
On our way to Antwerp!
Zondag loop ik samen met een hele groep meiden de Antwerp 10 miles op uitnodiging van Anita. In voorbereiding op die afstand volgden we afgelopen zaterdag een clinic van niemand minder dan… Robert Lathouwers!
[heading size=4 style=underline]Zin in![/heading]Als ik de naam ‘Robert Lathouwers’ hoor krijg ik al een smile op mijn gezicht. Ik ben fan van hem! Niet omdat ie een Olympisch sporter is (ja ok, dat ook), maar hij is bovenal een superfijn mens die ook nog eens hele leuke, leerzame, pittige en onwijs gezellige clinics geeft! Tel daar bij op dat er geen training van hem voorbij gaat zonder dat ik met de slappe lach op de vloer eindig. Bij wijze van spreken dan.
[heading size=4 style=underline]Vertrouwd stekkie[/heading]Zaterdagochtend kwam ik op een vertrouwd stekkie: de atletiekbaan in Amersfoort, waar ik een aantal jaar geleden bij AV Altis liep. Alle meiden druppelden binnen en het was weer één groot weerzien met de meeste of leuke kennismaking met andere. Toen ook Robert, Fre (de trainer van de Belgische Anita-delegatie, die even kwam kijken) en de fotograaf aanwezig waren, konden we van start. Maar niet voordat we allemaal hartelijk welkom werden geheten door Marjon.
[heading size=4 style=underline]Warming up[/heading]Hoppa de baan op! Wat heerlijk om eindelijk weer eens op tartan te lopen! Dat was echt heel lang geleden. De warming up bestond uit een paar rondjes op de baan, waarbij we in een lang lint liepen en de achterste naar voren sprintte, gevolgd door zigzaggend tussen iedereen door naar voren slingeren.
Robert had ondertussen een berg aan materialen aan laten slepen en de warming up zette zich op matjes op de grond voort. Echt wel heerlijke oefeningen zaten daarbij, die ik eigenlijk veel te weinig doe. Nadat we hadden geprobeerd de hoogspringkussendekselding van zijn plaats te duwen met een kuitenoefening, gingen we van start met de loopscholing. Robert had al aangegeven dat de oefeningen in zijn training vaak langer duren dan het hoofdprogramma. En met zo’n groep gierende meiden geloofde ik dat onmiddelijk, want het kostte wat moeite om de aandacht van ons allemaal op hetzelfde moment te krijgen.
De loopscholing was pittig. Dat voelde ik in mijn enkels, waarvan dit keer de linker besloot een beetje lastig te doen. Oefeningen over de hordes, tripplings en knieheffend door de speedladders en uiteraard kwamen de rubbertjes van Robert weer te voorschijn! Terwijl de ene loper het elastiek om de heupen heeft, houdt een tweede loper de eerste tegen. De voorste moet vervolgens knieheffend naar voren zien te komen met de weerstand van het elastiek.
[heading size=4 style=underline]Crossen door de bossen[/heading]We waren al ruim een uur bezig voordat we aan het hoofdprogramma begonnen. Poe en dat beloofde nogal wat! Robert halveerde zelfs het plan dat hij in eerste instantie had en we gingen nu voor de 2 x 3 minuut, 2 x 2 minuut, 2 x 1 minuut en 2 x 30 seconden. Omdat ik de weg rondom de atletiekbaan ken, liepen we een ronde door het Schothorsterpark.
Nog best een uitdaging met alle zigzagpaadjes en hoekjes. Kon iedereen volgen? Op sommige punten wachtte ik de voorste lopers op, zodat iedereen in een lint door het park heen rende zonder de weg kwijt te raken. Jeetje dit was best een heftig programma! Zeker als je al lange tijd geen intervaltraining gedaan hebt! Maar ik kon een steady tempo vasthouden. Het lukte ons precies om het programma op de baan af te ronden met een laatste 30 seconden op het tartan. Echt een versnelling zat er bij mij niet meer in!
[heading size=4 style=underline]Photobomb![/heading]Bekaf waren we, dus belandden we allemaal op het tartan, om vervolgens nog even goed verrast te worden door Marjon en Robert met…. een onwijs gaaf KNALROZE horloge van Superdry.
Mét stappenmeter! Dat leverde bijzonder(e en) leuke beelden op! Om vervolgens nog even flink los te gaan met onze telefoons, de wildse poses, photobombs en Robertliften. Het was nog lang onrustig op de atletiekbaan in Amersfoort… Het resultaat van een twee uur durende clinic? Een fotoalbum van ruim 300 foto’s!
Foto’s: Arthur van Driest


Eén reactie
Linda
Ik mis de ene foto met het voetje omhoog bij robert 😂