Ameland beachfun
Een weekendje Ameland vráágt gewoon om het lopen van heel veel kilometers. We hadden er na de Adventurerun echt nog geen genoeg van en dus gingen zondagochtend de hardloopschoenen weer aan. Samen met Merit, Ronald, Nienke en Bas ging ik de westkant van het eiland verkennen.
[heading size=4 style=underline]At the beach[/heading]We parkeerden de auto in Ballum en vanaf daar zouden we een rondje van zo’n 10 kilometer gaan freewheeelen. Gewoon gaan lopen en kijken waar we uitkomen. Al is verdwalen op een eiland onmogelijk. Eerst liepen we een saai stuk richting Hollum. Al is ‘saai’ een betrekkelijk begrip, want met elkaar kakelend legden we de eerste kilometers in no time af en kwamen we in Hollum. De vuurtoren was ons richtpunt, daar wilden we heen. Dus nog een klein stukje doorlopen richting het Hollumse Bosch en we waren bij de vuurtoren. Vanaf daar zette de route zich voort richting de duinen en kwamen we op het strand uit, het meest westelijke puntje van Ameland. Op het strand vervolgden we onze weg noordoostwaarts met de wind in de rug. Het strand lag er fantastisch bij! Deze omgeving vroeg gewoon om foto’s, dus iedereen was druk met de telefoon in de weer. Dat leverde uiteindelijk prachtige foto’s op! Ook hier waren de duinen flink afgeslagen door de storm van 2 weken eerder. Het was genieten op het strand. Zo nu en dan stond ik stil om een foto te maken om vervolgens over het strand richting de groep te sprinten, mooie intervaltraining!
[heading size=4 style=underline]Heading home[/heading]Na de kilometers strand sloegen we af de duinen in. Via de fietspaden liepen we verder oostwaarts, op zoek naar een afslag naar Ballum. Komen we ondertussen nog een paar tweeps tegen! We zaten al op de 10 kilometer en voor een paar lopers begon het wel genoeg te worden. Met de navigatie op de telefoon vonden we onze weg richting Ballum en wat die paarse vlek op het kaartje was werd ons snel duidelijk: Ameland heeft gewoon een vliegveld. Veld ja. Het is gewoon een grasvlakte. Ik had het gevoel nog urenlang door te kunnen lopen. Het was perfect loopweer en de benen voelden goed. Jammer genoeg kwam toch de auto steeds dichterbij.
[heading size=4 style=underline]Driving home for Christmas…[/heading]Terug aangekomen bij onze villa was het tijd om in te pakken. Het weekend zat er al weer bijna op. Anneke, Kim en Nienke vertrokken met de boot van 14.30 en ik met de rest om 16.30. Het huisje werd aan kant gemaakt, de auto werd volgeladen en ook wij gingen op weg naar de boot. Dag mooi Ameland, we hebben weer genoten! Volgend jaar zijn we er weer.