Explore de sneeuw van héél dichtbij #bucketstuff

Ik Explore er lekker op los deze maand! Zondag liep ik op totáál onbekend terrein voor mij. Samen met Sanne had ik een Dudeljo-date. Dat betekent hardlopen, bijkletsen, zingen en beestjes spotten. In de sneeuw! Hoeveel Explore wil je hebben in één run!

[heading size=4 style=underline]Sneeuw op de Plantage[/heading]Op naar Veenendaal, waar Sanne net ontdekte dat de huiskamer veel groter leek nu de meubels anders stonden. We hadden elkaar al veel te lang niet gezien en dus ook veel te lang niet gedudeljood! Hoogste tijd om weer eens samen te lopen. Dus togen we naar Plantage Willem III in de hoop dat nog niet alle sneeuw was gesmolten. Dat smolt met deze temperaturen en de zon namelijk als een malle! De auto parkeerden we in een straatje in Elst, waarna we naar het entreehek dribbelden van het natuurgebied.
Ik had nog nooit van de Plantage gehoord, maar dit is een natuurgebied op de uitloper van de Utrechtse Heuvelrug. De entree is een vlak en open terrein en verder het gebied in verandert het naar glooiend bos. En er lopen grazers rond! Een kudde Konik paarden en een kudde Galloway runderen. Plus de kans dat je hier nog ander wild treft is groot. Op beessiesjacht dus! Want damherten staan toch wel op mijn lijstje.

[heading size=4 style=underline]BOE![/heading]De sneeuw maakt het lopen zwaar. Hier en daar is het al wat glibberig, maar vooral zorgt de sneeuw er voor dat je totaal niet ziet waar je je voet neer zet. Of op zet. Of in. In een drol bijvoorbeeld. De paarden hebben namelijk de neiging om op grote hopen te kakken, alleen valt er wel eens een keutel van de berg af. We slingeren ons door het gebied heen. Het grappige is dat hier ontelbare paadjes lopen en je dus lekker kunt rondraggen. De Galloway runderen zien we als eerste. Of zien ze ons eerder? We lopen in nogal opvallend gekleurde kleding. We hebben ook geen idee hoeveel afstand we moeten houden en zoeken onze toevlucht achter een ‘boom’ om foto’s te maken. De beesten geven geen kick. Als twee helden op sokken sluipen we dichterbij, ons afvragend of ze wel leven? Nog steeds staan ze ons aan te staren. O er beweegt er eentje zijn hoofd! Geen nepkoeien dus. Maar een beetje saai zijn ze wel.

[heading size=4 style=underline]Fallen angel[/heading]We vervolgen onze weg en komen in het bos uit. Doordat de zon hier nog niet heeft geschenen, ligt hier nog enorm veel sneeuw. Dartelend en joelend ploeteren we door de maagdelijk witte massa.
Tot we de Konik paarden zien. We slaan een zijpad in en komen vlak langs de kuddde. Fotomomentje! De paarden staan ons nieuwsgierig aan te kijken, tot we aan de andere kant van het pad plotseling een roedel damherten weg zien wandelen. Wooooww!! Dit is zo machtig mooi!! Jammer genoeg staan ze best ver in het bos tussen het kreupelhout en zien we voornamelijk de kenmerkende billen van ons weglopen.
We zetten de achtervolging in, nadat een paar paarden toch besloten heeft dat we geen voer zijn en na de poeppilaar te hebben vergroot van ons weglopen. We slaan een volgend pad in, maar geen spoor meer van de damherten. Zo slingeren we ons een weg door het bos, glibberen door de sneeuw en ik zie zo’n mooi onberoerd stuk sneeuw… daar MOET ik gewoon in liggen! Het is gewoon een onbeheersbaar gevoel en de aantrekkingskracht van dat witte goedje. PLOF! Whahhahaaa… Muhahahhaha… IIIEEEEEEE! KOOUUUDD!!! Met mijn hoofd flatface in de sneeeuw verandert mijn gezicht in een ijsklontje en lijkt mijn snowangel wel erg boos te kijken…

[heading size=4 style=underline]Zo  mooi![/heading]We lopen verder en besluiten richting de auto terug te lopen met een lusje, tot we in eens stil staan. Voor ons racet een roedel reeën met een noodvaart vanuit de bossage over het pad heen. Met elegante sprongen gaan ze over het hekje. Wij moeten via een klapdeurtje om de achtervolging in te zetten. Bij de weg aangekomen treffen we alleen de sporen waar de reeën de weg zijn overgestoken. Jammer.
Een grappig op-en-neer mtb paadje brengt ons ten noorden van Elst. De zon op het pad, de sneeuw die ons bijna verblind, daar worden we vrolijk van. En dat kan alleen tot uiting komen met… ons dudeljo! Zo, wilde dieren zullen we niet meer zien… Maar onze mooie tocht zit erop. Over Explore February gesproken:
– ik heb nieuw gebied ontdekt (en het was moooooi!)
– ik heb nog nooit zoveel wildlife gespot in een trail van 10 kilometer
– ik weet nu hoe voelt het om een flatface snow angel te maken
– om nog maar niet te spreken van al die mooie winterwonderlandplaatjes die we hebben gezien.

[heading size=4 style=underline]Hoe werkt het?[/heading]Hoe gaat het met jouw #Bucketstuff challenge? Meedoen kan altijd. Je kunt de hele maand nog jouw Explore February moments posten in dit facebook event en dit is tevens het punt voor alle vragen, updates, lol, aanmoedigingen en delen van ervaringen.
1. Meldt je aan als deelnemer van het event.
2. Explore February én leg dit vast (foto, video). Inspiratie nodig? Check het event!
3. Post jouw #bucketstuff challenge uiterlijk 28 februari 2017 23.59 uur op Instagram met de hashtags #bucketstuff en #runandrearun of op facebook in het event.
4. Vergeet vooral niet je mede-challengers te stimuleren!

Net als vorige maand ook deze maand weer een gave prijs, die ik ga verloten onder de deelnemers. En ik zeg weer lekker niet wat! Als je in aanmerking wilt komen, zorg dan dat jouw #bucketstuff challenge op 28 februari voor 23.59 uur op Instagram of in het facebook event staat! Je kunt de hele maand instromen in het event, dus nodig zeker ook je vrienden uit. En ook niet onbelangrijk: ontdekken kun je ieder moment, de hele maand lang. Dus je kunt zoveel inzendingen doen als je wilt! En let niet op de startdatum van 15 februari, de challenge is de gehele maand. Alleen facebook kan geen events die langer dan 2 weken duren handelen…