Pink hill climber
Een week Berlijn en het is net of ik de weg ken. Geen kip die denkt dat ik een toerist ben als ik door de straten van Berlijn loop te hollen. Alleen 1 ding kennen ze hier totaal niet. Herzog compressiekousen. En al he-le-maal niet in het roze! Het is hilarisch hoe men hierop reageert. Automobilisten vergeten gas te geven voor een groen stoplicht, fietsers zitten achterstevoren op de fiets en hardlopers kijken me verbaasd aan. Of geven me complimenten.
[heading size=4 style=underline]Volkspark Friederichshain[/heading]Eigenlijk stond er maandag een baantraining op het programma, maar die schuift door naar de dinsdag. De baan was wel open, maar het gebouw met kleedruimtes niet… En ik ga me toch echt niet midden op de baan om staan kleden…Dus vandaag deden we een training in de directe omgeving van ons appartement: naar het Volkspark Friederichshain voor wat heuveltjes klimmen en weer terug.
Volkspark Friederichshain is het oudste park in Berlijn. Het gemeentebestuur besloot in 1840 tot het oprichten van een Volkspark. Je vindt er nog veel bouwwerken in neobarokke stijl, er is een beeldenpark en meerdere fonteinen. Wie denkt dat Berlijn plat is en er geen heuvel te beklimmen valt, komt bedrogen uit. Berlijn kent hier en daar best wat hoogteverschil en in dit park helemaal. Er zijn namelijk 2 opvallende heuvels. En dat zijn geen natuurlijke heuvels, maar puinbergen van de 2 luchtafweergeschuttorens uit de Tweede Wereldoorlog. Na de oorlog zijn deze torens opgeblazen, opgevuld en bedekt met zand. Nu kun je via mooi aangelegde paden bovenop de ruïnes komen en kun je hier en daar nog resten van de torens zien.
De jaren na de oorlog is het park verder ingericht met herdenkingsmonumenten en sportfaciliteiten. Zo is er ook een baan voor hardlopers met oefeningen, een beachvolley, skatebaan en is er een groot sportcomplex met zwembad aan de grens van het park.
[heading size=4 style=underline]Heuveltraining[/heading]Het park ligt zo ongeveer om de hoek. We huren hier een ongelooflijk gaaf appartement in Friederichshain in een zijstraat van de Frankfurter Allee. Een brede laan die over gaat in de Karl Marx Allee richting Alexanderplatz. Vanuit ons appartement kun je de Fernsehturm zien!
Via de Frankfurter Allee en de Danzigerstraβe ben je in 2 kilometer in het park. De route laat ons een staaltje communistische bouwstijlen zien: de brede lanen van de Frankfurter Allee met de statige hoge flats torenen boven je uit. Al veel van deze flats zijn gerestaureerd of worden nu onder handen genomen. Als je dan oude foto’s ziet met militaire parades over de allee geeft dat toch wel een heel vreemd gevoel.
De Danzigerstraβe loopt iets omhoog, lekker begin voor een heuveltraining! Het is even zoeken naar een ingang van het park, maar eenmaal gevonden zitten we meteen tussen de hardlopers op het loopparcours: een onverhard pad met allerlei oefeningen naast de route, die intensief worden gebruikt. Het is druk in het park, mensen genieten nog even van het weer op een vrije dag.
Verder het park in zie je de omgeving veranderen. Fonteinen, aangelegde grasvelden, een rozentuin en de opmerkelijke heuvels midden in het park. Op een informatiebord zien we nog de oude foto’s hoe het er ten tijde van de Tweede Wereldoorlog uitzag met het luchtafweergeschut. Wat een complexen waren dat!
Die tijd is nu gelukkig voorbij en het park is wordt weer gebruikt, waarvoor het bedoeld is: het kunnen ontmoeten van elkaar, ontspanning en lekker buiten zijn.
De heuvels zijn op verschillende manieren te beklimmen. Er zijn paden die naar boven leiden, trappen en als je zou willen kun je ook via de illegale paadjes door het groen je weg naar boven (of naar beneden zoeken). Al met al zijn dit best intensieve klimmetjes en zo te zien aan de bezwete gezichten om ons heen zijn we niet de enigen. Dit park is voor iedere soort loper een leuke plek om te trainen en door de heuvels kun je zelfs in Berlijn een pittige heuveltraining doen!