Klompenpad: Stoetwegenpad

Terug van weg geweest, of beter gezegd, ik gun me er weer wat meer tijd voor. Het lopen van klompenpaden. Dat deed ik een paar jaar geleden regelmatig, tot ik ongeveer alle klompenpaden in mijn omgeving wel had gehad. Maar er komen steeds meer klompenpaden bij en dus kan ik weer heel veel nieuwe routes ontdekken.

[heading size=4 style=underline]Stoetwegenpad[/heading]Ik ben opgegroeid in Odijk en ken de omgeving daarom goed. Maar toch leidde dit klompenpad me over paden die ik nog niet kende en liet me plekken zien die ik nog nooit eerder gezien had! Ik liep op een heerlijke lentedag het Stoetwegenpad, een klompenpad van 11 kilometer. Ik startte niet op het officiele startpunt, maar zette de auto in Bunnik bij het zwembad waar ik ooit nog afgezwommen heb en kom via de aanlooproute het klompenpad op. Vanaf daar duik  ik letterlijk de bosjes in. Het begint al goed, het bestaan van dit pad was mij volslagen onbekend. Ik loop zo via de bossages achter het industrieterreintje van Bunnik richting de spoorlijn Driebergen-Utrecht. Een klein wandeltunneltje leidt me naar de andere kant, waar ik evenwijdig aan een kanaaltje loop. In de verte doemt een groot landhuis op, Bentley voor de deur. Het grand canal, zoals dit kanaaltje heet, is een zichtlijn uit de ooit aangelegde fraaie tuin rondom het landhuis Wulperhorst. De tuin is nu vrijwel geheel grasland. Het enige wat nog resteert van de formele tuinaanleg zijn het grand canal en de een paar rechte beukenlanen.

[heading size=4 style=underline]Buitenplaatsen[/heading]Het karrenspoor langs de beukenlaan brengt me verder richting Zeist. De zuidkant van Zeist kenmerkt zich door onder meer Slot Zeist, waar ik vanuit de verte een glimp van mee krijg en veel buitenplaatsen en landgoederen. Deze vormen onderdeel van de Stichtse Lustwarande, waarbij Stichts slaat op Utrecht en warande op wandelpark. Dat lust kwam vooral naar voren in hoe de parken werden gebruikt: jacht was in de 19e eeuw een normale vorm van vrijetijdsbesteding. Daarom plantten men grote delen van de Utrechtse Heuvelrug, dat vooral uit zandgrond en heide bestond, vol met bossen. Voor de jacht, om te wandelen, maar ook voor houtproductie.

Tegenover dit staaltje van landschapsarchitectuur staat een stuk onontgonnen gebied, wat nog het dichts bij het middeleeuwse cultuurlandschap komt. Hier loopt de Bikkenburgervaart, omgeven voor moerasachtige weides. Vogels wroeten met hun snavels op zoek naar voedsel, gadegeslagen door een fotograaf die op een bankje van het zonnetje en het uitzicht geniet. Bij een splitsing aangekomen kan ik het niet laten even een stukje van de route af te wijken. Ik hoor namelijk lammetjes! En die blijken totaal niet schichtig te zijn en komen met moederschaap vrolijk aan het hek buurten en snuffelen.

[heading size=4 style=underline]Jeugdsentiment[/heading]Ik loop weer terug naar de route en kom op voor mij heel bekend terrein. Op de doorgaande weg van station Driebergen-Zeist naar Zeist reed ik dagelijks op de fiets naar school. Langs de Breul, ook een school met een groot park er omheen met nog meer landhuizen (nu vooral kantoren).

Dat park heeft me altijd geïntrigeerd. Het was een verwilderd terrein. Te veel boom, uit de kluiten gegroeide rhodondendrons, iets wat leek op een klein paadje (toen al getriggerd door single tracks, het zit schijnbaar in mijn bloed) omgeven door een hoog oud hek. Verboden terrein dus. KAK! Maaaaar… met de aanleg van het klompenpad is dit park helemaal onder handen genomen én toegankelijk gemaakt voor wandelaars. Het klompenpad gaat dwars over dit terrein en nu ik hier zo rondloop, terwijl de padden om me heen aan hun trek zijn begonnen en ik uit moet kijken waar ik loop, krijg ik na al die jaren eindelijk te zien wat er zich achter ‘dat hoge hek’ bevindt! Een mooi park, met waterpartij, paden tussen de rhodondendrons heen en allemaal kleine heuveltjes en doorsteekjes. Een klein Eurekamomentje, maar ik ben blij.

[heading size=4 style=underline]Back to my roots[/heading]Het park uitkomend steek ik de weg over en kom bij het officiële startpunt van het Stoetwegenpad, pannenkoekenhuis Princenhof. Prima plek om even wat te drinken of je wandeling af te sluiten met een pannenkoek. Ik loop door. Even een saai stuk, want ik moet via de weg langs het station richting Odijk. Deze weg moet ik doorlopen tot ongeveer aan het viaduct van de snelweg, alleen ik ben zo gewoon via de Odijkerweg naar Odijk door te lopen dat ik de afslag mis en even terug moet lopen. Had ik altijd gedacht dat dit pad alleen maar naar een boerderij liep! Nu is er een wandelroute! Ik kom in een best wel bijzonder bos. Hier komt nog essenhakhout voor en dat schijnt wereldwijd heel zeldzaam te zijn.
Ik loop evenredig aan een watertje en het pad voert me richting de snelweg. Nooit geweten dat hier dus een tunneltje was! Een donker tunneltje en aan de overkant van het watertje ligt de kade van de tunnel vol met houtafval. Een faunapassage voor beestjes, zoals ringslangen en knaagdieren om naar de andere kant van de snelweg te komen. Maar ik zie ze vandaag niet. Als ik het tunneltje uitloop sta ik zo ongeveer in de achtertuin van een echtpaar, dat van de zon zit te genieten. En ik kom een wandelaar tegen die ik al eerder vandaag was tegen gekomen! Nog een klompenpadloper.

[heading size=4 style=underline]Jaagpad[/heading]Met een slinger begin ik aan het laatste stukje van het klompenpad. Vanaf hier loop ik via het jaagpad langs de Kromme Rijn. Dat loopt helemaal van Wijk bij Duurstede door tot aan Utrecht, maar ik hoef dus maar een klein stukje tot aan Bunnik te lopen. Door herinrichting van het landschap krijgt de natuur op en langs de oevers alle vrijheid. Hierdoor is een grote variatie in vegetatie en dieren. Het stikt hier van de vlinders! De begroeiing langs de Kromme Rijn moet op veel plekken nog zijn weg vinden en het oogt nog wat kaal.
Met zicht op de achtertuinen van de woningen tussen de provinciale weg en de Kromme Rijn leg ik de laatste meters af en kom ik terug bij de auto. Een verrassend klompenpad en echt de moeite waard om eens te bewandelen of hardlopend af te leggen. De paden zijn heel goed begaanbaar. Trailschoenen zijn hier niet noodzakelijk. Draag je ze wel, houdt er dan rekening mee dat er een flink stuk vanaf het startpunt richting Odijk over asfaltwegen gelopen moet worden.

[heading size=4 style=underline]Informatie[/heading]Op de site van klompenpaden kun je alle informatie van de klompenpaden vinden. Regelmatig worden er nieuwe klompenpaden aan toegevoegd. Tip: download de app klompenpaden voor de routes en wetenswaardigheden.
Rondwandeling: Stoetwegenpad (11 km)
Startpunt: Pannenkoekenhuis en lunch-restaurant Princenhof, Hoofdstraat 1, Driebergen-Rijsenburg
Opstappunt: Wapen van Bunnik, Dorpstraat 9, Bunnik
Top Slot Zeist, parkeerplaats Zinzendorflaan, Zeist
Openbaar vervoer: Station Driebergen-Zeist
Markering: rode markeringen in de vorm van een klomp. De route is in twee richtingen gemarkeerd, zodat u de route zowel links- als rechtsom kunt wandelen
Route combineren: Het Stoetwegenpad is te combineren met het Aderwinkelpad. Overstappunten en -routes zijn aangegeven in het veld (en binnenkort op de kaart)
Bezienswaardigheden: bij gebruik van de app krijg je gedurende je wandeling informatie of filmpjes over de route.
Onverharde paden: niet geschikt voor kinderwagens of rolstoelen. De paden zijn goed begaanbaar, trailschoenen zijn niet noodzakelijk.
Honden verboden: Honden zijn verboden op een deel van het klompenad om verstoring van vee en wild te voorkomen. Dit is aangegeven op de Openstellingsborden die u aan het begin van het particuliere terrein vindt.
Horeca: Pannenkoekenhuis en lunch-restaurant Princenhof, Hoofdstraat 1, Driebergen-Rijsenburg en het Wapen van Bunnik, Dorpstraat 9, Bunnik
Verkooppunten brochure: Check de VVV.
(Bron: klompenpaden.nl)