Sports diary #15 2018 • Run Andrea Run

It’s race week! Dus even wat extra rust kan geen kwaad. Stiekem heb ik een beetje een doel voor ogen in München. Maar of ik daar al klaar voor ben…?

Zondag
Dit weer vind ik zó fijn! Zeker voor een krachttraining. En wat voor één vandaag? Laten we eens lekker zwaar, weinig reps en met voldoende rust doen. Dat levert een berg aan pr’s op! Allereerst benchen in combi met sandbagsquats… Nooit ging ik zwaarder dan 65 met die verrekte zandzak. Hoe bizar is het dan om met 80 kilo dood gewicht in je armen te staan!

Vervolgens farmers’ walks en touwtrekken. En op de één of andere manier liggen dit soort trainingen me goed (hoi DNA!) en moesten van de farmers’ walks en het touwtrekken de gewichten ook al omhoog! Ok…
Dat werd dus de middag met de voetjes omhoog in de zon in de tuin. Heerlijk!

Maandag
Na het werk had ik zin in een kort rondje rennen. Het was zulk lekker weer! En ik zag zoiets raars! Schildpadden. In de wei!
En niet te klein ook. Het was maar goed dat het een kort rondje was. De benen voelden aardig leeg na de training van gisteren.

Dinsdag
Nou, ik had weer pech. Wat een file. Zo kom je je avond ook wel door… Na twee uur ellende was ik eindelijk thuis.

Woensdag
Vandaag kon ik heel veel van mijn to do list afvinken: de belastingaangifte, kwartaalaangifte, nog meer administratie, klusjes, werk, noem maar op. En daarom vandaag ook maar niet trainen. So wie so met het ook op zaterdag wordt er niet veel meer gedaan.

Donderdag
De laatste spullen werden vandaag ingepakt. Nou, eigenlijk was ik daar zo mee klaar. Ik reis normaal gesproken met een grote koffer, maar voor één nachtje moet ik toch wel alles in mijn handbagage kunnen stoppen? Nou, met gemak dus, ik had zelfs ruimte over!

Vrijdag
Off we go! Een korte vlucht naar München voor de volgende Spartan Race. Aangekomen in München staan we vol in de zon! Wat een weertje. Denny wacht ons al op en we koersen naar Olympiapark, waar op dat moment nog hard gewerkt werd om het parcours klaar te zetten. Het is een fijn weerzien met een boel bekenden en ik kan al vroeg mijn startnummer oppikken.
We lanterfanteren nog wat rond voor we naar ons hotel gaan. Beetje boodschappen doen, eten, nog wat werken en na een relaxte avond naar bed.

Zaterdag
Het ontbijt in het Hilton is echt achterlijk uitgebreid! Waar kun je in godsnaam uit acht soorten honing kiezen! Ik hou het bij een bak muesli en fruit. Na een kort ritje zijn we weer bij Olympiapark, waar het al lekker druk begint te worden. Vandaag race ik de Sprint in mijn Age Group en het is meteen de eerste race uit de DACH-serie. Hoe dat ging, dat lees je binnenkort in een uitgebreid verslag. Maar ik heb weer genoten!
Na nog wat hangen in de zon was het tijd om terug te gaan naar het vliegveld en zaten we nog voor de officiële vertrektijd in de lucht!