Sports diary #22 2022

En weer een Trifectaweekend achter de rug! Wat een waanzinnig weekend was dat. Al heb ik niet echt tijd om bij te komen, want het dagelijkse leven gaat gewoon door! De pieper laat een paar keer van zich horen, mijn opleiding loopt op z’n einde en ik haal me weer wat op de hals…

Zondag
Gek om een Spartan weekend vanuit huis te starten. Meestal verblijf ik tijdens een raceweekend in een hotel of Airbnb, maar met Zandvoort zo goed als om de hoek en relaxte starttijden rijd ik vanuit huis aan. Al was het vanochtend nog even twijfelen of ik wel of niet zou gaan. In tegenstelling tot Spartan London East had ik nu na de eerste dag enorme spierpijn! Maar ik wil de Trifectamedaille niet laten liggen en besluit al snel dat ik wandelend ook de finish kan halen. Zo gezegd, zo gedaan en samen met Angelique en Mari beleef ik een helse tocht in de striemende regen op het strand, ben ik blij dat ik mijn jas had aangehouden en bewijst maar weer dat Spartan meer is dan alleen maar racen tegen elkaar, je racet vooral met elkaar. Een uitgebreid verslag lees je hier!

Na een warme douche duiken Manon en ik de strandtenten in voor een hapje en een drankje om het raceweekend goed af te sluiten en de tekorten weer aan te vullen. Ondertussen weten we ook nog wat medaillefoto’s te maken.
Maandag
Alsof er niets gebeurd is. Vandaag gewoon weer werken. Maar ondertussen is het stiekem wel Medal Monday en liggen er zes plakken te shinen op de bank, terwijl ik achter de laptop zit te werken. Nog meer leuks: de foto’s van Sportograf staan al online, dus instant verschijnt er een lach op mijn gezicht.

Dinsdag
De werkdag wordt even onderbroken. Mijn pieper gaat voor een nacontrole brand. Op een bungalowparkje heeft brand gewoed in een vakantiehuisje door een laptop die op de bank stond. Gelukkig is er niemand gewond. We voeren metingen uit, checken of er geen doorslag van de brand is en laten het huisje met een gat in de muur en gerustgestelde bewoners weer achter.
’s Avonds hebben we oefenavond met de brandweer. Dat is weer zweten geblazen, want als nummertje drie ben ik druk in de weer met de waterwinning en het binnenvoeren van de bundels.

Woensdag
Alweer een melding, die mijn werkdag doorbreekt! Dit keer een explosie in een meterkast van een nieuwbouwcomplex. De monteur komt de schrik en brandwonden aan de handen vrij. Na een controle en medische ondersteuning kunnen we weer terug naar de kazerne.
In de middag vind ik nog tijd om even een rondje hard te lopen, met een ijsje als toetje.
De avond is ook weer een intensieve, maar wel leuke opleidingsavond. De opleiding loopt op het einde, je merkt dat iedereen er wel klaar mee is, dus hadden onze docenten vandaag 6 stationnetjes ingericht en streden we in groepjes om de snelste tijden. Boompje zagen, bekertje water verplaatsen met de spreider, deurtje verwijderen, IBGS-inzetje. Superleuk!

Donderdag
Vandaag moet ik nog even wat werkuurtjes inhalen, die ik gemist heb door de meldingen. Komt eigenlijk goed uit, want de mailbox zit alweer vol! Vandaag is het ook even me-time. Mijn koffiebonen zijn op, dus ik moet in ieder geval even Amersfoort in. Dan beland ik altijd op het terrasje van Livingstone met een goede cappuccino.
Ik heb vandaag ook een uitdaging. In Georgië at ik een superlekker gerecht van een schriel krielkipje met te veel bot en te weinig vlees in een saus van melk en veel, heul veul knoflook. Die wil ik vandaag gaan maken, maar dan met wat minder bot en meer vlees. Al had ik bij de slager geen kippenpoten van ruim 600 gram verwacht! Uiteindelijke resultaat: een superlekker en zeer goed geslaagde copy van Shkmeruli, waarbij mijn saus zelfs beter was dan in Georgië!
Eigenlijk haal ik me vandaag nog een andere uitdaging op de hals… Ik heb me ingeschreven voor de firefighte stair climb op 11 september. Met ademlucht. Dat wordt trainen!

Vrijdag
Na de zware deadlifts van vorige week was de training van vandaag helemaal sick. 2 x 2 sets op mijn 1 RM gewicht van 145 kilo! Maar helaas… de maandelijkse ellende gooide roet in het eten. Ik heb er nooit echt erg in dat tijdens de menstruatie mijn lichaam zwakker is, maar met dit soort sicke gewichten was het duidelijk: het zat er niet in. Dus in plaats van sets bouwden we op naar een 1 RM. Ik had zo gehoopt dat ik eindelijk eens de 150 zou kunnen pakken, maar mijn gezicht spreekt boekdelen bij het evenaren van mijn 1 RM op 145 kilo (waarvan ik overigens dacht dat ik 140 aan de haak had). Nieuwe poging in twee weken…

Zaterdag
Na lange tijd stonden er vandaag weer eens squats op het programma. En hoe gek het ook is: als ik even niet heb gesquat lijkt het wel of mijn squatdiepte weer verder verbeterd is! Nu had ik vandaag ook een behoorlijk licht gewicht op de stang, maar ik verbaasde mezelf!
De dag werd helemaal goed afgesloten met een bezoek aan een vriendin die ik al veel te lang niet had gezien. Maar aan de andere kant was het ook alsof we elkaar gisteren nog gesproken hebben. In ieder geval een heerlijke middag en avond gehad met ijs, bier en food.

Totaal loopkilometers deze week: 12 km
Jaartotaal loopkilometers 2022: 545 km

Aantal loopkilometers januari: 145 km
Aantal loopkilometers februari: 143 km
Aantal loopkilometers maart: 84 km
Aantal loopkilometers april: 69 km
Aantal loopkilometers mei: 97 km