Modder in het avondrood

Imagine… Je werkt bij een groot bedrijf, waar gezondheid en sport hoog in het vaandel staan. Onderling is er best wel wat strijd gaande, want je wilt natuurlijk niet voor elkaar onder doen. Helemaal niet als je op 6 september met een grote groep collega’s aan de start staat van Strongmanrun. Teambuilding? Of bedrijfsuitje nieuwe stijl?

[heading size=4 style=underline]Moeson[/heading]Klinkt mij in ieder geval als muziek in de oren en donderdag mocht ik een beetje sfeer proeven èn in het kader van mijn crowdfunding een supergave obstacle course training verzorgen! Locatie was Flevonice, waar we gebruik konden maken van het permanente obstacle parcours. Terwijl ik in de auto zat leek het wel of het moeson seizoen was los gebarsten. Wat een takkeweer! Eén voordeel: dat betekende veel modder op het parcours.
En dan sta je daar voor een groep van zo’n 40 man! Niet dat ik ze allemaal onder mijn hoede kreeg, want de groep werd opgesplitst. De mannen en vrouwen die aan de Strongmanrun mee gaan doen, werden bij mij ingedeeld. Na een lekker broodje was het tijd om de warming up te starten. De overwegend manlijke groep had er zin in, maar de vrouwen deden absolut niet voor de mannen onder! Een stel fanatiekelingen bij elkaar! Ondertussen was het wonderbaarlijk genoeg droog geworden en kwam het zonnetje zelfs een beetje te voorschijn.

[heading size=4 style=underline]Helpende handen[/heading]Het parcours bedraagt 6,8 kilometer en gaat over zowel onverharde als verharde ondergrond. Het eerste obstakel is de sloot met balkjes, dus iedereen was meteen zeiknat. Niet veel later kwam daar nog een partij modder bij, want de trenches lagen er door de vele regen fantastisch bij.
Bij de meeste obstakels hielden we even halt, zodat we als groep bij elkaar konden blijven, ik uitleg kon geven en iedereen verschillende technieken kon uitproberen om de obstakels te bedwingen. Dat niet alles even makkelijk was leidde tot veel creatieve oplossingen, lachbuien en een paar blauwe plekken en mooie OCR kisses. Vooral de obstakels waarbij teamwork nodig was om overheen te komen waren geliefd. Zeker de dames hadden niet te klagen over de vele hulp die werd aangeboden en werden nog net niet over de muren heen gelanceerd! Ik zou tekenen voor zulke collega’s want het teamgevoel was geweldig! Lukte iets het niet, dan stonden er genoeg collega’s klaar om een helpende hand of schouder toe te steken. We gingen niet snel over het parcours, maar daarom destemeer teambuilding en vooral lol. De plassen op het parcours maakten de kinderen in ons vervolgens helemaal los en voor zover we nog niet doorweekt waren, werden we dat nu wel!

[heading size=4 style=underline]Sunset[/heading]De combinatiehindernis leverde nog meer mooie souvenirs op de huid achter en met  het frisse windje op onze donder moesten we toch nog ons best doen warm te blijven. Terwijl de lucht de meest mooie kleuren aannam, kleurden wij steeds bruiner van de modder. Het water stond aardig hoog in de poelen waar we doorheen moesten en dat was voor sommigen one bridge too far. Zelf ging ik ook kopje onder in het frisse modderbaadje. Nog de monkeybars en de ramp scheidden ons van de finish. Op de ramp werden met de ondergaande zon op de achtergrond fantastische foto’s gemaakt. Zelfs daar was aan gedacht: een fotograaf die dit bedrijfsuitje van begin tot einde vastlegde op de gevoelige plaat.
De warme douches lonkten, evenals het diner wat ons te wachten stond. Die megahamburger was alleen toch net iets te groot voor me… Volgens mij was iedereen wel voldaan en hier en daar zag ik wat vermoeide koppies. Maar vooral al die big smiles om me heen waren onbetaalbaar. Dus met een nog grotere smile vertrok ik zelf ook weer richting huis.

[heading size=4 style=underline]OCR-training?[/heading]Wil je ook een keer een obstacle training volgen en mij willen supporten op weg naar mijn WK’s? Neem dan even contact met me op of kijk voor meer informatie even op Crowdsport.

Foto’s: Douwe Siesling, Gotspe Design