Hoe vaak zie je dat niet op tv bij sportwedstrijden. Dat atleten vooraf de wedstrijd visualiseren. Een hoogspringer die de afstand inschat, de aanloop, de afzet, het zweefmoment, de buiging van de rug, de landing… en dan? Een overwinning? Een pr? Of is de lat niet blijven liggen? Ik vind dit soort beelden altijd geweldig om te zien. Een atleet helemaal in zichzelf gekeerd, gericht op een te leveren prestatie, alles van zichzelf vragend. En dan de blijdschap of het verdriet. Sport is emotie.