Sports diary #10 2020

Dacht ik vorige week mijn portie ellende wel gehad te hebben, we gooien er gewoon nog een week tegenaan! Iets te veel emoties, iets te veel gemaal en iets te veel drama. Gelukkig bestaat er PDTR. Mijn lifesaver deze week.

Zondag
En daar zit je dan met je kuit die er gisteren de brui aan gaf. Ik word er niet bepaald vrolijk van. Dit betekent in ieder geval een week looprust en dat past totaal niet in mijn planning. Gelukkig ook nog leuk nieuws vandaag: officieel ben ik team captain voor het Spartan Trifecta World Championship en kreeg deze gave profielfoto!

Maandag
Krijg de vellen… Zit ik op kantoor, net van mijn koortslip af, voel ik er weer eentje opkomen! Ook nog een fikse teleurstelling in de mail en mijn dag is officieel vergald. Ok, een lichtpuntje is mijn eerste officiële publicatie van mijn werk. Best een beetje trots op!

Dinsdag
Vandaag werkte ik in Den Haag en na het werk had ik afgesproken met Melissa voor een potje boulderen! Super gezellig en het gaf me even de nodige afleiding toen ik het reisadvies voor Italië voor de komende maand onder ogen kreeg… Heel Noord-Italië op oranje… en alle sportevents worden de komende maand afgelast. Eén voordeel: ik hoef nu zelf niet de keuze te maken om wel of niet af te reizen naar Spartan Maggiore met de kans dat ik mezelf na dat weekend twee weken in quarantaine moet zetten.

Woensdag
Ik ben er echt helemaal klaar mee. De laatste twee weken waren mentaal een killer. Druppeltje doet de emmer overstromen en ik voel me vandaag behoorlijk sikkeneurig. Een molenaar zou jaloers zijn op mijn gemaal! Gelukkig biedt het werk afleiding.

Donderdag
Wat ben ik blij als deze dag voorbij is. Ik ben leeg, voel me leeg, terwijl mijn hoofd overvol zit. Alsof ik een regelrechte terugval heb naar mijn burn out. Ik kan wel janken! Dat doe ik trouwens ook. Helpt geen bal. Dat ik niet kan hardlopen werkt ook niet mee, maar ik durf het nog even niet aan met de kuit.
Vandaag is ook min maatje van de Corinor training gestart met het tweede weekend en mijn fantastische idee om eens even de muziek te gaan luisteren en mijn aantekeningen eens door te nemen resulteren in een waar deja vu naar mijn weekend en de bijkomende emoties. Ik weet niet of dit heel slim was…

Vrijdag
Huub heeft de oplossing. Even die kop van mij behandelen met PDTR. Wat sta ik toch weer versteld wat PDTR met mij doet. Emoties zitten mij dwars, dat slaat op bepaalde organen. Met PDTR kan Huub precies achterhalen waar het zit, welke emotie er achter zit en met een simpele handeling, een minuutje scheel naar een kaartje kijken terwijl de tranen uit mijn oog stromen ben ik gefikst. En hoe. Alsof de afgelopen weken totaal geen weerslag op me hebben gehad. Ik ga fluitend naar huis en voel me weer in balans. Al doe ik natuurlijk nog wel eerst mijn training. Nieuwe cyclus, nieuwe oefening: deficit deadlifts are back in tha house! Nu met een pauze onderin… Killing!

Voor het weekend heb ik ook een leuk afleidingsklusje: ik ga Emilie weer even helpen met armbandjes maken. Weven voor je leven!

Zaterdag
Een dag niet gelachen is een dag niet geleefd. Wat ik de afgelopen week aan gelach heb gemist, heb ik vandaag bij de training dubbel en dwars ingehaald. Ook voor de zaterdagtraining geldt: een nieuwe cyclus. We doen low back squats en front squats met pauze op een best wel pittig gewicht. De nordic curls die daar op volgen zijn helemaal niet grappig: de kramp vliegt spontaan in de hamstrings! Voel ik in ieder geval mijn kuit niet meer… Mijn hardlooprondje vanochtend, waarbij ik 10 x 1 minuutje liep om te kijken wat de kuit zou gaan doen eindigde in een wandelingetje terug naar de gym. Ik voelde hem weer iets trekken. Dan nog maar een week looprust. Eigenlijk komt de afzegging van Maggiore nog niet eens zo slecht uit.

Totaal loop kilometers deze week: 3 km
Jaartotaal loopkilometers 2020: 181 km