Sports diary #14 2023 • Run Andrea Run

Yes, daar is ie weer! De eerste sports diary van 2023! Niet dat er deze week veel gesport werd, maar het ‘normale’ leven is eindelijk weer begonnen! En daarmee ben ik ook weer inzetbaar bij de brandweer en laat nu niet die pieper meerdere keren afgaan!

Zondag
Voor het eerst sinds hele lange tijd nam ik vandaag weer eens deel aan een hardloopeventje. En dan doel ik niet op de laatste maanden van mijn ‘post-covid’, maar over jaren! Want buiten Spartan races om werd er na de coronapandemie eigenlijk geen loopeventje gelopen! Vandaag dus op naar Amersfoort voor de Urban City Trail. Ik kon gedurende de route bepalen of ik de 6 of 12 kilometer zou gaan lopen, maar stiekem doelde ik op de lange afstand om zo door zoveel mogelijk gebouwen te kunnen lopen. De route was een leuke! Na de start renden we eerst richting de Mannenzaal, waar we na een saluutschot naar binnen mochten.
Ook meteen één van de hoogtepunten van de route, want dit is echt wel een bijzondere plek! Ook de bibliotheek, de brandweerkazerne (waren ze net weg voor een melding), diverse coole interieur- en vintagewinkels en Rock City Brewery werden bezocht. Ondertussen had ik aansluiting gevonden bij twee meiden en babbelden we er vrolijk op los. En voor ik het wist had ik mijn ‘post-covid’ record afstand gelopen en was ik 12 kilometer verder!
De rest van de dag deed ik niets, de batterij was op. Maar dat dit ik dit kan, terwijl ik een paar weken terug nog niet eens normaal kon wandelen… Het lichaam blijft een apart iets!

Maandag
Vanaf vandaag werk ik mijn volledige uren. Er is wel wat veranderd in het takenpakket, maar ten gunste van mijn interesses! Ik heb er weer zin in en heb mijn kantoorwandeling naar de bakker voor een broodje carpaccio gemist. Dus vanaf deze week kan ik weer iedere week een rondje Vreeswijk wandelen.

Dinsdag
Mijn dagje thuiswerken werd doorbroken door een wandeling voor de boodschappen. Wat een superlekker lenteweer is het! Zonde om de hele dag binnen te zitten. Dus dit wandelingetje naar de supermarkt was meer dan welkom. En met de bloesem in de bomen
De brandweeravond was een rustige, want we hadden onze jaarlijkse Alv.

Woensdag
Met een nieuwe indeling van mijn werk kan ik mijn uren prima op drie werkdagen maken, zodat ik nu echt donderdags en vrijdags vrij kan zijn. Behalve even deze week. Maar daarom had ik vandaag iets de ruimte in de agenda om weer eens een ouderwetse lunchrun in te plannen! En met dit lekkere temperatuurtje geen straf om even een rustmomentje hier en daar te pakken en te genieten van de reeën die in de weilanden liepen te grazen.

Donderdag
De eerste werkweek zit er bijna op! Ik kon vanochtend lekker chillen, voordat ik in de loop van de middag naar kantoor zou gaan voor onze maandopening. Dacht ik. Ik lag nog lekker in bed toen de pieper ging. In pyama naar de kazerne voor een uitruk naar een gaslek in het dorp. Door werkzaamheden was er een gaslek geraakt. Een serieuze melding, waarbij de we secuur te werk zijn gegaan en het incident flink werd opgeschaald tot logistieke verzorging aan toe. Na bijna vier uur was het incident afgedaan. Het gaslek was gedicht en de omliggende woningen, die ontruimd waren, en de omgeving waren meerdere keren gecheckt op juiste waarden. Alles was weer veilig.

Maar nu zat ik wel even in de knel met tijd. Het was dus haasten om op tijd op kantoor te komen.
Na het overleg snel naar huis om te eten en weer richting de kazerne, want we vertrokken vanavond met een clubje naar Weeze voor een tweedaagse training. Een ritje van 1,5 uur later in de TS kwamen we in Weeze aan. Na een briefing kregen we onze hotelkamerpasjes, werd er nog even aan de bar een drankje gedaan en ging ik op tijd naar bed.

Vrijdag
Na een goede nachtrust begon de dag op Weeze Trainings Base. Twee dagen vol met inzetjes om te oefenen op onze procedures en vaardigheden. In de ochtend stonden drie oefeningen gepland en na de lunch nog twee. Ik had afgesproken dat ik ze niet allemaal zou draaien, omdat ik net beter gemeld ben en nog niet weet wat deze fysieke inspanning tot gevolg gaat hebben. Gelukkig waren we met genoeg mensen en kon ik de eerste dag drie van de vijf inzetjes draaien.
Dat waren leuke en gevarieerde oefeningen, waarbij we de procedures en vaardigheden weer flink konden opfrissen. Van een flinke hete fik in een chalet, die we na een goede verkenning snel konden afblussen tot een brand in een ‘verzorgingshuis’ en als uitsmijter met mijn buddy een noodscenario draaien, waarbij we door een instorting niet meer weg konden komen en de procedure ‘assistentie collega’ werd opgestart.
Na er een paar maanden uitgelegen te hebben gaven deze oefeningen me weer een flinke boost zelfvertrouwen.Bovenal hadden we enorm veel lol en plezier met waar we mee bezig waren. De sfeer was zo anders dan tijdens de opleiding, waar vooral spanning de boventoon voerde!
Jammer genoeg vond mijn lijf het na de 3e inzet wel genoeg en kreeg ik mijn hartslag niet snel genoeg naar beneden naar mijn zin. Klaar voor vandaag. Maar niet voordat we na het diner nog even Weeze in gingen om een ijsje te halen bij de Italiaan.
Met een fikse hoofdpijn ging ik lekker op tijd naar bed.

Zaterdag
De nacht werd een beetje verstoord door een pieper die om 5.30 ergens in mijn tas afging. Brandmelding in het dorp, waar ik nu een eindje vandaan zat. De hoofdpijn was ook nog aanwezig en ik voelde me wat koortsig. Toch maar een pijnstiller er in en nog wat slapen. Ik voelde me in de ochtend wel iets beter, maar de batterij was aardig gedrained. Vandaag dus een stapje terug en deed ik twee inzetjes.
Eentje in de ochtend en eentje in de middag. Bovendien waren deze beide inzetten buiten, dus minder hitte te verduren. Bij de inzetten waar ik niet actief aan deelnam dompelde ik me onder in de rollen van
De eerste inzet was onder het helikopterplatform en als de waarnemer de oefening beëindigd als je boven staat en vraagt of je in de helikopter op de foto wil… dan zeg ik geen nee!
Na de lunch bevond ik me ineens in een kettingbotsting, waar we na een snelle verkenning een HV inzet hadden om een slachtoffer te bevrijden.
We waren op tijd klaar en rond 15.30 uur reden we terug naar Woudenberg. Daar de uitrusting weer inzet gereed maken en de TS weer vullen met alle materialen. Gaat de pieper voor een woningbrand! Binnen no time waren we uitgerukt naar een serieuze brand. Samen met een collega als 1 en 2 naar binnen. De vuurhaard hadden we snel gevonden. De rookontwikkeling was flink en de brand had een hele slaapkamer in de as gelegd. Gelukkig was iedereen veilig buiten gekomen. Na het blussen en controleren op hotspots in het plafond konden we ventileren en werd de schade pas echt goed zichtbaar.
En toen was de batterij echt uitgeput merkte ik toen de adrenaline wat weg was gezakt. Ik moest nog even boodschappen doen, maar na een goede douche en eigen gefabriceerde pizza deed ik niets meer. En de komende dagen ben ik ook niet van plan iets te doen!