Meet me at the bar

Een biertje. Daar hou ik wel van. Maar deze Meet Me At The Bar vond plaats aan een andere bar. De barbell. En wel bij Crossfit Amersfoort, mijn thuisbox. Stop 64 atleten bij elkaar en schotel ze drie Wod’s voor. Dat is gegarandeerd plezier! En spierpijn.

[heading size=4 style=underline]MMATB[/heading]Dit was al weer de derde editie van MMATB, ooit gestart als sportieve datingdag voor vrijgezelle Crossfitters, maar nu toegankelijk voor iedereen die van gezelligheid en zweten houdt. Zodoende waren de tickets al ver van te voren uitverkocht en stonden er zaterdag mensen vanuit het hele land in Amersfoort. Het leuke van MMATB is dat alle Wod’s partner- of groepsWod’s zijn en je zo veel mogelijk wordt ingedeeld met mensen die je niet kent. Enorm gezellig en leuk om nieuwe mensen te leren kennen en lekker bij te kletsen. Want naast al die Wod’s is er ruimte om te relaxen, de Crossfitmarkt te bezoeken en te eten. Uiteraard.

[heading size=4 style=underline]Kwartetten[/heading]Terwijl de meeste mensen op zaterdagochtend een beetje uitslapen werden wij al op tijd bij Crossfit Amersfoort verwacht. Vóór 9 uur moest je je melden en al vrij snel daarna begon de briefing voor de eerste Wod. Dat was een groepswod in viertallen, waarbij ik samen met Rick, Bas en Evy een kwartetje vormde.
Een gezellig groepje en na onze tactiek te bespreken waren we meteen goed op elkaar ingespeeld. De nummers 1 en 2 begonnen met 200m hardlopen en de nummers 3 en 4 (Evy en ik) met backsquats en crunches. Ik startte met de backsquats op RX (40 kilo). Lijkt een peulenschilletje, maar onze tactiek (niet te hard hardlopen, wisselen kost tijd, het draait om de reps) leidde er wel toe dat na 25 unbroken backsquats ik de 200m meer waggelde dan hardliep! Gelukkig kon ik na het lopen de crunches doen die in een moordend tempo gingen, terwijl Evy zich nu stukbeet op de squats.
En weer een wissel. Hollen, backsquats, hollen, crunches. Dit ging zo 10 minuten door en met in totaal drie keer de backsquats voor de kiezen te hebben gehad en 62 reps gemaakt te hebben had ik het idee dat ik mijn benen had opgeblazen. Met nog zo’n 70 crunches erbij had ik bijna 30% van onze groepsscore binnen geharkt. Met nog net geen kramp in de benen plofte ik neer om de andere groepjes aan te moedigen. En bij te komen.

[heading size=4 style=underline]Superpowers[/heading]Niet lang daarna werd de tweede Wod bekend gemaakt en dit keer was het een partner Wod. Ik mocht met Joey! Superleuk, want we hadden we elkaar al niet lang gezien en hadden heel wat bij te kletsen. Daardoor was onze voorbereidingstijd meer bijkletstijd en een echte strategie hadden we niet voor deze killing strongman wod. We wilden zoveel mogelijk RX doen, dat wel. Dan maar minder reps. Het waren maar 8 oefeningen die we 1 minuut moesten doen, waarbij er steeds 1 actief was. Dus slim gerekend: een halve minuut pp, mits we de oefening niet gezamenlijk uit hoefden te voeren. Vervolgens eeen halve minuut wisseltijd naar het volgende onderdeel.
De judge reisde met ons mee langs alle onderdelen. We kregen  lunges met plate boven het hoofd, thrusters met een buis vol water, crunches met een buis vol stenen, yoke, sledge pull en push, tire flippen en farmers/waiter walk met kettlebells voor de kiezen. Ondanks dat het maar hele korte inspanningen waren, ging deze Wod niet in de koude kleren zitten! Dus tijd om te eten! De hamburgertjes roken prima en ik had trek. Die ging er dus makkelijk in. In de middagpauze kregen we ook nog een demo. Dit keer geen paaldansact, maar een tapdansact. Echt onwijs knap! Ik was al tig keer op mijn plaat gegaan…

[heading size=4 style=underline]Ontwricht team[/heading]De derde Wod werd bekend gemaakt. Ook dit keer een partner Wod. Deze keer met iemand die ik niet kende en die ik moest zien te vinden tussen alle hamburger etende, handstandwalkende, liggende en pull uppende Crossfitters. Wel handig dat we dus allemaal met ons nummer op de arm liepen! Stiekem bij iedereen op de arm kijken totdat ik op de schouder werd getikt. Ook mijn buddy Maarten was naar mij op zoek. Het ontwrichte team, zo doopten we ons. Ik met de pink en Maarten met een onlangs ontwrichte schouder. Dit was dan ook echt de Wod voor ons… Vier onderdelen van elk 2 minuten, waarbij de ene een statische houding aan moet nemen en de ander moet zorgen voor zoveel mogelijk reps.
Te beginnen met handstand tegen de muur en push presses. Ik begon in handstand en Maarten met de presses. Ik stond prima zo, maar Maarten ging na een minuut de verzuring in en wilde wisselen. Ik knalde zo hard mogelijk de presses in om maar zoveel mogelijk reps binnen te slepen, tot Maarten de handstand niet meer volhield en ik de laatste halve minuut nog in handstand vol maakte.
Vervolgens deadhang versus boxjumps. Hangen kan ik ook wel, dus hing ik 1.15 en gaf Maarten aan te willen wisselen, zodat ik de 2e minuut vol kon maken. Turbo aan en gaan met die banaan! Al halverwege de Wod, de tijd gaat snel. De volgende oefening was planken en kettlebelswings. Ik in de plank, Maarten swingen tot ie niet meer kon en dan wisselen. Ik swingen als een gek, maar schijnbaar stond Maarten niet goed in de plank en telden niet alle swings mee. Nog harder swingen! En wissel. Ik plof op de grond en zie vervolgens Huub met een grote grijns staan. En weer wissel. Ik swing me weer sappel, trek de kettlebel uit alle macht naar beneden, snot in de ogen en ik zie niet of judge ze nu wel of niet meetelt. Dan ons laatste onderdeel. De zwaarste van deze Wod en we hebben deze expres als laatste gepland.
Statische squat versus jump squats… Wie verzint dit! Nog niet eens halverwege zakken Maarten en ik kreunend en steunend door onze hoeven heen. Ik weet niet wat erger is: de statische houding of de jumps. We zijn de luidruchtigste van het stel, judge moet lachen en Huub grijnst breed uit. Kapot!

[heading size=4 style=underline]Swipe, tap, knijp en yoga[/heading]Na de Wod waggel ik naar Huub, die vandaag zijn Mylo-Neuro-Mechanics komt demonstreren. Als bijen op honing! Dat getik op het hoofd en geswipe langs de wang trekt de aandacht. En zo staat er een aardig rijtje wachtenden. Huub checkt ook nog even mijn achilles, die maar dwars blijft doen. De hele dag geen last van gehad, maar de dag ervoor 18 kilometer was zo nu en dan even minder grappig. Toch is er niets aan te zien of voelen. Hopelijk met een paar pijnlijke knepen is dit probleem opgelost.
Terwijl de uitslagen worden verwerkt volgt er nog een hilarische parter yoga workout. Waarbij ik met judge van de laatste Wod finaal dubbel lig van het lachen. We staan versteld van onze balans, flexibiliteit en
[heading size=4 style=underline]Next![/heading]De dag wordt afgesloten met een prijsuitreiking, waarbij het altijd een verrassing is wie er bovenaan in de lijst staat. Omdat je constant van partner(s) wisselt en in teams met verschillende niveau’s zit, de één scaled en de ander RX’t, teams gemixed zijn en kunnen bestaan uit m/v, m/m en v/v is er geen pijl op te trekken. Al is het toch opvallend dat er iedere editie een bepaald setje, gevormd tijdens de 1e editie van MMATB, steevast op het podium staat. Dit keer een gedeelde 3e plek dus leverde het nog een handstand hold strijd op, in het voordeel van Kirsten. In plaats van prijzen voor de top 3 een verloting onder alle deelnemers. Helaas. lege handen. Maar ik nam wel een smile mee naar huis en de herinnering aan een onwijs leuke dag. Thuis gekomen schreef ik me dan ook maar meteen in voor de volgende editie op 12 november 2016! *hint*

[heading size=4 style=underline]Mountain Athletics[/heading]Nu had ik gedacht dat ik tussendoor wel even van kledingsetje zou moeten wisselen. Ik had een tas vol sportspullen mee. In zeiknat spul rond blijven lopen is gewoon niet fijn. Maar dit setje van The North Face – Mountain Athletics lijn, droogt zo snel, dat ik het maar aan heb gehouden. Het valt lekker soepel en volgt in alle bewegingen. Geen moment dat ik me gehinderd voelde door mijn kleding. Ok, thuis gekomen rook ik mezelf wel, dus toen heb ik het toch maar snel in de was gegooid.
Women’s dynamic stretch short prijs € 60,-
Women’s graphic play hard tank prijs € 30,-

Foto header: Merel van Dijk