en krijgen de wind volop de kop. In de bossen merk je niet echt dat het hard waait, maar op het open veld waaien we bijna weg! Gelukkig komen we weer in de beschutting van het bos en krijgen we de wind in de rug als we de route weer noordwaarts vervolgen richting het Henschotermeer. Alleen had men daarboven even besloten ook maar de kranen wat verder open te zetten… De miezer maakt plaats voor regen.
Naast het lopen van de marathon van Amsterdam heeft Jochem nog een droom: het beklimmen van de Mont Blanc. Kom ik aan met mijn Amerongse Berg… Nou ja, in zijn ogen eerder een minibultje. Na een rondje om het Henschotermeer met een paar laatste kleine klimmetjes op het eiland zijn we weer bij de parkeerplaats. Al met al hadden we het weer nog redelijk mee. We zijn doorweekt, maar hebben geen takken op ons hoofd gekregen. De droge spullen worden uit de auto gehaald, waarna Jochem op de fiets weer richting Amersfoort rijdt en ik thuis mijn warme douche op zoek. Bedankt voor de leuke en gezellig RunAlongRun Jochem!

[heading size=4 style=underline]Wil je ook RAR-en[/heading]Lijkt het jou ook leuk om eens samen te trainen? Schrijf je dan hier in! Vermeld even in het onderwerp ‘RAR’ en voeg je gegevens toe (naam, telefoon, mail en eventueel twitter of facebook). Wie weet lopen we binnenkort ergens samen in RAR-shirt!