Baantraining in Berlijn

Yes! Nadat ik maandag onverrichte zaken van de baan terug naar ons appartement afdroop en de baantraining inruilde voor een heuveltraining, kon ik dinsdag dan toch mijn lol op! De baan èn het hoofdgebouw waren open, dus ik kon me gewoon binnen omkleden en het toilet gebruiken. Ondanks dat het wat  frisser is dan vorige week is het, als het zonnetje er doorheen piept, toch al snel weer 20 graden. Een hele mooie temperatuur om een pittige baantraining af te werken.

[heading size=4 style=underline]Toen…[/heading]De atletiekbaan maakt deel uit van het Friederich-Ludwig-Jahn Sportpark. Dit park dankt zijn naam aan de gelijknamige Duitse nationalist, die begin 19e eeuw een ideologie ontwikkelde, die zich uitte in de turn- en studentenbeweging. Van zijn nationalistische ideeën werd na de Tweede Wereldoorlog sterk afstand genomen. Toch is door zijn invloed het turnen ontstaan.
De vroegste geschiedenis van het terrein dateert van 1825, toen de Pruisen dit terrein als militaire drill ground gebruikten. Maar het duurde tot 1912 voordat de overheid de grond in bezit kreeg en deze voor sport ging inrichten met o.a. een voetbalstadium en baan voor atletiekwedstrijden en de naastgelegen tartanbaan. Na de Tweede Wereldoorlog kwam dit deel van Berlijn onder Russisch toezicht en ten tijde van de Berlijnse Muur lag het park precies aan de controlegrens. Op onderstaande foto in rood de Berlijnse Muur, blauw is de binnenmuur. Direct aan de binnenmuur is het stadion en iets verder naar het oosten is de nu vrij toegankelijke atletiekbaan.

[heading size=4 style=underline]…en nu[/heading]Tegenwoordig heeft het stuk niemandsland tussen de Muur en de binnenmuur plaats gemaakt voor het volkspark Mauerpark. Het sportpark is altijd in gebruik geweest en in de jaren meerdere malen gerenoveerd. Bij de vrij toegankelijke atletiekbaan is in 1998 een nieuwe accommodatie geopend met kleedruimten, café, etc. Het sportpark is alle dagen geopend voor sporters, alleen in het weekend en op feestdagen zijn de gebouwen met faciliteiten (o.a. een altijd broodnodig toilet) gesloten.
De ligging, zo midden in Prenzlauer Berg is best bijzonder. Op de baan lopend, torenen de bomen en woonflats boven je uit.

[heading size=4 style=underline]Trainen!![/heading]Ok, genoeg geschiedenis, maar ik ontkom er niet aan in het Berlijnse verleden te duiken. Alles ademt hier geschiedenis uit en hoe meer ik te weten kom over Berlijn, hoe meer ik wil weten.
Aangekomen bij de baan was het heel erg rustig. Er liep maar een handjevol atleten op de baan. En die liepen overal en alle richtingen op! Schijnbaar gelden er hier iets andere regels dan in Nederland, waar de tempo’s op baan 1 worden gelopen en uitlopen meestal vanaf baan 3 gebeurd. Wordt het in Nederland niet op prijs gesteld in baan 1 tegen de looprichting in te lopen, dat maakt hier schijnbaar niets uit!

Met het oog op de 5 kilometer die ik aanstaande zondag in Leiden loop tijdens de Leiden Marathon, kreeg ik van trainer Luuk een aangepaste opdracht. De groep zou dinsdagavond een zuurstofschuldtraining hebben: 300-400-500-600-700-800m met de voorlaatste 100m versnellen en een dribbelrust van 200m. Ik liep hetzelfde programma, alleen mocht ik niet in de zuurstofschuld komen en moest ik op het beoogde 5 kilometer tempo lopen en dan steeds de 100m versnellen.
Of het kwam door het weer, de andere trainingsomgeving of de muffin van die ochtend bij de cappuccino, ik heb geen idee, maar man wat ging dit programma lekker! Ik liep sneller dan mijn beoogde 5 kilometer tempo, kon de versnellingen makkelijk aan, herstelde in de rust voldoende om het volgende blok weer te kunnen lopen. Bij de laatste 800m moest ik er wel even aan trekken…

Ondertussen was het drukker op de baan geworden met lopers in echt alle vormen en maten. Ik verwonderde me over een wandelaarster, die met lange jas aan en oordoppen in stug op de binnenste baan bleef wandelen. Een jogger, die het zonder zijn voeten van de grond te liften, vooruit slofte. Een knul die spook liep op de binnenste baan op zijn sokken.
Voor ik het wist was mijn programma al klaar en kon ik al uitlopend nog wat foto’s van de baan maken. Dit is een heerlijke baan om te lopen. Nu in alle vrijheid: deze baan heeft nu een bovenregionale functie en Oost en West ontmoeten elkaar hier. Can’t keep running away! Zoals een graffiti op de muur van het naastgelegen schuurtje laat zien.