Dre on lsd???
Tja, onontkoombaar die lange duurlopen in aanloop naar DE marathon op 14 juni. Die is al over 2,5 week! En ik begin steeds zenuwachtiger te worden… Maar goed nieuws! Vandaag de laatste lange (langzame?) duurloop op het programma en wat voor een! En nu mag ik afbouwen!!
Via Runnersworldroutes had ik een “mooie” route uitgestippeld. Dat mooi is een beetje dubbelzinnig. Enerzijds was de route inderdaad erg mooi door de bossen. Anderzijds vind ik een afstand van 35 km verre van ontspannen, relaxed en keutelig en daarom dus niet zo mooi! Helemaal niet als je die ook nog eens alleen loopt, zonder afleiding, zonder morele steun, maar wel met veel wind! Extra opmerking: een dergelijk lange afstand had ik nog niet eerder gelopen.
Vanuit huis ging het via allerlei omwegen naar sportcentrum Aart Stigter, waar ik na 20 km even een toiletpauze in kon lassen en de bidon bij kon vullen, om vervolgens nog 15 km terug te lopen naar huis.
Voor zover de route. Hoe ging het? Ik zou bijna willen zeggen… die marathon wordt een eitje! Niet omdat ik de marathon onderschat, maar dit was toch wel een mooie generale repetitie, alleen 7,2 km korter. Die laatste kilometers denk ik er dan wel bij…
Bij deze mijn bevindingen:
De eerste 10 kilometer gingen rustig in 59 minuten. Ik heb altijd last met opstarten en in de eerste 5 kilometer denk ik er altijd aan om er mee te kappen. Vervolgens kom ik in een lekker ritme (dieselloper) en glijden de kilometers als vanzelf onder de schoenzolen door (die beginnen al goed te slijten, dus morgen ga ik de nieuwe Mizuno Inspire 5 halen met mijn prijs… blauw…). Met een stop voor het spoor, wat stoplichten en koolhydratengerommel een nette tijd voor de eerste 10 kilometer.
De volgende 10 kilometer gingen wat vlotter, ook omdat de beentjes lekker los kwamen. Op 1.55 (10 kilometer in 56 minuten) kwam ik bij het sportcentrum aan. Even snel een toiletstop en water bijvullen. Met de koolhydraten die ik zo ongeveer over mijn gezicht uitsmeerde ging het weer met gas op de plank het bos in, richting Leersum. Vanaf daar werd het zwaarder, omdat er een bult in de route zat, genaamd Amerongse Berg. Wel heel erg mooi, maar een beetje gemeen voor de benen en het moraal. Vanaf kilometer 27 kwam ik tussen de weilanden terecht en liep ik vol op de wind, maar de Amerongse Berg lag in ieder geval achter me. Kilometer 30 kwam in zicht in een tijd van 2.47. Oftewel kilometer 20 t/m 30 gingen in een tijd van 52 minuten! Dit was geen lld (langzame lange duurloop) meer, maar eerder Dre on lsd (lange snelle duurloop)! Die koolhydraten werken schijnbaar als een tierelier (ik heb die van Powerbar met cafeine!). Dus hup nog een zakkie naar binnen met een klots water, over de A12 heen en ik kon de stal al ruiken. Op de Laagerfseweg stond de wind gemeen te loeien, via een stukje Randweg de Zegheweg op, achter de manege langs doorsteken naar het Ekris en daar….!! Jaja, ik kwam hem bijna tegen!!… De Man Met De Hamer… Wat een creep! Ik voelde mijn benen de laatste kilometers wat zwaarder worden, maar was gebrand om dit tempo vast te houden. Het was nog maar 1,5 kilometer, dus nu omdraaien en teruglopen vond ik niet echt zinnig. Kijk, ik ben dan wel blond, maar een beetje logisch nadenken tijdens het lopen (ik onthoud zelfs de 10 kilometertijden!) lukte nog net en daarmee was ik de Man Met De Hamer al voorbij. Hahaaaaaaaaa!!!!!!
Voor mijn deur drukte ik de stopwatch van mijn Garmin in: 3.12. De laatste 5 kilometer in 25 minuten!
Concluderend: met de training van woensdagavong met LGAS nog in de benen (16x 400 meter) heb ik toch een perfecte negative split in viervoud gelopen. Dit tempo vasthouden zal op de marathon wel wat lastig zijn, dus dat wordt iets gas terug in kilometer 15-35. Flink koolhydraten bij blijven tanken, zowel zakjes als drank (die was ik vergeten… toch een beetje blond). Maar dit was een perfecte snelheidstraining. Met een beetje beter doseren en de juiste omstandigheden moet de marathon met “gemak” onder de 4 uur gelopen kunnen worden. Streeftijd wordt bij deze vastgesteld op 3.51….
Shit… gaan we weer…..
